is tegenwoordig een taboe, maar met vier kleine woordjes kom je al een heel eind weg....
Vriendschap is vaak zonder woorden, verlegen als een kind. 't Is vragen zonder antwoorden, vanzelfsprekend als de wind.
Vrienden zijn is heel normaal, maar zonder kan er geen 1. Nodig hebben we het allemaal, alleen is maar alleen.
Praten over vriendschap is tegenwoordig taboe. Emotie en gevoelens vinden we maar een gedoe.
Maar toch is het fijn om te horen, dat er iemand voor je is. Dat er iemand is, als je even iemand mist.
Het is fijn om te horen, het voelt goed als je het weet. Dat je er echt niet alleen voor staat, als je dat even vergeet.
Dat zeggen is soms erg zwaar, maar het niet zeggen is een gemis. Soms hebje geen mooie woorden klaar, maar wat echt belangrijk is:
Vriendschap is geen lang verhaal. In vier woorden vertel je het helemaal. Vier woorden, elf letters. Een verschil van warm en kou. Vier woorden, elf letters.
"Ik geef om jou"xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
(Anoniem)
|