Terugreis naar Belgiexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Geschreven door Ludo

---------------------------------------------

Om 6 u ben ik opgestaan, ik maakte me klaar en pakte voor de laatste maal mijn rugzak in.

Na het ontbijt vertrokken we met ons drieën naar de bushalte, er werd weinig gezegd.

Om 6u 55 stopte de bus die mij naar La Coruna zou brengen. Ik legde mijn rugzak in de koffer en nam afscheid van Guy en Fons.

Ik stapte in en de bus zette zich in beweging, ik zwaaide nog even naar mijn twee vrienden die ik moest achterlaten.

Er ging vanalles door mijn hoofd, in het halfdonker zag ik nog verschillende vuurhaarden gedurende de rit naar La Coruna, die twee uur duurde.

Ik was fier op mezelf omdat ik het had gehaald, maar ik was intens verdrietig omdat de laatste vier dagen naar Finesterre, een anticlimax waren, door de bosbranden.

Waarom verwoesten mensen zo een schone natuur???

Om 9u15 ben ik in La Coruna aangekomen, ik stapte het busstation binnen en daar moest ik wachten tot 13u eer ik kon vertrekken naar België.

Om 12 u ging ik al naar buiten om te vragen waar ik juist moest zijn.

Aan halte nummer 2 moest ik opstappen, maar om 12u30 was er nog niets te zien. Ik nog maar eens gevraagd, bleek dat ik aan de overkant moest zijn.

Ik was het wachten moe en ging eens over het muurtje kijken,wat daar zoal te zien was. Stond daar toch ook een bus met nummer 2 en dat was mijn bus naar België.

Ik haalde vlug mijn rugzak en maakte dat ik op de bus zat, ze zat goed vol.

Wat een geluk dat ik nog even over dat muurtje ging kijken of de bus was zonder mij vertrokken.

De bus bracht ons naar een grote verzamelplaats met eetgelegenheid in Palencia.

Daar moesten we overstappen op bus nr. 13. Zou dat een ongeluksnummer zijn?

Het instappen verliep echt chaotisch en met een uur vertraging konden we pas vertrekken.

De bus bracht ons via Burgos en Irun naar Frankrijk, richting Bordeaux en dan verder richting Parijs.

We hadden regelmatig een stoppauze, iedereen lag te slapen maar ik kan dat niet. Van Parijs reden we naar Lille, met ongeveer twee uur vertraging.

Daar werden we eindelijk verlost van een hele hoop lawaaimakers en werd het weer terug rustig in de bus. We reden verder naar Antwerpen, waar we omstreeks 16.00 u de volgende dag dus, zijn aangekomen.

Ik pakte vlug mijn rugzak uit de koffer en liep naar het station om de trein van 16.36 u te halen naar Hasselt.

Ik belde naar Diana om mij te komen ophalen rond 17u45.

Ik was terug in België, na drie maanden stappen, het voelde raar.
                     FIN DE CAMINO

              EINDE VAN MIJN WEG

                           Ludo.