Vandaag begon onze dag om half zeven met een stevig ontbijt,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

we hadden allemaal een goede appetijt.

We zijn eerst bij de bakker nog vlug een paar bagetten gaan halen,

want we hadden weer heel wat klimpartijen af te malen.

Om u een beetje in ons parcours te kunnen inleven,

zal ik u hier eens een paar getallekes geven:

We beginnen in Orthez, dat ligt op 60 meter,

we moeten gedurende 1.5 km klimmen naar 122 meter, wie doet beter?

Dan gaan we terug naar 57 meter, dat wil zeggen weeral een ferm stukske dalen,

vervolgens moeten we proberen om terug 89 m  hoogte te halen.

Daarna gaat het weer tot 37 m naar beneden,

en vervolgens weer omhoog tot 176 m, dat voelen we aan onze leden!!!

Als volgende obstakel gingen we een volgende klim naar 194 m tegemoet,

met daarna een afdaling  tot 160 meter, we zweten water en bloed!!

Dan weer klimmen tot op 215 m hoog,

geen plekje op ons lijf blijft droog.

We vallen van vermoeidheid in een grasperk neer,

we moeten even rusten, we kunnen echt niet meer!!!

Na de rustpauze vervolgen we onze tocht,

langs een klein paadje  tot op 139 m weer naar omlaag, ze hebben het wel speciaal uitgezocht!!

De laatste klim naar 211 m hoogte is in zicht,

en de laatste afdaling naar Sauveterre op 65 m, tovert een glimlach op ons gezicht.

Aan het Office de tourisme vallen we op onze knieën neer,

oef, we hebben het gehaald, we vouwen onze handen en zeggen dank aan de Heer.

Onze misère was echter nog niet gedaan,

want de mensen waar we zouden slapen, waren juist op vakantie gegaan.

Het duurde een hele tijd eer ze voor ons een nieuw adres konden versieren,

maar uiteindelijk konden we terecht in de caravan van particulieren.

De vrouw des huizes was vriendelijk en bood ons zelfs aan,

om bij haar in huis onder de douche te gaan.

Slapen in een caravan is dus niet altijd kommer en kwel,

ik voelde mij daar goed in mijn vel.

Na het douchen hebben we lekker gegeten en heb ik mijn dagboek ingevuld,

en daarna hebben we nog van een zelfgebakken cake van mevrouw gesmuld.

Rond 21.00 uur heb ik het salonnetje omgetoverd tot een bed,

en zo is er achter deze dag ook weeral een punt gezet.