Om 6 u ben ik opgestaan, xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
ik voelde me goed, ik kon er weer tegenaan.
We vertrokken over de brug van de Rio Tina Mayor,ik wist niet dat deze brug zo speciaal was,
maar ze vormde blijkbaar de grens tussen Cantabria en Asturias.
De eerste kennismaking met Asturias was een steil en grassig kiezelpad,
en dat was nog maar het begin van de tocht die ik voor me had.
Via paden en slingerende wegeltjes van dolomiet en zand,
komen we gelukkig in Bualno aan op het charmante strand,.
Nu zal het stappen wel aangenamer zijn,
want we volgen een hele tijd de kustlijn.
Af en toe houden we een paar minuten rust,
om even terug op adem te komen en te genieten van de mooie kust.
We trekken verder langs de GR-E- 9 route, steil omhoog en weer terug naar benee,
zelfs een eucalyptusbos pakken we op de route mee.
Daarna wordt de weg weer terug wat beter,
we krijgen zelfs een mooie asfaltbaan voor onze laatste kilometer.
We komen in LLanes op de Toeristische dienst aan,
en vragen of ze voor ons naar een slaapplaats op zoek kunnen gaan.
Maar we hebben weeral maar eens pech,
in Llanes zijn alle slaapplaatsen al weg.
De enige mogelijkheid is nog bij mensen privé,
maar dat kost teveel, en de rest van de bende gaat niet mee in zee.
Dus, we moeten naar een camping 3 km verder, in Poo,
en daar krijgen we onze slaapplaats ook niet cadeau.
Voor 5 euro kunnen we hier overnachten, onze Guy content,
natuurlijk, want hij slaapt lekker in zijn tent.
Maar wij, waar moeten wij naar toe?
Ik zie hier niet te veel kottekes staan, of zie ik nimmer goe?
We gaan met zijn drieên de camping eens rond,
en we zijn heel blij dat er opeens iemand van ons een washok vond.
We hebben ons dan maar tussen de wasmachines geïnstalleerd,
Hopelijk gaat er hier vannacht niet te veel verkeerd.
Vol goede moed begon ik met het opblazen van mijn matras,
maar een beetje later begonnen de mensen van de camping in het lokaal ernaast aan hun afwas.
Daar hadden we bij het zoeken van een gepast lokaal helemaal niet bij stilgestaan,
en dus moesten we zonder pardon het rammelen van de potten en pannen doorstaan.
Dit wordt beslist weer een korte nacht,
en dan liggen we ook nog eens niet al te zacht.
|