een eindeloze cirkel van geboorte en dood ....

De stormachtige wind,
verlost de bladeren,
van het fragile houvast.
de eindeloze cirkel,
van geboorte,
en dood,
is doorlopen
tot het
onvermijdelijke einde.
De kleurrijke bladeren,
uitgedroogd,
levensvocht verdwenen,
de moederstam,
niet meer in staat,
te voeden.
De trieste regen,
als bleke tranen,
langs weemoedige takken,
afscheid van,
je fraaie zomertooi.
Het zaad,
genesteld in de bodem,
wacht geduldig af,
zal vredig rusten
de meedogenloze
vrieskou overleven.
Schijndood,
wacht je geduldig,
op nieuw leven.
Het voorjaar,
zal je opnieuw
..zoals altijd,
kinderen geven....

H.N.S.