Om 6 u liet onze wekker weeral van zich horen,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

maar ik liet mijn rust hierdoor niet verstoren.

We bleven nog lekker een kwartiertje van ons bed profiteren,

maar daarna moesten we echt wel uit de veren.

Iets na half acht meldde de eerste beklimming zich alweer aan,

en het was echt loodzwaar om daar tegen op te gaan.

Daarna moesten we natuurlijk terug naar beneden langs een stenig pad,

en pats, daar lag ik weer, met mijn rechterbeen onder mijn gat.

Mijn vrienden hielpen me weer terug op de been,

maar bij  het zien van die afdalingen over losse stenen, ging de bibber door mij heen.

Gelukkig hebben we tijdens deze zware tochten ook veel mooie foto's genomen,

zodat jullie thuis ook eens kunnen zien waar ik ben terecht gekomen.

In ferme Esteban hebben we pic-nic gehouden, stokbrood met paté.

Daarna vlug weer verder,over een wat vlakkere baan, mijn twee maten waren precies een TGV.

Volgens mij haalden ze een tempo van 6 à 7 km per uur, dat was voor mij wat te vlug,

zeker hier in de bergen en met een zware zak op uwe rug!!!

Het afdalen ging weer terug wat trager maar de paadjes waren heel wat beter,

we hadden zelfs een stuk asfalt en zo haalden we veel vlugger een kilometer.

We rustten wat uit in een park,want we wilden graag in een koekje en een snoepje happen.

Lang mocht onze rust niet duren, want we hadden nog 4 u te stappen.

Gelukkig was het redelijk vlakke baan,

maar onze vrienden zetten hun TGV weer aan, en ik als een schoothondje er achteraan.

Na een tocht van meer dan een uur of tien,

konden we eindelijk de poort van de camping en de gite zien.

Frederik en ik namen een kamer, ik was content,

en onze Guy, die ging slapen in zijn  tent.

Na het douchen begonnen we onze maaltijd klaar te maken,

en we lieten het ons alweer lekker smaken.

Na de afwas keken we nog naar het voetbal op TV,

en pas na elf uur kropen we in onze bedstee.