Deze morgen wakker geworden in het prachtige gebied van de Merzouga Duinen. Relax gaan ontbijten want er staan niet zoveel kilometers op de teller.
Ludwig heeft heerlijk geslapen in open lucht onder zijn sterrenhemel. Na ons ontbijt zijn we op het gemakske vertrokken richting Tinerhir. Eerst getankt , bandenspanning op peil laten brengen en dan op weg naar de Gorge van de Todra. We reden langs rechte wegen met heel veel palmbomen en veel zand, bergen in de verte. We hebben al 3200 km op de teller in 5 dagen tijd en er komen er nog veel bij. Het gaat wat minder snel op de weg, dus in tijd maakt het niet veel verschil .
Ondertussen bandenspanning en tanken ok.
Nu op zoek naar een telefoonwinkeltje. Iedereen die een telefoonkaartje in Tetouan heeft gekocht , heeft problemen. We hebben voor het kaartje betaald , alsook voor 10 gig. Het heeft 30 minuten gewerkt en dan niks meer. Ondertussen heb ik ook geen service meer. Heb terug mijn Belgische kaartje ingestoken. Of de man in het winkeltje heeft ons goed in het zak gezet of hij heeft iets fout gedaan ????? Het kaartje dat we bijhadden van Mo ( een collega van het werk) zou volgens die man in de winkel niet meer werken. Nummers die gedurende een periode niet worden gebruikt , worden geannuleerd ????? Mo , was je maar hier om dit op te lossen.
Eens in Tinerhir aangekomen zijn we eerst een bezoek gaan brengen aan de gorge. Op de berg op , weer naar beneden …… zeer mooi gebied. Bij een tussenstop ( mooi uitzicht ) werden werden we direct aangeklampt door een aantal mannen met kleurige sjaals . Nederlands geen probleem, hij had in Gent gewerkt en sprak een goed mondje vlaams. Toen we vertelden wat we aan het doen waren heeft hij zijn verkooptruckjes niet meer toegepast. Zijn broer , wou me ruilen voor kamelen. Ludwig , ik weet niet dat die beesten in den Huibout gaan aarden ????? ha , ha ….
We werden aangesproken door een toerist. Een blanke man die ook nog eens nederlands sprak en ook nog eens in Londerzeel woont. Den Bizon kent hij goed. Hij is op reis door Marokko met Djozer.
Weer op weg met Carlientje. Ze was in form vandaag , geen vapeurkes.
We lazen via de WhatsApp dat er al een paar auto’s vast hebben gezeten in het mulle zand en dat er ook een aantal niet meer verder kunnen door het zand. Ze moeten zo snel mogelijk naar een garage om over 2 dagen met ons verder te kunnen richting Mauritanië.
Eens in de gorges aangekomen hebben we ons gasvuurtje aangestoken en ons potje water gekookt om à la minute een pasta klaar te maken. We hadden beziens !!! Weerom werden we aangeklampt, dat is hier heel normaal. We beginnen den truk al te kennen om hen af te schudden. Iedereen kan iets gebruiken……. Pennen , kleren , speelgoed…… we hebben al wat dingen uitgedeeld.
We zijn ondertussen aangekomen in ons hotelletje. Toppie !! Mooie kamer en we verheugen ons deze avond op een lekkere kost .
De wifi doet het hier niet zo goed. Ik hoop zoveel mogelijk verhalen met jullie te kunnen delen. We zakken steeds zuidelijker, dus ik vrees een beetje dat het niet alle dagen gaat lukken. Maar geen stress. Dan komt het wat later hé.
Heel veel groeten aan de thuisblijvers en ( hopelijk ) tot morgen met een nieuw verhaal.
Om 6u15 moesten we klaarstaan, met knipperlichten aan, om in konvooi naar de boot te rijden. Vreemd gevoel om in de steke donker met 21 voertuigen en Toontje met de moto op de autostrade te rijden. Op de boot rijden, verdiep omhoog rijden, parkeren, pfffff maar is gelukt hoor.
Onze mannen hadden voor ontbijt gezorgd (sandwichkes met kaas en ham). Dit hebben we op de boot opgegeten. Dan hebben er nog een paspoortcontrole ondergaan op de boot.
