Veel geslapen heb ik niet, en het klaarmaken verliep ook al niet zo fijn,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
we waren met veel te veel pelgrims, en iedereen wilde zo vlug mogelijk vertrekkensklaar zijn.
Kort na half zeven waren we al op pad,
op weg naar de volgende stad.
Ook vandaag ging onze route langs de grote baan,
gelukkig was het maar een korte etappe en kwamen we al rond de middag in Miengo-Polanco aan.
Deze keer zag de Albergue er wel wat beter uit,
er was zelfs een bar en er stond ook "ristorante" op de ruit.
Dat zagen Guy en ik wel zitten,
we bekeken het menu, en jaja, ze hadden hier zelfs fritten!!!
Friet met bufsteak, onze keuze was snel gemaakt,
en zijt er maar zeker van dat dat smaakt!!!
Vol ongeduld zaten we te wachten tot ze met onze schotels kwamen aangedragen,
we schrokken ons nen bult toen we zagen dat op ons bord welgeteld 21 fritjes lagen!!!
Echt waar, we hebben ze geteld,
en dus hebben we maar direct fritjes bijbesteld.
We kregen nog een bordje met 10 fritjes erop,
daarmee moesten we het doen, want alle friet was op.
Maar we hebben het aan ons hart niet laten komen,
we hebben achteraf maar een flinke portie dessert genomen.
Na het eten zijn we in de bar van de Albergue de sleutel gaan halen,
en eenmaal geinstalleerd begon ik maar direkt aan mijn dagelijkse verhalen.
Het was er al een paar dagen niet meer van gekomen,
dus heb ik er vandaag echt mijn tijd voor genomen.
Na een uurtje of twee was ik weer helemaal bijgeschreven,
en daarna heb ik mijn zere benen en knieƫn nog eens goed met zalf ingewreven.
Hopelijk is er vannacht wat minder hitte en kabaal om ons heen,
maar het valt af te wachten, want ik zie, we zijn hier ook weer niet alleen.
|