Met zo ziek te zijn heb ik maar een verhaaltje geschreven over ...... Hier ben ik dan.
Hoe ben ik ontstaan?Op een bepaalde dag kreeg Rosie mijn maakster een opdracht een soort trol te maken en iets appart.Oei!dat wou zeggen de fantasie helemaal te laten werken.Ik moest lelijk zijn en toch grappig blijven.Ik hoorde Rosie haar hersens kraken,haar vingers in alle bochten wringen,stilaan ontstond mijn hoofd,mijn lijfje,benen,handjes en voetjes,ik heb maar 3 vingers en 4 tenen.Zo gingen de dagen voorbij en kijk hier ben ik dan, nu nog in mijn blootje en zonder kleur.Wat mijn kleurtje betreft daar zal ik een paar keer voor naar de zonnebank gaan,want met het griezelweer kan dat deugd doen,zeggen ze toch.Als ik mijn kleurtje heb kom ik terug en zal dan ook wel een naam gekregen hebben tegen die tijd,voila zo ben ik in mijn blootje en afgesproken,tot binnen kort.
Oeps,seffens weg wezen naar de cursus om een trol te maken,nu doe ik dat wel eens mee ,doch trollen is niet mijn gedoe al ben ik benieuwd wat het gaat worden.Donderdag en vrijdag weer op cursus,natuurlijk vliegen zo de weken voorbij.
Ja,zeker ai,ai.Het popfiguur waar ik aan begonnen ben heb ik toch een verkeerde maat genomen voor het hoofd,dus het hoofd is te groot volgens het lijf,grr,grr!!!!Wat gedaan,het te grote hoofd in de kast gelegd voor een ander figuur en dan maar opnieuw begonnen een maatje kleinder,zo blijven ik toch zeker bezig,hé.
Intussentijd dat ik moet wachten heb ik ook nog een schilderwerkje opgezet,maar dat loopt niet zo vlot.Och ja zal wel zien wat het word,opgeven doe ik het toch niet en zie hier tot waar ik al geraakt zijn.
Bloggen een leuke bezigheid ook,alleen hebt u bij mij wat meer geduld nodig daar het allemaal handopbouw is en dan nog veelrekenschap te houden met de droogtijd,het bakken en al wat erbij hoort.
Voor een tuinier heb ik dan weer naamplaatjes moeten maken zo een 50 stuks.Het moeilijke met zulke platte werkjes is dat ze niet mogen kromtrekken bij het drogen,laat staan bij het bakken.Ze zijn ook 1260° zo zijn ze water dicht.De naam van de planten kan de persoon er makkelijk op schrijven.
Eindelijk zijn een deel werkjes uit de oven.Al is het niet zo naar mijn zin,toch zijn het unieke werkjes wat zeer aangenaam is voor de mensen die ze besteld hebben.Laat me beginnen met de plophuisjes,goed kijken er zit verschil op.Hier komt al eentje eraan.
Tja onze kat was ook aan de beurt,mensen lief dat is niet gemakkelijk gegaan,blazen,grommen en uiteindelijk bijten en krabben,a.u.b. seg. De dierenarts heeft dan een speciale kooi gaan halen met nog een verschuifbaar kooitje erin zodanig dat de dierenarts haar kon klem zetten en zo het spuitje heeft kunnen geven.Normaal is ze zo niet,dit stond ons chalen dud helemaal niet aan.
Vandaag was weer het jaar om,voor ons mouche haar inentingen te laten geven,gelukkig is alles nog heel prima in orde,ze heeft een grote bol opzij en je begrijpt oei,ze wordt dan ook 11 jaar in mei en het is een vetbol dus niets ernstig.
Donderdag is het zover,dan komen er weer een deel werkjes naar huis,vervelend is dat wel want de mensen wachten erop en deze keer zijn het plophuisjes en gevelplaten,de ontwerpen naar de keuze van de mensen,zij zeggen ik maak.Voor de rest ben ik aan het hoodje begonnen voor iets heel mooi,dat laaat ik van de week nog zien.
Het is even wat stil op mijn blog,het komt omdat ik erg vlot bezig ben met nieuwe werkstukjes te maken en ja dat is nu niet op 123 gedaan en heeft dan ook nogs eens een lange tijd nodig om de klei te laten drogen want droogt men hem te vlug dan scheurt alles,mag men niet vergeten na het droge moet het dan eerst een keer gebakken worden,dan de kleuren onderglazuur en de transparante glazuur erop zetten en weer bakken,daar enkele weken over.Zitten te niksen doe ik niet dan start ik andere werkjes op voor de wachtetijd te vullen en ben nu met zelfhardende klei aan een fantasie figuur bezig,dit is het geraamte ,de eerste fase
Donderdag kan ik mijn werkstukken van keramiek uit de oven halen,dus weer vol spannig om de deur open te doen,zal er niet gesprongen zijn,hoe gaan de kleuren er uit zien,steeds afwachten daarmen.
Het was me geen aangename dag vandaag.Het poedeltje van de buur is deze nacht gestorven en ze zijn er erg verdrietig over,om dat ze geen wagen hebben ben ik met hen naar de dierenkliniek gereden om het dode hondje af te geven.Het is 12 jaar mogen worden.Plezant is het niet voor hen,zo wenen ik kon ze niet goed troosten.
Een knappe ervaring,de ingang was geen deur,raar hoor,wel een schilderijkader en stapte zo in het schilderij,alles was ineens anders,geen lawaai,auto's en noem maar op, we waren met zijn allen jaren en jaren terug,een rust kwam over ons heen.Zo ondekte we met de nodige uitleg van de gids de allereerste schaatsen uit dierenbeenderen gesneden om vervolgens maar gewoon vast te binden aan de voeten,met de jaren die volgde zag men ze zo meer en meer op de modellen van nu er gaan uit zien.Bekijkt men ze goed ,ik hadt er geen idee van dat dit schaatsen waren.
Bekijk goed dit copy van Breughel,men ziet alleen spelende kinderen eeuwen terug,ze hadden geen kant en klaar speelgoed, alles wat ze bedachten kwam van he tgeen ervoor de hand was.De banden van de ronden ton gebruikte ze,die het verandere in een wiel,we kennen het nog,trouwens ook vele van ons hebben ernog mee gespeeld,ook het hekwerk was speelgoed en paardje rijden op een bezemsteel,in die tijd van de schilderij waren er geen auto's alleen zo soms eens een paard met koets waarmee ze veel buiten konden.