De nacht verliep inderdaad niet zo goed,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

maar we vertrekken rond 7 u toch weer met goede moed.

We vertrekken langs een weg van asfalt

en die leidt ons tot aan het Colorio strand.

Aan het einde van het strand moeten we langs trapjes terug naar boven,

en komen we weer terug op de gewone baan, maar niet voor lang, je mag me geloven.

De asfaltbaan wordt vervangen door veldwegeltjes en kiezelpaden,

we trekken door weiden en moeten zelfs door netels en struiken van bramen.

We moeten met een stok ons een weg door het struikgewas banen,

dit moet niet te lang meer duren, want ik voel ze weer komen, mijn tranen.

We passeren nog door een bos en wat stekelige struiken, maar dan is de ellende bijna voorbij,

ik zeg, bijna, want we moeten nog over de draad kruipen van een wei.

We zijn opgelucht want er is terug goede baan in zicht,

en we kunnen weeral fier zijn op onszelf, want we zijn voor die smerige struiken niet gezwicht.

Na 250 m van klimmen en dalen komen we weer aan op het strand,

oh mens, wat doet dat goed zo met je blote voeten door het mulle zand.

Maar de pret bleef natuurlijk weer niet duren,

een beetje verder kregen we nog maar eens varens en doornen te verduren.

Onze stok kwam er ook weer aan te pas,

maar we hoopten dat het voor vandaag de laatste keer was.

En ik denk dat Onze Lieve Heer mij heeft gehoord,

het is of hij mijn gebeden heeft verhoord.

Een beetje verder kwamen  we weer terecht op goed begaanbare baan,

en zo is het ook de rest van de tocht gegaan.

Na de buitenwijken van Ribadesella begint de asfaltbaan wel te stijgen,

eerst geleidelijk, maar dan gaat het steil omhoog tot in San Pedro, we moeten er van hijgen!!

Boven in San Pedro moeten we nog een keer links richting San Estaban,

en een beetje later komen we aan de Albergue aan, mensenlief, ik zweet er van!!!

Na het inschrijven nam ik direct een frisse douche en na het souper ben ik onmiddellijk naar mijn kamer gegaan,

ik kan mijn nachtrust goed gebruiken, en wie weet wat er ons morgen zal te wachten staan.