Vandaag vertrokken we rond 7 u uit Roquefort, eerst langs de grote baan,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

daarna kregen we afwisselend asfalt, bosweg en kasseiweg om te gaan.

We gingen verder richting Bougue en zagen af en toe een huis,

maar voor we ter plaatse waren kregen we nog een flinke klim te verwerken, daarna ging het afdalend tot aan het gemeentehuis.

Daar vonden we een mooie zitplaats en hielden we even een koffiestop,

we maakten van de gelegenheid gebruik en aten empassant ook maar onze bokes op.

We trokken verder voor de laatste 9 km van de dag,

maar eerst was het weer even klimmen geblazen, zo eentje waar je echt tegenop zag.

Na enkele kilometers kwamen we in het stadje Mont de Marsan aan,

en we zagen onmiddellijk de refuge staan.

Het zag er mooi en netjes uit, maar er was geen keuken, alleen een microgolfoven,

maar dat was voldoende, zo zouden we ons potje vanavond toch weer kunnen stoven.

Na het douchen trokken we het stadje in, Guy moest nieuwe zolen voor in zijn schoenen gaan kopen,

na een tijdje vonden we er een, hij content natuurlijk, nu zou hij weer fatsoenlijk kunnen lopen.

We passeerden langs de Aldi om onze boodschappen te doen,

we kochten een lekker stoofpotje voor in de microgolf en als dessert een heerlijk sappige meloen.

Na het eten nam ik maar weer mijn dagboek en mijn pen ter hand,

en begon mijn verslagen te schrijven, want ik wilde niet te veel achterstand.

Rond 21u30  wilde ik gaan slapen,voor vandaag was het welletjes geweest,

maar daar pakte ik neven, want buiten was het precies één groot feest.

Wagens reden af en aan met veel getoeter en getier,

ze riepen almaar door, allez les Bleus, en maakten veel plezier.

De Fransen wonnen waarschijnlijk de voetbalbeker,

maar dat kon mij op dit moment niet veel schelen, zij ma zeker!!!

Rond middernacht had ik nog geen oog dicht gedaan,

van ellende ben ik maar weer opgestaan.

Mijn linkerschouder deed verschrikkelijk pijn,

ik wreef hem nog maar eens goed in met mijn wonderzalf, en ik hoop dat het morgen wat beter zal zijn.