xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik genoot weer van een zalige nacht,

de hele nacht doorgeslapen, dat had ik niet verwacht.

Op ne wip en ne flik waren we gepakt en gezakt,

en na het ontbijt hebben we vol goede moed onze rugzak weer op onze rug gepakt.

Vandaag vertrokken we met mistig weer,

maar dat duurde niet al te lang, want om 9 u scheen het zonnetje al aardig op ons bolletje neer.

Het was de ganse dag klimmen en dalen geblazen,hopelijk valt het een beetje mee,

maar ik heb te vroeg victorie gekraaid, want bij de laatste afdaling ging ik weer op mijn poepke naar benee!!!

We kwamen pas na twee uur in de namiddag in Unquera aan,

en zijn onmiddellijk op zoek naar een winkel gegaan.

Het was van 's morgens geleden,

dat er nog iets eetbaars door onze kelen was gegleden.

Na de inkopen zijn we direct naar de Albergue gegaan,

en we begonnen maar dadelijk aan het avondmaal.

Het was hoge tijd dat we iets konden eten,

want we wilden onze grote honger en onze zware tocht zo vlug mogelijk vergeten.

Het douchen en de vuile was moesten maar even wachten,

we hadden eerst wat voedsel nodig om het leed te verzachten.

Maar ook na de maaltijd voelde ik me al niet veel beter,

Ik was moe en helemaal uitgeteld, mijn lichaam herbeleefde precies elke gedane kilometer.

Ik zag het even niet meer zitten en heb naar Diana gebeld,

haar te horen deed me o zo goed, de tranen kwamen zo maar opgeweld.

Ik had ook nog een berichtje van de Fons gekregen,

dus besloot ik om ook met hem nog even een telefoontje te plegen.

Hij hoorde dat ik het moeilijk had,

maar zette mij weer terug op het goede pad.

Hij zei me dat ik vanaf nu elke dag aftellen moet,

we zitten al over de 2000 km, dus het komt echt wel goed.

Ik voelde mij na zijn gesprek heel wat beter in mijn vel,

en dacht bij mezelf, maar natuurlijk, ik overleef dit wel!!

Als klap op de vuurpijl kwam er een beetje later ook nog een telefoontje van de Swa aan,

en ook met hem heb ik ne ferme babbel gedaan.

Ik vroeg of hij aan iedereen de groeten wilde doen,

en voor al die wilden een hele dikke zoen.

Rond tien uur kroop ik met een goed gevoel in mijn bed,

ik had alle slechte gevoelens terug opzij gezet.