Wo. 09/08/2006   APICOTA----CORCUBION  29 KMxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

-------------------------------------------------------------------------

Omstreeks 7 u worden de duiven gelost. Ik stap al wat vlotter mee met Ludo-TGV!!!

We passeren OLVEROA na 5 km, na 10 km , Hospital, de laatste koffiestop voor de zee 15 km verder.

Het landschap zeer mooi, bergop, de hoogvlakte, prachtig weer, niet te warm, nevelig, helaas niet door echte nevel.

We zien in de verte verschillende brandhaarden en rook.

We eten een boke met choco aan de "Ermita de Nosa Senora das Neves".Er is een eindeloze stilte, alleen de wind.

Plotseling begint de afdaling, heel in de verte in de rook zien we "FINISTERRE", links van ons een berg in brand, vlammen huizenhoog.

De afdaling naar zee is zeer steil en komen aan in CEE;

We drinken een verfrissing en "go again".

Omstreeks 14 u komen we aan de nieuwe refugio van Corcubion.

We kunnen pas binnen om 16 u, dus, "Quivrain, wachten"!!!

De Hospitalero is wat vroeger en we kunnen binnen om 15u30.

De Hospitalero, een man van weinig woorden, kijkt even op wanneer Ludo hem zijn Credencial of geloofsbrief overhandigt...in zijn blik zie je veel respect, bewondering... hij schrijft Ludo in en staat recht en begeleidt hem naar de slaapzaal. Ludo mag kiezen...wij niet...voor ons blijft hij zitten!!

De Hospitalero verdwijnt later, de rook is dikker, hij zit buiten urenlang, met een GSM in de hand, komt luisteren naar het radionieuws. We horen sirenes, ontploffingen, lawaai...

Er ligt een gitaar in de eetzaal en 's avonds net voor het avondmaal, we krijgen hier eten, begint iemand te zingen en te spelen en nog goed ook... ik speel mee met mijn mondharmonika.. een uniek "pelgrimmoment".

Sommigen zingen mee of zitten gewoon te luisteren.

De "Toeristen-pelgrims" rommelen tot 23u30 met het licht aan...

wat kribbig doe ik het licht uit...

"buenos noches"