dat de meesten onder ons ook al wel eens gedroomd hebben denk ik, ik kreeg het toegestuurd via een pps en vond het zo mooi dat ik het hier wil plaatsen en jullie er mee van laten genieten:












Droomgedicht.

Diep verscholen in mijn innerlijke mens,
schuilt een lange gekoesterde wens,

ooit eens een gedicht te maken,
dat hart en ziel van de lezers zal raken.

Vannacht had die nacht moeten zijn,
weldadig warm in bed, ik lag zo fijn.

Letters kwamen spontaan bovendrijven,
mijn woorden zouden eeuwig blijven,
als een mes dat door boter snijdt.

Strofe na strofe kan ik u betogen,
fenomenaal en met gesloten ogen.

Ik heb zulke mooie zinnen bedacht
volmaakte teksten in de lange nacht,

met diepgang, met humor en met stijl,
bij het lezen ging u beslist voor de bijl.

Ik sloeg mijn meesterwerk ijlings op,
op de harde schijf in mijn slapende kop,

daarvan heb ik nu tot tranen toe spijt,
mijn hoofd blijkt leeg ik ben alles kwijt.

De wekker heeft mijn kop geformatteerd
daarvan heb ik nu wel  geleerd,

dat ik, om aan de top te willen komen,
in het vervolg gewoon weer zal moeten
dagdromen....