Heidelibellen zijn meestal goed herkenbaar, op één uitzondering na. Het is meestal aartsmoeilijk om de bruinrode en de steenrode heidelibel uit mekaar te houden. De steenrode heeft (meestal) een snor en de bruinrode (meestal) niet maar dan moet je nog een goede foto hebben om het beestje van dichbij te bekijken. En stilzitten is er niet echt bij. Meestal zijn het ADHD beestjes maar soms heb je geluk. Zoals deze die ik gespot had in de tuin. Meneer (daar zijn we zeker van) bleef rustig zitten wachten tot ik terugkwam met de camera en bleef zelfs nog even pauseren. Het verdict : een bruinrode heidelibel (99% zeker).