Om 6 u liet mijn wekkertje zich weeral horen,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

en een beetje later was ik alweer gewassen en geschoren.

Het ontbijt was vandaag niet al te vet,

een stukje taai stokbrood dat nog over was, maar ik heb het toch maar opgefret.

Want zonder eten op de baan,

dat kan uw lichaam geen uren aan.

Kort na 7 u vetrokken we voor de etappe van vandaag.

We passeerden langs een warme bakker en hoorden het knorren van onze maag.

Aan die lekkere geuren konden we niet weerstaan,

en als leeuwen vielen we onze goei grote koeken met chocolade aan.

Daar kikkert een mens wel degelijk van op,

mijn lichaam voelde zich content na deze koekenstop.

Een beetje later kwamen we aan de paal met schelp van Gyon aan,

en hier zou onze verdere weg en die van Cedric en Eluska scheiden gaan.

Zij zouden langs Gyon verder naar Santiago gaan,

en wij kozen voor de Camino primitivo-baan.

We namen afscheid en beloofden aan elkaar,

we zien mekaar nog weder in Santiago, reken maar!!!

Onze weg zette zich weer verder langs smalle paadjes, doornen en netels,

ik zal blij zijn als we straks kunnen neerploffen in een paar zachte zetels!!!

De kilometers beginnen stilaan door te wegen,

en na elke beklimming zijn we aan wat rust toe, want we kunnen ons bijna niet meer verder bewegen.

Moe maar tevreden kwamen we in La Vega de Sariego aan,

en dan kwamen we ook nog voor een gesloten deur van de Albergue te staan.

Volgens de barman moest er al wel degelijk iemand aanwezig zijn,

maar het duurde nog een hele tijd voor we iemand zagen en dat vonden we echt niet fijn.

We waren compleet uitgeteld en zeer moe,

en we moesten ook nog naar de winkel toe.

We namen een frisse douche en gingen daarna op voedseljacht,

het werd een stoofpotje in de oven, met lekkere kruiden op smaak gebracht.

Het smaakte me weer supergoed,

hopelijk ga ik nu ook nog een zalige nacht tegemoet.