xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik had een redelijk goede nacht, maar mijn rust werd toch verstoord,

want toen ik juist goed lag te slapen, schrok ik wakker van gestommel op de trap dat ik had gehoord.

Bij het ontbijt stopte mevrouw Agnes mij een briefje in de hand,

het was van Goedele en haar Hollander, die waren daar ook nog aangeland.

Ik heb ook voor hen een berichtje achtergelaten,

want voor mij was het weer tijd om de gite te verlaten.

Ik nam afscheid van Mevrouw Agnes en deed mijn rugzak aan,

het was de hoogste tijd om verder te gaan.

Het zonnetje was weer nergens meer te bespeuren,

het was de regen die waarschijnlijk de ganse dag grijs zou kleuren.

Ik deed mijn poncho maar aan en ging met goede moed op stap,

het was weer een dag van klimmen en dalen, maar ik genoot toch van het mooie landschap.

Spijtig van de regen en de mistige horizon,

dat zorgde ervoor dat ik geen adembenemende foto's maken kon.

Maar die regen kon toch niet blijven duren,

en ja hoor, met Tonnere in zicht, kwam ook het zonnetje weer even gluren.

Maar niet voor lang, want achter de bergen zag ik alweer donkere wolken verschijnen,

ik hoopte dat ons Lora toch nog even zou blijven schijnen.

Kort na de middag kwam ik op mijn bestemming aan,

in Hotel Du Centre ben ik op zoek naar een kamer gegaan.

Na een warme douche ben ik in Tonnere op verkenning gegaan.

Ik bezocht de Fosse Dionne , een oude wasplaats en een bron, en ik zag ook weer een pelgrimspaal staan,

hier stond op geschreven: nog 2095 km te gaan.

Ik keerde terug naar mijn hotel waar ik een kamer had geboekt,

en na een lekker souper heb ik deze zware dag opgedoekt.