Vannacht heb ik eindelijk nog eens een zalige nacht gehad,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

dat kwam zeker omdat ik nog heel wat slaap in te halen had.

Na het ontbijt gingen we weer op stap,

en onze weg ging over een mooi fiets-en wandelpad.

Daarna ging het weer verder langs de zee,

die gaf ons af en toe een koele bries, zo stappen valt reuze mee.

We nemen een half uurtje rust  en zetten daarna onze tocht weer verder langs de duinen en een stukje strand,

en via een klim van 120 trappen laten we Baskenland achter ons en zijn we in Cantabria aanbeland.

Hier gaat het een heel stuk over de gewone baan,

maar we moeten wel door een paar haarspeldbochten gaan.

Ook het klimmen en het dalen is hier nog niet gedaan,

we komen maar juist op tijd aan het bureau van Toerisme aan.

Vanaf 15.00 u is de sporthal van Castro Urdiales open,

dus hebben we nog even tijd om een cafeetje binnen te lopen.

Castro Urdiales is een prachtige vissersstad met de schitterende Santa Maria Kerk,

je kijkt je ogen uit, zowel naar het binnen- als het buitenwerk.

Ondertussen hebben Guy en ik er twee maatjes bij,

een Duitser,Cedric, en sinds vandaag is ook Eluska, een jonge Baskische dame van de partij.

Met ons vieren kregen we in de sporthal één lokaal,

hier was ruimte genoeg voor ons allemaal .

Na het douchen trokken we de stad in op zoek naar een avondmaal,

ik vroeg me af wat het zou worden dit maal.

Eluska stelde voor om Spaans te eten,

maar we hebben Turkse mix en lekkere frietjes gegeten.

Dit alles overgoten met een lekker glaasje wijn,

meer hoefde dat voor mij niet te zijn.

We voelden ons allemaal goed voldaan,

en besloten om tien uur maar onder zeil te gaan.