Het algemeen voorkomend boomblauwtje was één van de weinige vlindertjes die dit jaar regelmatig op bezoek kwamen in de tuin. Deze foto dateert van eind juni.

28-11-2018 om 08:57 geschreven door Roger

Begin oktober leek het nog of de zomer zou nooit stoppen. Ondertussen weten we wel beter. Op 6 oktober was dit de laatste blauwe glazenmaker van het jaar die door de tuin zoefde. Nu is het wachten op de nieuwe generatie die volgend jaar in juni of juli zal verschijnen. Weer iets om naar uit te kijken !

24-11-2018 om 08:57 geschreven door Roger

't Is al weer van in het voorjaar geleden dat we regelmatig kleine "draakjes" zagen in de vijver die aan het oppervlak lagen te zonnen. Het zijn alpenwatersalamanders. Wat ze met de Alpen vandoen hebben is me een mysterie want dit zijn raszuivere inlandse beestjes. In het voorjaar gaan ze het water in om hun eitjes te leggen voor het nageslacht. De rest van het jaar zitten ze meer op het land, liefst wel op vochtige plekjes niet te ver van het water. Ik hoop dat ze niet te veel last hebben gehad van de grote droogte. Op dezelfde plek zitten ook de zeldzame kamsalamander en ook nog de algemeen voorkomende kleine watersalamander maar die fotootjes zijn voor een andere keer.

22-11-2018 om 08:28 geschreven door Roger

Eind juni kwam deze dagpauwoog de tuin binnen fladderen. Niets bijzonders op zich, alleen was dit de eerste en tevens één van de laatsten die dit jaar gespot werden op een totaal verhakkeld exemplaar (begin oktober) na. Andere jaren zijn ze er bij momenten met tientallen tegelijk, nu niet. De oorzaak ? Je mag eens 3 keer raden. Het was zo droog dat de rupsjes van de eerste generatie die normaal vlindertjes worden in augustus en later op het seizoen bijna allemaal verhongerd zijn. Die rupsjes leven veelal op brandnetels en vermits het zo droog was zijn die grotendeels verdord. Hopelijk zijn ze er volgende zomer terug om wat extra kleur aan de tuin te geven !

19-11-2018 om 09:18 geschreven door Roger

Dit fraaie vlindertje blijkt een brandnetelmot te zijn. Hier zat deze op het blad van een bananenboom waar geen schade wordt aan toegebracht. De rupsjes van de brandnetelmot leven op, je raadt het nooit, brandnetels.

17-11-2018 om 09:10 geschreven door Roger

Arisaema's behoren tot de Aronskelkachtigen. Echt moeilijk te houden zijn ze niet. Een beschut plaatsje in de schaduw dat goed gedraineerd wordt en wat bladgrond gemengd met tuinaarde is al wat nodig is om in het voorjaar van de spectaculaire bloemen te kunnen genieten. De winterhardheid is wel een aandachtspunt. Dat kan per soort enorm verschillen, sommigen kunnen moeiteloos onze winters doorstaan. In de natuur komen ze voor in de uitlopers van de Himalaya.

13-11-2018 om 09:07 geschreven door Roger

In de tuin valt niet zo heel veel meer te beleven. na de 2 nachtvorsten van begin deze week zijn de meeste insecten en spinnen weggedoken om te overwinteren. Daarom duiken we af en toe ons archief in. Daar zijn we ook deze combinatie tegengekomen met 2 van de oudste nog voorkomende plantensoorten op deze planeet. De plant rechts herken je waarschijnlijk wel, het is een cycaspalm.

De linker is iets minder bekend : de "Wollemia nobilis". Deze werd in de jaren '90 per toeval ontdekt in een nationaal park in Australie en de exacte locatie werd jarenlang geheim gehouden om mensen met minder fraaie bedoelingen weg te houden. Er waren toen van deze soort slechts een 50 tal exemplaren bekend en ze zijn ook nooit ergens anders gevonden. Bovendien zijn ze allemaal genetisch gelijk, ze hebben dus één voorouder. Nu worden ze gekweekt om ze ook op andere plaatsen uit te zetten en je vind ze tegen

Eén bosbrand zou anders de wereldwijde populatie kunnen vernietigen. Ik vermoed dat er van deze plant slechts enkele tientallen exemplaren in Belgie te vinden zijn. Tijdens de winter gaat deze alleszins naar binnen om daar te overwinteren . Of ze bij ons winterhard zijn is niet exact geweten en ik voel me niet geroepen om ermee te experimenteren !

10-11-2018 om 09:09 geschreven door Roger

Al eens een dier met 5 ogen gezien? Ik wel, deze zomer in de tuin. Het beestje in kwestie was een roofvlieg. Roofvliegen hebben  3 'bijogen' tussen hun twee facetogen. Met hun korte sterke zuigsnuit steken ze hun prooi en spuiten enzymen naar binnen die hun prooi verlammen en hun ingewanden doen verteren. De roofvlieg zuigt vervolgens de vloeibaar geworden inhoud van zijn slachtoffer naar binnen (smakelijk). Voor ons mensen zijn ze gelukkig ongevaarlijk !!!

07-11-2018 om 00:00 geschreven door Roger

Ik zal nu niet beweren dat ik een vreugdedansje ga doen als ik deze slijmerds zie rondkruipen maar eigenlijk valt de schade aan de planten van deze nogal mee. Hun grootste vijanden zijn egels, muizen en vogels. Die zitten hier allemaal, dus blijft de populatie onder controle. De Nederlandse naam is Segrijnslak, in Frankrijk "petit gris" (om het onderscheid te maken met de grote wijngaardslak) en op de markt worden ze aangeprezen als "karekollen". Nu zitten ze ergens weggekropen onder de mulchlaag te wachten tot de winter voorbij is.

04-11-2018 om 00:00 geschreven door Roger

Dit jaar bijna niet gezien, een jaar geleden des te meer : de atalanta. Vermoed wordt dat vele rupsjes de lange hete periode niet hebben overleefd bij gebrek aan eten, ik ken weinig mensen die eventuele brandnetels extra water hebben gegeven!

Atalanta's zijn trekvlinders die in het zuiden overwinteren. Ze komen bij ons in 2 generaties per jaar voor. Deze zat half oktober vorig jaar in de tuin van het zonnetje te genieten.

01-11-2018 om 08:40 geschreven door Roger