xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ondanks de kou had ik toch een redelijke nacht,

want het bed was niet zo hard als een judomat,maar heerlijk zacht.

Rond 7 uur ben ik van aan de kerk in Varzy alweer vertrokken,

ik hoop op een gunstige etappe, met niet al te veel brokken.

Het begon in elk geval al goed,

want het zonnetje lachte mij vriendelijk tegemoet.

En net zoals gisteren begon na 5oo meter alweer het klimmen en het dalen,

mijn benen wilden echter niet zo goed mee, en mijn moed begon te dalen.

De weg liep weer door bossen en vettige en slijkerige paadjes,

tot mijn enkels stak ik in het slijk, en oh, wat zagen mijn schoenen eruit,ocharme voor mijn beste maatjes.

Eindelijk boven, kwam ik weer terecht in een mooie laan,

dat was heel wat gemakkelijker om te gaan.

Ik besloot om mijn vermoeide voeten even te laten ontzwellen,

en ondertussen kon ik naar moeder Maria bellen.

Zij werd vandaag 76 jaar,

en ik zong van Lang zal ze leven voor haar.

Het deed me goed haar stem nog eens te horen,

want mijn goede stemming was ik wel verloren.

Ik zag het even niet meer zitten en de tranen sprongen mij in de ogen,

terwijl ik dacht: Ludo, je haalt het niet, je hebt jezelf wat voorgelogen.

Maar ik herpakte mij en samen met mijn rozenkrans,

ging ik verder en bad voor heel veel chance!!

Mijn tocht ging verder langs de RD,door de bossen en langs de velden,

straatje links, paadje rechts, omhoog ,omlaag, en af en toe een vogeltje dat zich kwam melden.

Na een zware en emotionele dag, kwam ik op mijn bestemming aan,

en kon ik naar een slaapplaats zoeken gaan.

Ik kon overnachten in Café du Paris, een mooi etablissement,

hopelijk word ik hier vandaag eens goed verwend!!

Ik heb mijn rugzak op de grond gesmeten,

en eerst en vooral een kwartier onder de douche gezeten.

Ik liet het warme water lekker over mij lopen,

trok frisse kleren aan en ben dan eerst nog wat etenswaren gaan kopen.

Om 19u30 heb ik na vele dagen eindelijk nog eens van een heerlijk diner genoten,

want eerlijk gezegd, toen ik daarstraks in de spiegel keek, ben ik wel even van mezelf verschoten!!!

Ik ben al wel een paar kilootjes kwijt,

maar ik heb van mijn beslissing toch nog steeds geen spijt.

Na het eten heb ik mijn dagboek ingevuld,

en ook mijn rugzak voor morgen weer gevuld.

Ik voelde mijn armen en benen bijna niet meer,

heel mijn lichaam deed overal zeer.

Ik wreef mij in met een goede olie voor de spierpijn,

en hoop dat mijn pijn na een lekker nachtje slapen weer over zal zijn.