Eind juni kwam deze dagpauwoog de tuin binnen fladderen. Niets bijzonders op zich, alleen was dit de eerste en tevens één van de laatsten die dit jaar gespot werden op een totaal verhakkeld exemplaar (begin oktober) na. Andere jaren zijn ze er bij momenten met tientallen tegelijk, nu niet. De oorzaak ? Je mag eens 3 keer raden. Het was zo droog dat de rupsjes van de eerste generatie die normaal vlindertjes worden in augustus en later op het seizoen bijna allemaal verhongerd zijn. Die rupsjes leven veelal op brandnetels en vermits het zo droog was zijn die grotendeels verdord. Hopelijk zijn ze er volgende zomer terug om wat extra kleur aan de tuin te geven !