Van Algeciras , na ongeveer 1u30 varen , kwamen we aan in Tanger.
Douane formaliteiten zijn voor ons zeer vlot verlopen, voor andere wat minder. 2 uur aan tijd verloren.
Volgende stop was Tetouan.
Telefoonkaart in orde gebracht en nog gaan shoppen. Oa een fleske wijn voor bij het eten deze avond. 14u30 onderweg naar Moulay Isdriss (buurt van Mèknes). Hier zullen we ons tentje nog eens moeten opzetten en ons kookgerief moeten uitproberen.
Het is wel wennen aan het rijgedrag.
Andere geuren en kleuren, de oproep voor het gebed,.....
Na 1u30 minuten varen ben je in een compleet andere wereld.
Bergen hadden we ook nog niet ditect verwacht, maat het was direct patat.
Ik denk dat Carine stiekem op autocursus is geweest. Toen de temperatuur (koeling van de motor) omhoog ging , wist ze gewoon wat re doen. Chauffage in de auto vollen bak en dat helpt prima.
Wel wordt het dan een sauna in de auto, dat nemen we erbij. We moeten Carlientje goed verzorgen hé.
In Marokko 1 uur vroeger dan in België!!
15u30 muntthee gedronken langs de weg.
We hebben nog een heleboel kilometers voor de boeg. Dan 60 km per uur ,dan 40,dan 20, dan weer 60,plots mag je 100 rijden op een weg met putten en bulten. Pittig dagje op de weg en we zijn al van 5u 15 op de been. Geen vakantiegevoel = kilometers vreten.
Laat aangekomen op camping. De ondergrond bleek niet ok om onze tent recht te zetten. Even een dipje!!!!
In het donker zijn we op zoek gegaan naar een hotel. ( Menzeh Dalia hotel) Dit hotel ( super luxe ****) hebben we gevonden in Meknès.
Lekker pintje in de bar en dan een pasta gegeten.
Het goede bed gaat deugd doen.
Wel heel moe!!!!!!
Nu hopelijk goede nacht in ons goede bedje. Ontbijt om 7u30
*** we willen nog even vertellen dat onze overnachtingen, eten en drinken tijdens deze reis niet betaald worden uit de sponsorpot. ***
Het was nog donker met prachtige sterrenhemel. Orion pal boven ons.
Even terug verstand op nul en ons proberen te organiseren. Het was fijn dat er koffie, thee en cake klaarstond.
Pipi achter de tent!
Tanden poetsen, kattenwasje en we waren weer klaar voor onze volgende dag.
9 uur start mooie baan en prachtig landschap.
We rijden langs koninklijke steden maar hebben helaas geen tijd om deze te bezoeken. Toledo, Cordoba, Granada,.....,
13 u gestopt . Tanken.
Auto van andere deelnemer met pech ( niet de onze).
13u30 terug vertrokken, Granada,Malaga.....nog 225 km te gaan.
Zo ver we kunnen zien : overal olijfbomen .
Carlientje doet het uitstekend in de bergen en Fonske doet ook goed zijn werk.
Fonske is ons lemmeke en houdt onze apparatuur uit de zon. Gsm was gisteren( in de houder) al oververhit.
15 uur Torremolinos in zicht.
Carine haar eksteroog steekt.....het gaat vriezen..........ha ha!
16u30 aangekomen in hotel . Water uit de kraan kan deugd doen, lekker douchke. Dan besef je pas hoe het leven eruit ziet als je eerst aan de pomp in het dorp water moet gaan halen.
Nu een frisse pint !!!!!!
Na het eten briefing voor morgen. De nodige richtlijnen gekregen voor de ferry morgen. Om 5u30 opstaan. We moeten klaar staan om 6u15 met draaiende motoren om samen in konvooi te rijden.
Na het ontbijtje in het ACE hotel zijn we om 9 uur vertrokken.
Eerst de nodige checks van de auto’s , oliepeil, water, motor warm draaien en hop weer onderweg.....
Grijze lucht en wat motregen.
11u. We zijn net de Spaanse grens overgestoken. De bergen komen in zicht en hopelijk ook de zon?
We rijden nog altijd met 3 teams samen en dat is prettig.
