SNUFFELEND IN
OUDE ALBUMS...
DE SCHARESLIEP
ALBUMBLADEN glijden tussen
mijn nieuwsgierige vingers door.
Hier zijn weer andere taferelen,
even gemoedelijk en even schil-
derachtig.Het bekende schouwspel
doemtvoor ons op:de messen- en
scharenslijper,de,,scharesliep"zo-
als hij genoemd werd.zijn luide
stem klonk door al de straten van
de stad:,,messen en scharen...!
schare...schare...schareslie-iep...!
in die tijden,lieve bloggers,
gebruikten onze mannen nog reus-
achtige scheermessen,waarvan het
stalen lemmet steeds geslepen diende
te woorden.De broodwinning voor de
scharesliep.Men had hen nodig, zowel
in de stad als op den buiten.
en dus trokken zij langs de straat
om boeren en stedelingen hun diensten
aan te bieden.Het waren oude bekenden.
Vaak noemde men hen bij de voornaam.
Elk had zijn eigen klantenlijst van
mensen,die hij regelmatig drie of vier-
maal's jaars bediende.Ze gingen te
voet ofwel hielden ze er een wagentje
op na,dit hing af van hun welstand.
Om de slijpsteen in beweging te
brengen vonden zij vernuftige toe-
stellen uit, die vooral bij de jeugd
grote bewondering wekten.
Het vrolijke gespetter van de vonken
trok de jongens aan als een pot honing
met vliegen doet.Zij waren verrukt over
de handigheid, het vakmanschap van de
scharensliep, als deze het mes zijn
scherpe snede hergaf door het op deskundige
wijze tegen de band met amaril te houden.
Het was een echt ambacht.Niemand zou een
scharesliep ooit voor een vagebond of
zwerver durven houden.
Het beroep had zijn adelbrieven,
