Besoto

Welkom op mijn blog!

Inhoud blog

	fijne nieuwe maand
	afscheid
	laatste rapportendag
	letterpiramide
	cryptofoto
	pictokraker
	verborgen woord
	doorstreeppuzzel
	mooie zondag
	weekendgroetjes

Beste blogvrienden,
het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.

Mijn favorieten

	marianne
	dieneke
	ria marcoen
	aldake
	rozemarijn
	vivi
	moni
	veveke
	elisa en juliette
	frieda

Mijn favorieten

	wiely
	vrolijke bloggers
	patty en freddy
	ani
	derktje
	klaproosje
	georgette
	finistera

Besoto

hebt U ideetjes, laat ze maar komen ....

30-03-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

7de etappe

Na een lekker nachtje knorren,
wipte ik om 6.30 u uit mijn bed zonder te morren.
Samen met mijn maatje een lekker ontbijt tot ons genomen,
en ook een pic-nic laten klaar maken, om verder de dag door te komen.
Al gauw brak het uur van afscheid weer al aan,
maar toch nog eerst even samen op de foto gaan staan.
Dan bij de grot nog even een gebed gedaan,
om dan samen met mijn maatje terug naar Doische te gaan.
Want daar moest ik nog mijn stempels bekomen,
en daarna hebben we echt afscheid genomen.
Ik heb het niet laten zien, maar het greep me aan,
want nu moest ik weer in mijn eentje verder gaan.
Ik stapte van het ene dorpje naar het andere,
maar zag ook telkenmale het landschap veranderen.
Nu eens een daling van 13 percent, dan weer een stijging van 12 percent,
ik voelde het goed in kuiten en dacht: ik word hier niet verwend.
In Oignies zag ik een mooi rustbankje staan,
daar heb ik me aan mijn pic-nic tegoed gedaan.
Na het eten heb ik nog even met een vriend gebeld,
ik wilde hem nog bedanken voor de mooie kaart en de centjes die ze hadden neergeteld.
Het was weer tijd om terug op pad te gaan,
en zo kwam ik rond 14u20 in La Douce France aan.
De weg naar Fumay ging in dalende lijn,
langs rustige wegeltjes, midden door het bos, ik wist niet dat het hier zo stil kon zijn.
Heerlijk, die stilte om je heen,
maar door het fluiten van de vogels en zelfs de roep van een koekoek, voelde ik mij niet alleen.
Vandaag ga ik op een camping overnachten,
wie weet wat staat me hier te wachten.
Voor mijn eten moest ik vandaag zelf zorgen,
maar eerst mijzelf en mijn vuile was verzorgen.
Die zalig warme douche heeft me deugd gedaan,
en fris gewassen ben ik naar de super marché gegaan.
Daar heb ik wat voorraad opgedaan om de inwendige mens te verzorgen,
en hetgeen er overblijft is mijn ontbijt en lunch voor morgen.
Nu nog zorgen dat mijn was droog geraakt,
dus heb ik maar een waslijn tussen twee bomen gemaakt.
Vandaag weeral 27 km gestapt en in Frankrijk aangeland.
Daar zal ik tot 8 juli vertoeven, zo is het toch gepland.
Beste mensen, dag 7 zit er op,
ik ga in mijn bedje kruipen, want ik ben doodop.

Geef hier uw reactie door