Om de 2 uur stoppen we en wisselen we van chauffeur.
We gebruiken de App Waze als navigatie en tot nu toe gaat heel goed.
Péage kost veel geld.
Onze lemme ( Fonske ) doet een dutje op het dashboard . Later foto’s!
Hij bewaakt s’nachts onze CB.
12u30. Al een paar auto’s met problemen. Carlientje doet het prima!!
Er bidden heel veel mensen voor ons. Nonnetjes in Brugge, Gambianen in Gambia, wie weet nog.....
Het zonnetje is aan het duwen om door de grijze wolken te geraken. Nog 412 km voor de boeg tot Toledo.
15u45. Nog 185 km. De auto’s rieken hun stal. Ha ha.
Bij Maaten staat het aperitief al klaar, om 17 uur de groentenpaëlla?? en tegen 18 uur de BBQ. Wij denken er te zijn rond 17u30.
Indien nodig kan daar aan de auto’s worden gesleuteld. Voorlopig voor niet nodig!!
We zullen daar beginnen met ons tentje te zetten.
Volle zon ondertussen, de temperatuur stijgt.
Zaragosa, Zaragossa....
Valentia,Valentia.....
Dos servesas por favor....
Quiz vraag: wie zingt deze liedjes?
17 uur Madrid doorgereden zonder files. Begonnen aan de laatste 60 km van de dag!!!
18 u aangekomen in Nambroca ( buurt van Toledo) bij Maarten . Hij is Nederlander en woont in een finca met veel hectaren olijfbomen.
Tentje opgezet, weer even spannend, een klein stresske. “ Hoe moet dat nu weer, waar moeten die dragers in, dikke keien weg doen ( anders bulten onder de tent), ........
Maar het is goed gekomen hoor!!!
Dan frisse pint gaan drinken en genoten van de BBQ.
Rond 22 uur de slaapzak in. Voor ons mogen ze de slaapzakken wat breder maken voor iets meer comfort. Ik moet niet uitleggen waarom hé.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen) Categorie:Ook dit is Gambia
05-10-2019
Zaterdag 5 oktober 2019
Zaterdag 5 oktober
Grote dag : start om 10 uur in Antwerpen.
Weerom vroeg uit de veren. Dit zal voor de komende dagen niet anders zijn. Uitslapen zit er voorlopig niet in.
Nog de laatste spullen in de auto proppen en hopen dat we niets vergeten zijn.
Marc is foto’s komen nemen voor we vertrokken, zo tof. Een paar buren hebben ons uitgewuifd.
Dan op weg naar Antwerpen....
Daar werden we opgewacht door Piet, Grietje en een groepje vrienden , dat was hartverwarmend!!!
Dank aan iedereen !!!!
Zoiets heeft ook een emotioneel kantje, maar dat hoort erbij.
Na ontvangst van het roadbook, de officiële toespraak van de Ambassadrice en de Consul Peter De Roo werd het startsignaal gegeven. We werden begeleid door de politie ( moto). Zij hielden de kruispunten vrij , zo kregen wij vrije doorgang richting autostrade.
Dit vonden wij zo leuk dat we 2 keer de rotonde hebben genomen vooraleer op de autostrade te gaan. Tot groot ongenoegen van de politieman ( we zagen hem denken : “ en die 2 vrouwen ( en de andere auto’s die ons volgden) gaan die naar Gambia rijden.... Maar hij kent ons niet hé !!!
Dan maar rijden, rijden, rijden....stukske eten ondertussen, pipi stop, van chauffeur wisselen.... Best een pittige rit. De langste rit van deze hele onderneming. De wegen liggen er gelukkig super goed bij. Maar dat mag wel met Péage kosten!
Onderweg nog een hotel geboekt voor de komende ( korte nacht).
We rijden met 3 auto’s samen op dit moment, een Belgisch groepje.
+/- 900 km gereden.
Om 22u10 aangekomen in ons eerste hotel. ( gelegen naast de autostrade).
Het is zeer netjes ( maar niet gezellig).
Morgen waarschijnlijk geen nieuws. We rijden tot Toledo en logeren bij Maarten . Tentje opzetten voor onze 1 ste keer deze reis. Maarten heeft een olijfboomgaard , is Nederlander en ontvangt ieder jaar alle challengers.
