en als het nodig is gaat het open, zodat ik mijn zonnestralen naar anderen kan doen lopen ....

Vaak schijnt de zon in je leven,
Soms lang soms even.
Maar altijd wanneer de zon er is,
Is het leven weer een belevenis.
Hij maakt alles net iets mooier,
Kleurt je leven rooier.

Vaak ook schijnt hij niet,
Brengt dan soms leed en verdriet.
Maar dan moet je maar denken,
Eens zal hij zijn stralen weer schenken.
Komt alles weer goed.
Zoals het wezen moet.

De zonnestralen zorgen dat alles bloeit,
Dat het leeft en groeit.
Maar in mijn hart sla ik ze op,
En hoor ik een zachte klop.
Dan open ik mijn hart zo als het luid,
En deel de zonnestralen uit.




Martinxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />