De volgende personen die in de bloemen werden gezet zijn lea en jules. Deze zijn de verantwoordelijken voor het bedelen van de drank. lea en jules duizend maal dank!!!!
TIJDENS DE EERSTE VERGADERING WERDEN ER ENKELE PERSONEN IN DE BLOEMETJES GEZET. DE EERSTE IN DE RIJ IS CLAUDINE DIE INSTAAT VOOR HET PLAATSELIJKE DRUKWERK. CLAUDINE DUIZEND MAAL DANK!!!!
Afgelopen zondag kwamen wij samen te gent voor de start van het nieuwe werkjaar. Er waren een 30-tal aanwezigen. Traditiegetrouw werden wij verwelkomt door de voorzitter. Daarna werd de mars der carabiniers gespeelt en werd het vorig verslag overlopen en goedgekeurd. Tevens werden er ook afspraken gemaakt voor de volgende activiteit. Na de vergadering werd er geklonken op het nieuwe jaar.
Op woensdag 23 januari 2008 gaat onze eerste activiteit door nl. het bezoek aan de crypte te laken en dit ter herdenking van het overlijden van Prins boudewijn. Er wordt verzameld aan de ingang van de crypte om 10u45 waar wij dan om 11u00de crypte zullen betreden en de bloemenhulde zullen bijwonen. Voor wie de crypte eens wil bezoeken is dit het uitgelezen moment. Dus ik zou zeggen allen op post, tot dan!!!
Dit zijn de voorlopige datums van onze komende activiteiten: Woensdag 23 januari 2008: crypte laken. zondag 27 april 2008: zuidschote. maandag 12 mei 2008: arendonk. zondag 24 augustus 2008: schiplaken. zondag 28 september 2008: passendale. zaterdag 4 oktober 2008: tervate. donderdag 23 oktober 2008:dag van de carabiniers, schaarbeek. vrijdag 24 oktober 2008: dag van de carabiniers, leopoldsburg. Van al deze activiteiten zal er ten tijde afspraken gemaakt worden en doorgespeeld worden via deze site. Hopend jullie op een van deze dagen te mogen begroeten.
Langs deze weg wil ik iedereen een zalige kerst en een gelukkig nieuwjaar wensen. Dit wens ik aan alle ex.militairen en aan alle actieve militairen, zij die in verlof zijn, van wacht zijn en zij die in deze donkere dagen in het buitenland zijn voor een opdracht. Deze wensen komen van het ganse team ex. carabiniers afdeling oost-vlaanderen.
Het jaar 1969, de banken van de school net versleten en nu op naar duitsland,Siegen. Ja, ik word soldaat . Het grote vertrek was op 2 januari, met de trein naar Turnhout. Acht dagenheb ik er vertoefd met vele anderen in de kazerne Majoor Blairon. En dan werd het serieus! De grote reis naar Siegen kon beginnen, op naar kazerne Kolonel Bremer. We voelden ons allemaal heel klein bij al die discipline en strikte regels. Maar wij hielden meteen van ons logo "PARVI SED MAGNI", dat sterkte ons om verder te gaan. Neem van mij aan dat dit een jaar is in je leven dat je nooit vergeet. Voornamelijk in de keuken kenden zij er wat van. Wij hoorden van de andere kazernesdat het eten niet te eten was, maar wij konden allen beamen dat wij de luxe kregen. Zij die er bij waren kunnen dit bevestigen. onze opleidingwas hard, de drie eerste maanden infanterie, lopen, zwemmen, kruipen, zweten en nog eens zweten......ook al was het koud weer en lag de sneeuw één meter hoog. Na die drie zware maanden kregen wij de opleiding van verkenner. Dit was een opleiding waarin ik mij kon uitleven, de natuur, waarin wij veel vertoefden, de droppings (met jeep of te voet), alles met de nodige lach of traan....we hadden een sterk team, we steunden elkaar en onze chefs droegen wij op de handen. Je leert er de menselijke waarden kennen, de goede en minder goede..... Achteraf gezien is dat jaar zeer snel voorbij gegaan. Tot vandaag komen de herinneringen regelmatig bij mij op, dan vraag je je af wat is er met onze groep gebeurd? Waar zijn zij nu allemaal? Toen ik hoorde over de maandelijkse vergaderingen van de karabiniers, was ik er als de kippen bij om mij te laten inschrijven en er bij te horen. Ik waardeer deze samenkomsten en leef er elke maand naar toe. Daarom is mijn leuze nog altijd" PARVI SED MAGNI"
Geschreven door onze vriend en vaandeldrager carabiniers oost-vlaanderen: DE VOS RENE. Deze artikel is verschenen in de Carapat jaar 2007/3
Eens....zal er vrede op aarde zijn. Als we echt luisteren naar elkaar, als we echt leren delen met elkaar, als we de andere mens leren zien met ons hart en ziel. ------------------------------------------------------ Eens....zal er vrede op aarde zijn. Als we stoppen met vechten, in het klein en in het groot, als we niemand meer knechten, als we helpen in nood. ------------------------------------------------------ Eens....zal er vrede op aarde zijn. Als we leren spelen met elkaar, als we samen leren met elkaar, in elk woord, in elk gebaar. ------------------------------------------------------ Eens....zal er vrede op aarde zijn. Als we niet wijzen naar en oordelen over anderen, als we niet alleen kijken naar oorlog in vreemde landen, als we iedere dag hier beginnen in vrede te leven, zonder egoisme elkaars leven te delen, dan....zal er eens gods vrede op aarde zijn. ------------------------------------------------------
Heer, schenk me wat nog overblijft. Geef me wat anders nooit gevraagd wordt. Ik vraag u geen stilte, noch gemoedsrust, geen rijkdom of welslagen, neen zelfs geen gezondheid, want dat alles heer, heeft men u reeds zo vaak gevraagd, dat gij het wel niet meer zult bezitten.
Heer, geef me dat wat gij nog overhebt. Geef me dat wat anderen te min is: het onveilige, het rusteloze; geef mij de storm, de kracht om te strijden. Schenk me dit alles voor eeuwig, heer. Zodat ik zeker ben het steeds te bezitten, want niet altijd zal ik de moed hebben, U dit te vragen.
Geef me heer, wat nog overblijft, geef me wat de anderen niet willen. Maar schenk me ook moed, sterkte en geloof.
Na de receptie werd er verder gereden naar de zaal koningin Astrid waar het eetmaal doorging. Hier waren zowel oudgedienden als huidige gedienden als mogelijk ook de toekomst aanwezig.
