Ik ben Gerd
Ik ben een vrouw en woon in prov Antwerpen (België) en mijn beroep is invaliditeit.
Ik ben geboren op 20/12/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, schrijven, fietsen, wandelen en pc.
Ik ben alcoholiste en ben meer dan 11 jaar nuchter. Ben, ondanks heel veel tegenslag, niet opnieuw gaan drinken. Als ik dit kan, kan jij het ook !
Mail
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Zoeken in blog
Alcohol
Informatief over drank en drankverslaving. Dit ie een blog waarin alles rond alcohol draait maar in de breedst mogelijke zin.
De belangrijkste symptomen zijn stuipen en sterke visuele hallucinaties of illusies. Deze zijn vaak fobisch van aard: een lijder aan delirium tremens ervaart mensen, voorwerpen, schaduwen enz. als bedreigend. De lijder ziet vaak 'beestjes' zoals mieren of rupsen. Verder kunnen geheugenverlies en desoriëntatie optreden.
Het delirium tremens treedt meestal op 48 tot 72 uur nadat de persoon zijn laatste alcohol heeft gedronken. De verschijnselen kunnen enkele uren tot enkele dagen duren.
Beschrijving
Een delirium tremens is:
Een bewustzijnsstoornis, die leidt tot verminderd besef van de omgeving, inclusief verminderde concentratie.
Illusies of hallucinaties en hallucinatoir handelen. De persoon heeft daar ook angst voor.verstoord dag-nachtritme met 's nachts veel delirante toestanden, ook leidend tot slapeloosheid (= insomnie), ontwikkeling van agressie en lijden aan achtervolgingswaan (paranoia).
Een delirium tremens ontwikkelt zich in korte tijd, meestal uren tot dagen, en fluctueert in heftigheid. Het kan ook vrij snel weer voorbij zijn, in zeldzame gevallen duurt het echter tot enkele weken. Het delirium tremens kan voortduren, zolang de oorzaak (de alcoholonthouding of -ontwenning) niet verdwenen is.
Oorzaak
De oorzaak is het feit dat zware, chronische drinkers een psychische tolerantie ontwikkelen tegen alcohol, omdat de zenuwcellen in het cerebrum zich gaan afschermen. Hierdoor functioneren de hersenen zo normaal mogelijk onder de deprimerende werking van alcohol. Wanneer een alcoholist van de één op de andere dag geen alcohol meer drinkt, schiet de hersenactiviteit omhoog, en kan de persoon in kwestie een epilepsieaanval krijgen of in een delirium tremens geraken. Chronische drinkers hebben ook vaak een tekort aan vitamine B1 thiamine. Dit tekort wordt ook vaak in verband gebracht met een delirium tremens.
Er zijn aanwijzingen uit onderzoeken dat langdurig alcoholgebruik het aantal GABA-receptoren verlaagt.
Naast de vorige kenmerken van het delirium komen hier ook tremoren, overvloedig zweten, rood aangelopen gelaatskleur en hartkloppingen voor. Ook de eetlust is meestal gedaald.
Met een mede-afhankelijke wordt iemand bedoeld die zich door het gedrag van een ander zo laat beinvloeden dat hij/zij beheerst wordt door het verlangen het gedrag van die ander in de hand te houden. Mede-afhankelijk-heid wordt beschouwd als een vorm van verslaving. Een korte samenvatting van de "eigenschappen" van mede-afhankelijkheid staat hieronder.
Deze samenvatting is gebaseerd op het boek "Leef je eigen leven" van Melody Beattie.
Afhankelijkheid door afstemming van eigen gedrag op dat van de omgeving
je mooier voordoen dan je bent (wat zullen de anderen wel niet zeggen??)
