De lunch is een apart verhaal. Op het eten viel niks op aan te merken. Maar alle bordjes, kommetjes en blikjes en flesjes lieten ze gewoon op tafel staan. Het gevolg was dus wel dat het een echt boeltje was. Natuurlijk efkens gefilmd hoor.
We zijn vervolgens gestopt aan een primitief dorpje. Alhoewel er flink gewerkt werd, je had een schoenmaker, een hoedenmaker, een kapper. In dit dorp hebben we de kleedjes achter gelaten. En Kyra, bonneke en voke hebben al een cadotje voor jou gekocht. Nu kan ja Vietnammeke spelen. :)
Een voorstelling van kung fu mochten we ook niet missen hee. Daar zijn we naar een demonstratie van geweest.
Nu ga ik douchen, en weer koffers pakken, want morgen moeten we de volgende vlucht naar Hanoi nemen. Dus ik weet niet of er morgen tijd is om te internetten,
Een boottocht gemaakt op de Parfumrivier. Vele bootjes doen aan zandwinning. Deze mensen wonen ook op deze bootjes. En ze zijn echt niet groot hoor. Tot mijn grote verbazing zagen we op een gegeven moment een kapok boom. Ik heb zo een pluis kunnen meebrengen. Alle fruit is hier te vinden papaya, jackfruit (dit groeit aan de stammen). Een bezoek gebracht aan de graftombe van de keizer. Dit is ongeveer 24 ha groot en indertijd hebben er ongeveer 1000 mensen aan gewerkt. Nadien hebben we een andere tombe bezocht. Deze was nog heel goed intact. Vele foto's genomen hoor ! Prachtig.
Er is vandaag heel warm, maar gelukkig ook veel wind. Een vietnamees zei tegen me dat het forty and twenty degrees was. Ik denk wel dat hij 42 graden bedoelt hoor. Wat ook heel frapant is dat vele vietnamezen je aanspreken : How are you ? en als je dan antwoord " Fine, and how are you ? beginnen ze te giechelen, en weten niet meer wat te zeggen. Dus ze verstaan je simpelweg niet.
We hebben een heel lekker diner outside in de tuin van het hotel, voorzien van muziek en dans. Mooi, maar voor heel eventjes. Iemand had de kamer nagemeten, ze zou een lengte hebben van ca 11 meter. Das toch al iets hee
Vroeg uit de veren voor bezoek aan tempels en en marmerbergen.De mensen waren nog volop bezig met marmer te kappen. Als je ziet wat ze ervan maken, amaai. knappe dingen. Maar je kan ze niet meer naar huis nemen, want het weegt allemaal veel te zwaar. Maar die mensen moeten in die hitte schuren, kappen, .... Want vandaag is het ongeveer een 40 graden. Een echte pufdag.
Later zijn we naar de baai gereden waar de amerikanen, in de oorlog, aan wal kwamen. De baai op zich is prachtig, maar het idee erachter is gruwelijker.
Door de Wolkenpas zijn we naar het hotel gereden, door de prachtige natuur van Vietnam. Onze kamer in dit hotel verschilt wel een beetje met de andere hotels. We hebben onze schaatsen aangedaan, om van de ene kant van de kamer naar de andere kant te schaatsen. We hebben een 3 persoonskamer. Nog een uitstapje per fietstaxi gedaan. heeuu, meer ogen dicht gedaan dan wat anders. Midden in dat verkeer !!!! Niet te doen!!!! en stinken !!! niet verniet dat de mensen allemaal een doekje voor hun mond houden. We hebben nog de citadel bezocht, wat zeer de moeite waard is.
En nu gaan we douchen !!!! Een heerlijke verfrissende doucke gaat goed doen. Deze avond eten we buiten, met een aangepast muziekje.
Alle tot de volgende zitting. Bart doe ook de groetjes aan Fieke hee. Ik was haar daaarstraks vergeten te vermelden. En geeft woef nen dikke knuffel van ons.
Kyratje, bonneke en voke brengen cadotjes mee hoor voor broer en jou. En als nonkel Bart, Sofie, mama en papa braaf zijn, voor hen ook saluukes
Weer een vroege ochtend. Vandaag bezoeken we de tempel van My son. Er waren ook meisjes aan het dansen, met zeer veel klasse. Het is minder druk dan helemaal beneden in het zuiden. Niet zoveel getoeter van de brommers en zo. We hebben een zijdewinkel bezocht. Onze pa heeft 2 hemden gekocht, en ja Els voor jou een zijden pyjama. Voor mezelf heb ik een linnen broek laten maken. Die is vanavond al klaar. Terwijl ik een wijntje drink en onze pa zijn biertje, maken ze voor mij 2 broeken. Shame !!!
Vervolgens hebben we een boottocht gemaakt, om te zien hoe primitief ze nog vissen, met enorme grote netten. Dat we weer lekker gegeten hebben, ga ik niet meer vertellen hoor, maar het is zo. Verhalen worden wat ingekrompen, anders zit ik hier morgen nog.
