deze spreuk wordt mooi verwoord in dit wijze verhaal:
Een haas dacht dat hij sneller kon lopen dan wie ook;
Al wie trager liep, lachte hij uit- ook de schildpad.
Op een dag werd de schildpad
dat echter zo beu, dat ze zei:
"Wie denk jij wel dat je bent?"
Het is waar dat je snel kan lopen,
maar zo onklopbaar ben je echt niet!
Daar moest de haas erg om lachen: "En wie zou mij dan wel verslaan?
Jij misschien? Ik wed dat niemand sneller is dan ik.
Of wil jij het misschien eens proberen?"
Omdat ze die verwaande haas wel eens een lesje wilde leren,nam de schildpad de uitdaging aan.
Ze stippelden de weg uit die ze zouden afleggen en spraken af voor de volgende dag bij zonsopgang.
De volgende morgen kwamen de haas en de schildpad
naar de afgesproken plaats.
Ook de vos was aanwezig, want hij zou de scheidsrechter zijn.
Nadat de vos het startsignaal gegeven had, ging de schildpad langzaam op weg, maar ze leek zich geen zorgen te maken.
De haas geeuwde en was zo moe dat zijn ogen bijna dichtvielen van de slaap.
Toen hij zag hoe traag zijn tegenstander was, riep hij:
"Ga jij maar rustig verder, ik doe eerst nog een dutje
en dan kom ik in vier sprongen bij je!"
De haas deed een hazenslaapje tot hij plotseling wakker schrok.
Maar de schildpad was nog vlakbij en had nog geen derde van de weg afgelegd.
"Mooi zo, " dacht de haas,"dan heb ik nog alle tijd om te ontbijten"
En gretig zette hij zijn tanden in wat smakelijke kolen
die hij vond in een veld.
Maar hij at zo veel en de zon scheen nu zo fel dat hij zich alweer erg slaperig voelde.Toen hij zag dat de schildpad nog maar halfweg was,besloot hij om nog wat te slapen.
"Haha, ik wil haar gezicht wel eens zien als ik haar heb ingehaald,"dacht hij lachend en sliep tevreden in.
De zon begon al te zakken toen de schildpad eindelijk de eindstreep naderde.De hele dag had ze gelopen.
De haas schrok in paniek weer wakker en zette vliegensvlug de achtervolging in.Met zijn lange poten liep hij zo hard hij kon,zodat zijn tong uit zijn bek hing. Nog een laatste sprong en dan ...
maar de schildpad was al over de eindstreep, ze had gewonnen.
Die arme haas! Hijgend en beschaamd liet hij zich neervallen in het zand.
De schildpad keek hem lachend aan en zei:
"Nu zie je wat er van komt! Haast en spoed is zelden goed!"
Bron: "wijze verhalen"
|
