Om 6u45 werd ik wakker van mijn wekker,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

en ik dacht , lap ik heb het weeral aan mijn rekker,

het is weeral tijd om op te staan,

en verder op stap te gaan.

Na het ontbijt ben ik vertrokken uit Tonnère,

met als gezelschap, je kan het al wel raden zeker, regen, misère,misère!!!

Wat een geluk dat ik mijn poncho had aangedaan,

want ik zag een verschrikkelijk donkere lucht aan de hemel staan.

Dit wordt zeker weer een natte dag,

Ik wou echt dat ik nog in mijn bedje lag.

Ik zei tegen mezelf: Ludo, stop nu met die pessimistische gedachten,

misschien staat je morgen beter weer te wachten.

Als opwarming voor vandaag kreeg ik al een flinke beklimming te verwerken,

Ik hoopte dat het zich vandaag tot die ene berg zou beperken,

maar dat waren ijdele dromen,

want een beetje verder zag ik de volgende bergtop alweer komen.

Na de drukke D944 te hebben verlaten,

kon ik eindelijk een zucht van verlichting laten.

Ik kon weer even verder langs een prachtig natuurgebied,

niet te geloven hoe je hier van die rust geniet.

Ook de vogeltjes lieten weer van zich horen,

en ondanks de regen, voelde ik mij weer als herboren.

Ik stapte weer in flinke tred en met goede moed,

mijn aankomstplaats Vermenton, tegemoet.

En wonder boven wonder, je dacht niet dat het nog kon,

maar boven Verneton scheen de zon.

Ik was blij dat ik het vandaag weer had gehaald,

en maar vlug vergeten dat ik vanmorgen zo had gebaald.

Ik installeerde mij in Hotel du Commerce,

en genoot na het douchen nog van een goede maaltijd, hm, lekker vers!!!

Terug op mijn kamer nog vlug even de gebeurtenissen van vandaag op papier gezet,

en daarna het tennis op de Tv opgezet.

Deze zware, natte dag is voorbij,

hopelijk is morgen het zonnetje van de partij.