Nu ondertussen 23u30 , vlug bedje in en hopelijk goed slapen.
Spannende dag want morgen vertrekken we met Carlientje naar Gambia.
Om 7 uur opgestaan, nog zoveel te doen en te regelen. Dit is altijd zo, eerst tijd genoeg en dan toch wat stressen. Het voorbije jaar was speciaal. Door de uitstapregeling op het werk kreeg ik “tijd”. Maar het is “tijd tekort” geworden!
Heel veel tijd is opgegaan in het organiseren van allerlei dingen voor de challenge.
Dit samen met Carine, Ludwig en Francis. Spaghetti avonden, BBQ, koekjesverkoop, snoepzakjes.......
Het zwarte gat is er niet gekomen, niet in 2018 en niet in 2019.
Piet is Carine komen brengen. Carine en ik hebben samen de spullen in onze auto nog wat herschikt. We willen zoveel mogelijk meenemen.
Ik heb mijn reistas terug uitgeladen en wat spullen terug in de kast gelegd. Waarschijnlijk heb ik nog teveel mee.
Een groot deel van onze spullen blijft in Gambia.
Het huis moest ook nog opgeruimd worden want er komen mensen logeren om op Emiel te passen.
Eerst komt Glenn, Emiel is zijn maatje en dan komen nog Jean-Michel en Joëlle uit Parijs.
Zo leert Emiel nog een woordje frans. Ben zo blij dat ze dat willen doen.
Een zorg minder !
Ik hoop dat mijn ouders het goed stellen. Ze kunnen ons volgen via een tracker en via deze blog.
Vele vrienden staan paraat voor hen indien nodig. Fijn gevoel!!!!
Picknick gemaakt , Ludwig had al eerder op de dag eitjes gekookt en balletjes gebakken. Taakje afvinken van lijstje.
Kennismakingsweekend in Poppel 31 aug – 1 september 2019
Doel: alle onze medereizigers te leren kennen.
We hebben onze tentjes uitgetest. Het weer zat eerst goed mee, maar rond 18 u 30 was er een onweer en is het beginnen gieten. Alles binnen de tent is droog gebleven : test gelukt. De mannen hebben wat door het zand kunnen rijden. Wij ( de dames ) rijden via de asfaltwegen.
Deze auto's kregen de officële stickers van de organisatie.
Weerom schitterend weer op 23 augustus. Als er te smullen valt staan de weergoden altijd aan onze kant. Een full house in Lindenhove !! We kregen bezoek van Peter De Roo ,de Consul van Gambia. Hij kwam uiteraard om een hapje te eten, maar vooral om ons geluk te wensen met deze uitdaging.
Ook dank aan alle aanwezigen voor de steun. Zonder jullie zou deze avond niet zo een succes geworden zijn !!!
Hallo , hier ben ik weer. Het was een zeer drukke "Gambia" week. Ik heb veel ingezamelde spullen weggebracht naar Antwerpen. Heb 2 keer moeten rijden omdat alles niet in 1 rit mee kon. Rond 21 september wordt de 40 voet container gevuld met alle sponsordozen en de vele ingezamelde spullen voor de verschillende projecten.
Even terug in de tijd. Op 1 juni hadden we hier in Peizegem ons spaghetti festijn. Veel dank aan al de vrijwilligers die de hele avond of zelfs de hele dag de handen uit de mouwen hebben gestoken. Zonder hen was het zo geen succes geworden. De zon was van de partij , zo hebben we ook alle plekjes op het terras van café Liereken kunnen benutten. Dank aan de uitbaters van Liereken. Dank aan alle sponsors voor de leuke dingen voor onze tombola. Maar zeker een dikke merci voor alle aanwezigen die komen smullen zijn.
Volgend weekend gaan we naar de eerste briefing. Dan zullen we de volledige route kennen en nog veel tips ontvangen. We gaan als test voor de eerste keer in ons tentje slapen. Emiel heeft het al goedgekeurd.
Ik ben Linda
Ik ben een vrouw en woon in Merchtem (Belgiƫ ) en mijn beroep is geen meer ! .
Ik ben geboren op 17/11/1958 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen , lezen en mijn hond .