geen/weinig vertrouwen in je eigen opvattingen
versmelting; zonder de ander "besta" je niet
zoeken naar goedkeuring van de ander
Zorgzaamheid voor anderen, niet voor jezelf
schuld voelen als de ander problemen heeft
het de ander in plaats van jezelf naar de zin maken
vooruit lopen op andermans behoeften
alleen kunnen geven, niet kunnen ontvangen
boos worden om het onrecht anderen aangedaan, maar voor jezelf alles vergoelijken
Alles in de hand willen houden, willen controleren
de ander niet meer toestaan zichzelf te zijn
je verantwoordelijk voelen voor de ander en voor hen denken en voelen
de ander proberen te manipuleren in een richting waarvan jij denkt dat het goed is
Ontkenning en verdringing
problemen ontkennen en/of bagatelliseren
jezelf wijs maken dat 'morgen' alles beter gaat of dat het 'vanzelf' wel weer over gaat
in de war raken als iets te bedreigend wordt en niet meteen ontkend kan worden
elders super actief worden om de werkelijkheid niet onder ogen hoeven te zien
Slechte communicatie
niet of indirect zeggen wat je bedoelt
ompraten, smeken en/of dreigen
anderen verwijten maken
denken dat jouw mening er niet toe doet
liegen uit vermeende zelfbescherming
Geen grenzen kennen
niet zien wanneer je nee moet/mag zeggen
neen zeggen en daarna zaken toch toelaten
ja zeggen, en daarna toch verbieden
zich door anderen kwaad (blijven) laten doen
Subtiel egocentrisme
eigen 'pijn' verbloemen maar je er toch (stiekem) op laten voorstaan dat je zo altruistisch/zorgzaam/begaan bent
denken dat wat met de ander gebeurt belangrijk voor je is (jij bent ongelukkig, wat heb ik -fout- gedaan)
je 'onmisbaarheidsego' laten strelen
Ik heb het boek gelezen en het is echt de moeite. Concreet naar drank toe is dit een echt probleem.
Je kan hulp vinden bij Al-Anon Familie Groepen.
Er is ook Alateen, bestemd voor opgroeiende kinderen van alcoholisten, en
ACA, Adult Children of Alcoholics, bestemd voor volwassen kinderen van alcoholisten.
A is de alcohol…, niet goed voor je bloed B is de borrel, die je niet drinken moet. C zijn de centen, die raak je dan kwijt. D is de dronkaard, door drinken in ’t krijt. E is de eenzaamheid, die je ontmoet. F is de familie, die je niet meer moet. G is de gezondheid, ook die raak je kwijt. H zijn de haaien in deze tijd. I is impopulair, je wordt niet bemind. J is de job, die je dan niet meer vindt. K zijn de kinderen met een dronken vader. L is de liefde, die komt niet meer nader. M zijn de moeders met heel veel verdriet. N dat is NUCHTER, je ziet het maar niet. O is de ontwenning, de drank moet eruit. P zijn de pillen, die helpen je vooruit. Q is de quarantaine, je moet weer leren. R is de raad, die moet je niet weren. S zijn de schulden, die raak je weer kwijt. T is terug naar een andere tijd. U bent uzelf, je gezondheid wordt weer goed. V zijn de echte vrienden, die je nu weer ontmoet. W is de weelde, alles gaat weer blinken. X is Xeres, de Spaanse wijn, die moet je drinken, Y is ene YZEREN WIL …. Zet goed door ! Z is ZALIG, per vierentwintig uur ga ik dóór.
Eeuwenlang was de Perzische dichter en mysticus Djelal-oed-din Roemí
(1207-1273) alleen in het Midden-Oosten en Azië bekend. Maar nu heeft ook het Westen hem ontdekt als een van de allergrootste literaire en spirituele persoonlijkheden die de wereld ooit gekend heeft. De levenswijsheid die
Roemí in zijn werk tot uitdrukking brengt, openbaart een grote waarheid, namelijk dat al het leven één is.
Lang geleden was er eens een zeer respectabele koning die uitgestrekte landerijen en tuinen bezat. Op een dag hoorde deze koning dat de bomen, struiken en bloemen in zijn tuinen het steeds slechter gingen doen, terwijl ze water en voedsel genoeg kregen. Ook was het klimaat mild en aangenaam. De koning, bezorgd om wat er gaande was, bezocht zijn favoriete tuin. Daar trof hij halfverwelkte en halfdode bomen, struiken en bloemen aan. Hij legde bezorgd zijn oor te luister bij de bomen en planten. De eik vertelde hem dat hij wegkwijnde omdat hij niet zo hoog kon worden als de pijnboom. De pijnboom liet zijn bladeren vallen omdat hij het betreurde dat hij geen druiven kon dragen zoals de wijnstok. De wijnstok was bijna dood omdat die geen bloemen kon krijgen zoals de roos. En zo ging het verder. Toen vond hij ergens in een hoek van de tuin een margrietje dat er fris bijstond en uitbundig bloeide. De koning vroeg waarom het margrietje er wel fris bij stond en hoe het kwam dat ze zo uitbundig bloeide. Het margrietje antwoordde het volgende: 'Ik ging er vanuit dat u mij geplant heeft omdat u een margriet in uw tuin wilde. Als u een eik of een pijnboom had gewild, had u die zeker geplant. Maar ik dacht, ik kan toch niet anders zijn dan wie ik ben, laat ik daarom mijn mogelijkheden maar zo goed als mogelijk benutten en fris en uitbundig bloeien! De koning begreep de boodschap van de margriet. De margriet had met haar unieke aroma schoonheid en genot gegeven aan de tuin."
