een verhaal over onze eigen dagdagelijkse levensstijl, kunnen wij nog wel leven met genoeg? ....









De Frans had eens een zakdoek nodig en had er geen bij zich. Hij passeerde juist een groot warenhuis en stapte er binnen. Boven het draaihekje hing een levensgroot bord met de waarschuwing dat iedere klant verplicht was om gebruik te maken van een boodschappenwagentje. Frans pakte er dus één en ging er vrolijk zijn boodschap mee doen. Toen hij aan de betreffende afdeling kwam, kon hij niet eenvoudig een zakdoek pakken. Van de papieren zakdoekjes moest hij er tien pakjes van tien tegelijk meenemen. Van de andere stoffen zakdoeken moest hij er een dozijn tegelijk kopen. Frans had er thuis nog een stapel van liggen, maar ja, daar was hij nu niks mee. Hij deponeerde dus het dozijn in zijn wagentje en kwam na veel omzwervingen bij de kassa terecht.
Intussen had reclame hem langs alle kanten aangepord om nog veel meer zaken te kopen. Maar Frans hield vol en stapte doelbewust richting uitgang. Bij de kassa stond zijn karretje als een vreemde eend in de bijt te midden van karren volgeladen met wat de reclame aanbevolen had te kopen. Andere kopers keken Frans aan, alsof ze wilden zeggen: zo iets doe je toch niet, zo'n wagentje is er voor om volgeladen te worden...

uit:'thomas' jeugdvieringen