xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Na een zalige nacht,
werd ik om 7u30 aan het ontbijt verwacht.
Ik heb samen met Thérese en Gustave het morgenmaal genomen,
en toen was het moment van afscheid nemen weeral gekomen.
Ik heb hen beiden nog hartelijk bedankt voor wat ze allemaal hadden gedaan,
en met goede moed ben ik daar weer verder gegaan.
Ik begin aan mijn dagtocht vanuit Baugy,
en daar ontmoet ik een andere pelgrim, een fransman, zijn naam is Guy.
Samen gaan we verder op stap, zij aan zij,
ik voelde mij niet meer zo eenzaam en dat stemde me blij.
Maar lang zou ons samenzijn niet duren,
Guy liep steeds maar in de verte te turen,
hij was op zoek naar twee andere pelgrimsvrouwen,
want hij zat met een wandelstok van een van hen te houwen.
Toen wij die dames hadden gevonden, liepen onze wegen weer uiteen,
en stapte ik de D12 op, helemaal alleen.
Vandaag viel mij een nogal golvend parcours te beurt,
veel asfaltwegen, het was al eventjes geleden dat dat nog was gebeurd.
Ik stopte onderweg bij de beenhouwer en de bakker,
en bij een mooi stenen bankje aan de kerk van Brécy, zorgde ik voor mijn knorrende makker.
Daarna zette ik mijn weg verder, maar met de mooie wegen was het gedaan,
ik moest nog 16 km door velden van mais, koren en tarwe gaan.
Dan kwam nog het laatste stuk via een oude Romeinse weg, als je dat nog een weg noemen kon,
maar recht voor mij verscheen eindelijk de kathedraal van Bourges aan de horizon.
Via een ijzeren voetgangersbruggetje kwam ik het stadje binnen,
en liep de kathedraal binnen zonder te verzinnen.
Daar was juist een trouwpartij,
en daar kreeg ik ook weer een stempel bij.
Bij het Office de Tourisme ging ik het adres van mijn slaapplaats halen,
en bij het inschrijven kon ik al direkt voor slapen en eten 17 euro betalen.
Ik ging mij wat opfrissen en wilde net aan tafel gaan,
en wat zag ik, kwam daar nu niet Guy met zijn twee dames aan?
Ja,ja, ik had wel degelijk goed gekeken,
ook zij waren hier aanbeland, want hun kans in een hotel in de buurt hadden ze verkeken.
We kregen samen met de minderbedeelden van Bourges ons diner,
maar naargelang hetgeen we ervoor betaalden, viel dat toch niet zo mee.
We trokken met ons vieren nog even naar de kathedraal,
en lieten een paar foto's maken van ons allemaal.
Het was een echt immens gebouw, dat naar verluid 's avonds werd verlicht,
maar we hebben het niet kunnen zien, want het bleef veel te lang licht.
We moesten dringend gaan slapen en ons lichaam verzorgen,
want we moeten terug fit zijn tegen morgen.
|