Van het eten hebben we hier zekers niet te klagen. Heel lekker, van alles meer dan genoeg. Dus keuze meer dan genoeg. Zowel het ontbijt als de lunch, als het diner. Maar het is zeker niet vettig. Het was een zeer vroege dag weeral, 6 u 30 op en na het ontbijt reden we naar het oorlogsmuzeum. Heel indrukwekkend, maar tegelijkertijd zeer gruwelijk. Ik heb foto's genomen, en dan zullen jullie het wel merken. Je wordt er zowaar efkens stil van, want hier is het een en het ander gebeurd hoor. Volgend bezoek was een chinese tempel. Er werd geofferd maar ik vond het zo een beetje show.
En op een vietnamese markt waren wij de attraktie. Weet je zo eens in je armen knijpen zo'n wit velleke en mals vlees (hmmmm). Maar het waren precies een leger kippen bijeen, zo werd er getaterd. Het was er enorm druk. Na de lunch hebben we het vliegtuig naar Danang genomen. Een uurtje hebben we in de lucht gehangen. De hotelmeisjes staan volgens mij per centimeter, zo'n dunnen lattekes en zo timide. Maar allemaal met heel veel stijl gekleed.
Bart, gij kunt hier gemakkelijk komen wonen, hoor, tis bijna allemaal vegie wat de klok slaagt. Een lekker soepke met tofu erin. Ik zou nog verschillende dingen kunnen opsommen. Bach, De wijn is beter betaalbaar dan in Thailand. Alhoewel goedkoop is het nog niet. Een glas kost ongeveer 2,5 euro in het hotel. Dus niet echt spectaculair duur. Wat ze hier hebben voor onze pa is bier van het vat, in gekoelde glazen. Heel lekker zegt ie. Els en Stefan, merciekes voor het schilderen. De garage poort : Winnie the Pooh ? Of een effen kleurke ? Allee tegen dat we terug thuis zijn hebt ge weer een ferm nuske. Moemoe en vovo, en de rest natuurlijk : goed amuseren aan zee. Kusjes en knufkes aan onze dotjes XXXXXXXXX
Zeg de timing dat moet nog wennen hoor. Ik was rats vergeten dat er zoveel uur verschil was. We hebben onze klok ook 3 keer moeten verzetten. Volgende keer hou ik er wel rekening mee. Tante Els goe van u dat ge een rolstoel gaat meenemen. Stefan ik zal morgen waarschijnlijk niet kunnen schrijven, maar nu dan al : Een heel gelukkige verjaardag. Soigneer je neusje goe, en zorg dat de kindjes zich aan de zee amuseren. Apropos, er stonden verschillende foto op de camera van die zondag dat ze in het zwembad thuis bij ons zaten, samen met Sofie en onze Bart.
Nog een ding ben ik vergeten de schrijven. BROMMERTJES hier, NIET TE DOEN. Als ik zeg duizenden, dan lieg ik niet. En verkeersregels lapt hier iedereen aan zijn laars. Daar ga ik nog eens extra foto's van nemen, want dit geloof je niet.
Allee tot de volgende keer. Ik wacht nu al op nieuw, en de groetjes aan iedereen
Dit zijn de ondergondse gangen van de vietcong tijdens de oorlog geleefd hebben. Niet te doen. Voor de toeristen zijn er grotere nagemaakt, maar als je aan claustrofobie lijdt, kan je er beter uitblijzen. Dit moet je zien op foto. Onze pa heeft nog likeur met cobraslang en schoerpioen in geproefd en gekocht. Later hebben we de majok nog geproefd. Echt niks voor mij, bah. Morgen heb ik waarschijnlijk geen tijd, want we vliegen naar Danang en het zal pas laat zijn als we terug arriveren. Vanavond gaan we ook nog uiteten in het een of ander chic restaurant.
Het was een zeer korte maar goeie nacht. Het is een goei bed, maar om 6 uur waren we al debout. Eerste stop was een pottenbakker. Niet zo van die tradionele pottenbakkers, dit was wel echt de moeite. Na een korte wandeling zijn we het fruit hier gaan proeven. Niet te doen, zoveel lekkere vruchten, alhoewel er ook bij zijn die echt stinken. Er was een bepaalde vrucht (naam vergeten) die niet hotels mag gebruikt worden omdat de geur ondraaglijk is. Kwamen ze daar nog slangetjes aan, van die glibberige beesten. Onze pa heeft er ook een vast gehad. Na een tocht op de Saigon rivier lunchten we op een drijvend restaurant, waar mes en vork uit den boze is. Dus met stokjes eten. Nee, uiteindelijk kregen we toch mes en vork. Niet te doen met stokjes. Vervolgens reden we nog naar een lakatelier. Dan krijg je pas respect voor wat de mensen hier maken. Weekdag of Zondag, het speelt geen rol, werken doen ze. Eierschelpen en parelmoer worden in heel kleine stukjes op geverfde platen geplakt. Echt de moeite.
