Taktshang Goemba, beter gekend als Tijgersnest, klampt zicht vast aan de rots die 800 m boven de vallei uitsteekt. Om 6 uur 's morgens rijden we naar het vertrekpunt. Een half uur later zijn we op weg naar het klooster dat nog in de wolken ligt. De foto's zijn dus vooral genomen op de terugweg na het bezoek aan de tempels van het klooster.
De tocht naar boven is in 3 stukken verdeeld:
1) Van het startpunt naar het cafetaria is de afstand 1,6 km en gaan we van 2600 m naar 2900 m, dus ong. 300 m stijgen. In de cafetaria gebruiken we het ontbijtpakket dat we van het hotel meekregen.
2) Dan gaat het naar het tijgersnest uitzichtpunt. De afstand is ong. 1,1 km en gaan we van 2900 m naar 3000 m. Tot hiertoe was het terrein een ruig rotsachtig bergpad, dat vooral bergop ging en af en toe iets daalde.
3) Het derde deel heeft stenen trappen. Het pad daalt eerst enkele honderden meters om dan te stijgen na de waterval. Het klooster zelf ligt op 3120 m. Na het bezoek keren we terug naar beneden. In totaal zullen we ongeveer 900 m geklommen hebben.
Een slaapkamer in de Choden Homestay was het verblijf voor deze nacht.
In Bhutan wordt de mantra "Om mani padme hum" ingegrift op de rode steen van deze muur. Mensen van het dorp lopen rond de muur en zeggen de mantra.
Nog in het dorp volgt een bezoek aan Lhakhang Karpo, de witte tempel. De architectuur van deze tempel is een weergave van de Bhutanese kunst.
Op weg naar Paro volgt nog een stop bij de Kila Gonpa Nonnery. We moeten een stukje wandelen om het nonnenklooster te bereiken, maar het ligt prachtig tegen de berghelling aan met een prachtig uitzicht op de omgeving.
Als laatste volgt een museumbezoek in het Ta Dzong (wachttoren) van Paro en de Paro Rinpung Dzong.De Ta Dzong ligt boven de Dzong en tussen beide zijn we getuige van een landing.
Paro ligt in een diepe vallei, omgeven door ergen. De landing op de luchthaven is daardoor zo uitdagend dat er maar 50 piloten gekwallificeerd zijn om er te mogen landen. Ze moeten kunnen werken zonder radar.
ln de meeste musea en het binnenste van de boeddhistische tempels mogen geen foto's genomen worden.
Een eerste stop is aan de Simtokha Dzong. Deze dzong uit 1629 is de oudste in Bhutan die als compleet bouwwerk bewaard is gebleven. In de muur van de centrale toren zijn 300 leistenen ingebouwd met een reliëf op van heiligen en filosofen.
Een tweede stop is Chhuzom, een plaats waar twee rivieren samenvloeien. Hier werden 3 chortens gebouwd, in volgorde: een nepalese, een tibetaanse en een bhutanese.
Ook op de hoofdweg tussen Thimphu en Paro rijdt zeer weinig verkeer.
Een derde stop is aan een hangbrug. Eens aan de overkant van de rivier heb je een zicht op de luchthaven en de Dzong in de vallei van Paro.
Eens op de Chele La, de hoogste berijdbare pas van Bhutan (3988 m), staat ook een stoepa.
Aangekomen in het dorp Haa, wandelen we over een jaarmarkt waar allerlei zaken van beeldjes tot matrassen verkocht worden en waar zowel jong als oud zich kunnen uitleven in een spel.
Tot slot de homestay voor de nacht. De fallus op de muur brengt geluk en houd de boze geesten buiten voor de bewoners.
Simple Bhutan is een levend museum, je wordt begroet door een slokje lokale arra (rijstdistilaat), er wordt gezongen en gedanst, je kan boogschieten uitproberen, ook maakt er een gehandikapte artist houtsnijwerk.
Takin Reserve: de takin is het nationale dier van Bhutan, ook zijn er enkele andere dieren zoals het Sambar-hert en de himalayagoral en andere.
National Folk Heritage Museum, hier mogen geen foto's genomen worden in het museum
Thimphu is de enige hoofdstad waar geen verkeerslichten staan, een politieagent regelt het verkeer met balletachtige bewegingen.Na het neerhalen van de vlag mag Tashichho Dzong bezocht worden. Het is verdeeld in drie grote secties: het kantoor van de koning, het
Clock Tower Square met zijn klokketoren
Na het neerhalen van de vlag mag Tashichho Dzong bezocht worden. Het is verdeeld in drie grote secties: het kantoor van de koning, het administratieblok en de spirituele sectie.
Een hangbrug over de Mo Chhu-rivier en een steile klim brengen je naar het Khamsum Yulley Namgyal Chorten. De Chorten werd gebouwd door de koninging-moeder Ashi Tsering Yangdon Wangchuck met de bedoeling vrede in de wereld te brengen. Vanop de chorten heb je een prachtig uitzicht op de Punakha-vallei. De Punakha Dzong bereik je via de Cantilene Bridge. De Punakha-hangbrug (160m) is een van de langste hangbruggen van Bhutan. Chimi Lhakhang, Tempel van de vruchtbaarheid, bereik je door een wandeling bergop van een 20-tal min. Ze werd gebouwd door een tibetaanse Lama in 1499 die er nogal onorthodosche zienswijzen op nahield. Vandaar de tallose fallussen die je vindt op de huizen en in de winkels van de vallei. Op de Dochu La (3140m) staan de Druk Wangyal Chortens, 108 herdenkingsstoepa's voor de omgekomen Bhutanese soldaten. Tot slot een zicht op Thimphu, de hoofdstad van Bhutan.
In de voormiddag een bezoek aan Ganthey Goempa, een belangrijk boeddhistisch klooster van de Nyingnapa school, gesticht in 1613. Verder een wandeling door de natuur en een bezoek aan het Black-necket Centre dat twee zwartnekkraanvogels, Karma en Pema, opvangt die niet meer kunnen vliegen. Dan gaat de rit verder naar Punakha. Sangchen Dorji Lhuendrup, een nonnenklooster en college, werd pas in 2010 ingewijd. Voor de India-kenners, twee gekende namen komen voor in het boeddhisme: garuda (foto 3) en naga (8). Garadu symboliseert in veel verhalen de deugd van de kennis, macht, dapperheid, loyaliteit en discipline. Naga, een bovennatuurlijk wezen, vaak in de vorm van een slang, heeft zijn woning in het vierkant gebouwtje en krijgt van de mensen soms te eten. De laatste foto: een zicht vanop het kamer-terras.
Na een rustige nacht in het Tarpaling-klooster: een volwassen monik brengt offergaven naar de tempel, jongere monikken krijgen hun ontbijt. Tijdens de afdaling zien we een Yak en worden boomstammen naar boven getrokken. De Yontong La is een pas van 3425 m. In Trongsa (2170 m) bezoeken we Ta Dzong, een uitkijktoren waarin een museum is ondergebracht (foto's verboden) en de Trongsa Dzong die nauw verbonden is met de koninklijke familie. In een leuk restaurantje naast de waterval gebruiken we een middagmaal. Zowel op de kleine wegen, als op de hoofdweg komen we regelmatig aardverschuivingen tegen. De laatste foto is de Pele la (3429 m) en leid ons naar de Phobjikha Valley, eindpunt voor vandaag.