Ondertussen is mijn koffer terug terecht, ze was blijven hangen in Maleisie. (waarschijnlijk van de een of de andere kar gevallen zekers) We logeren nu in het Sofitel Hotel enorm luxueus. Als we uit de douche komen, doen we ons badsloefkens en onze badjas. En om verder te genieten doen we onze kamerjas aan. Luxe in overvloed. De bediening alsook het eten is echt super. Ze staan te springen om je op allerlei manieren te verwennen vb. Een glas schenk je niet zelf in, een stoel pak je niet zelf enz. En zoveel eten, zoveel lekkers...... We hebben ook nog een wandeling gemaakt in Saigon, goe druk, en dat voor een zaterdagavond het is niet te doen.
Allee we zijn er. Het was een zeer vermoeiende reis, met heel veel turbulentie en ze duurde 12 uur tot in Kuala Lumpur. Dan nog 4 uur wachten en dan konden we vertrekken naar Ho chi Minh. Heel de reis tot hier was al een avontuur apart. In de luchthaven van Heathrow liep een massa volk, en je kent pas een half uurtje op voorhand waar welke gate je moet hebben. Dat duurt dan minsten nog 10 tot 20 minuten vooraleer je er bent. En de vlucht dus, die ging over heel veel kasseiwegen, we waren wel goed door elkaar geschud. Het hotel hier in Saigon is prachtig. Om een voorbeeldje te geven : we hebben een badjas voor als we uit bad komen, en een kamerjas met bijpassende sloefkens voor onze avond rust. Het verkeer is weer een wirwar van brommertjes, je wordt er kirrewiet van. Eer men vond dat we gewone toeristen waren, hebben we wel een uur moeten aanschuiven voor het toeristen visum. En weet je wat ?????? We zijn een koffer kwijt !!!! Gelukkig heb ik deze keer alles over 2 koffers verdeeld, maar ja, wanneer zien we onze 2de koffer terug. En eer dat dit geregeld is, dan zijn we weer een uur verder. Hopelijk komt hier een positief vervolg je aan, anders ben ik vele nieuwe spullen kwijt Dit is mijn eerste verslagske geweest. Ik hoop dat de volgende ook zo zullen zijn De groetjes allemaal. Els verzorg je goed, Bart hou het huis heel en Els zorg goed voor de kindjes Tot een volgende keer. Hopelijk morgen
Aprospos onze trouwdag. 33 jaar samen. Eindelijk 10 u 's avonds, de was in de kast, de koffers gepakt alles dubbel gecheckt. We kunnen vertrekken. Nog een telefoontje gehad. Nog een half uurtje vroeger opstaan, dus om 3 u 30. Hopelijk vinden we in Vietnam veel internetmogelijkheden. Allee slukes aan iedereen, Els soigneert u en het amusement aan zee, Bart doucement laat het kot nog heel, hou uwe was bij en voor de rest aan iedereen tot binnen 3 weken
oei stressie komt eraan, we beginnen al stilletjes aan in te pakken. Maar morgen moet ik nog werken, oei dat gaat wel een beetje krap worden. Documenten klaarleggen, kodak en camera niet vergeten, de nodige papieren. 't is handig dat het toiletgerief al klaar ligt. En morgen zoeken we de rest bij elkaar. Het wordt weer spannend. En kriebels heb ik nu reeds. Hopelijk wordt het weer een fantastische reis.
Allee nog 2 nachten slapen, en we zijn weg. Vertrek vrijdagmorgen om 4 uur om dan zaterdag ergens rond de middag plaatselijke tijd natuurlijk. ter info : wij vliegen achteruit. Als het in Belgie 18.00 uur dan is het ginds 12.00 u 's middags
Hallo iedereen, Nog juist 1 maand en we vertrekken weer. Dit keer gaat onze reis door Vietnam. Het wordt weer een rondreis. Dus het wordt een drukke bedoening. Vietnam klinkt blijkbaar nog bij vele mensen raar in de oren. Als ik hierover praat met de omgeving krijg ik vooral verbaasde blikken : Vietnam wat ga je er zoeken. Wel we gaan er de prachtige natuur zoeken. Als het lukt ga ik toch nog eens proberen een dagboekje bij te houden.
Vermits wij heel graag reizen, zou ik toch graag nog tips van mensen krijgen die heel leuke, en verre reizen hebben meegemaakt. Als je graag meer info over onze reis hebt, zal ik deze heel graag geven. Voor ons wat dit een onvergetelijke reis. Zo hoop ik ook tips van andere te ontvangen. Groetjes
Nu de reis een weekje achter ons ligt, de was in de kast ligt, papieren opgeruimd, kan ik even stil staan bij het verloop van ons avontuur Ons Els heeft de tekst met reacties uitgeprint en ik heb er foto's bij gedaan. Ik moet zeggen dat het eigenlijk wel een tof geheel is geworden. Deze reis kunnen we klasseren als onvergetelijk.