'Je kunt alleen maar zijn wie je echt bent. Je kunt onmogelijk iemand anders zijn. Je kunt genieten en tot bloei komen en jouw unieke aroma aan de wereld toevoegen of je kunt treuren en wegkwijnen als je jezelf niet accepteert en veroordeelt.' Oude Sufi (of Soefisme) vertelling
Bacchus is in de Romeinse godsdienst de god van de wijn, alsmede god van de roes en van dronkenschap. Hij is de zoon van Jupiter en Semele, de dochter van Kadmos; toen zijn moeder zwanger van hem was, werd zij door Jupiters bliksem getroffen. Het ongeboren kind werd vervolgens in Jupiters dij genaaid, en kwam drie maanden later ter wereld.
Bij de Grieken is hij voornamelijk bekend onder de naam Dionysos hoewel de naam Bakchos ook bij de Grieken af en toe gebruikt werd. Zijn Etruskische tegenhanger is Fufluns. Bij de Romeinen werd Bacchus geïdentificeerd met de Italiaanse god Liber.
Jacob Jordaens I is een Antwerpse schilder, tekenaar en tapijtontwerper. Hij is een leerling van de schilder Adan Noort (1562-1641), van wie ook Peter Paul Rubens (1577-1640) onderricht krijgt.
Verongelukte jongeren E314 2014 herdacht en de feiten van het ongeluk.
7 op E314 verongelukte jongeren jaar later herdacht
08/03/2015 om 17:04 door HDB
Leopoldsburg / Zonhoven - Vandaag worden de zeven jongeren uit Leopoldsburg herdacht, die precies een jaar geleden zijn omgekomen in het zware verkeersongeval op de E314 in Zonhoven. De moeders van Mitch (21) en Laura (15) zijn samen gekomen met zo'n 150 vrienden en familieleden op het kerkhof van Leopoldsburg.
"Het is zwaar. We beleven alles weer opnieuw", zegt Nathalie Onkelinx, de mama van Laura. Na het kerkhof wandelen ze naar de kiosk, een plek waar de jongeren vaak samenkwamen.
Ook de ouders van Melanie (15) en Ilkay (15) hebben samen de dood van hun kinderen herdacht.
Overzicht van 8 maart 2014
Slachtoffers ongeval op E314 15 à 23 jaar oud
8 maart 2014 Auteur: Rik Arnoudt, Jan Huys, Gert Van Boxel, Zico Saerens, Belga
Bij een zwaar verkeersongeval op de E314 in Zonhoven zijn vorige nacht zeven doden gevallen. Het ongeval gebeurde kort voor 2 uur ter hoogte van Park Midden Limburg. Een personenwagen reed er achteraan in op een rijdende Duitse tankwagen en vloog in brand. Alle slachtoffers komen uit de buurt van Leopoldsburg en waren 15 à 23 jaar oud.
De wagen, een BMW, ging aan het slingeren en kwam in de vangrails terecht. Kort daarna vloog het voertuig in brand. Voorbijrijdende automobilisten en de trucker snelden nog met brandblusapparaten ter hulp, maar het vuur verspreidde zich razendsnel.
Ook de brandweer was snel ter plaatse. "Wij zijn opgeroepen voor een brand. Bij aankomst bleek dat een wagen onder een rijdende tankwagen was gereden", zei Eddy Vanwetswinkel van de brandweer van Genk. "We hebben enkel het voertuig kunnen blussen, meer hebben we niet kunnen doen."
Eerst meldde de politie dat er zes mensen omgekomen waren bij het verkeersongeval, maar onderaan in het brandende voertuig werd nog een zevende slachtoffer aangetroffen. Dat bleek toen het slachtoffer identificatieteam van de federale politie bezig was met de werkzaamheden in het wrak.
De wagen stond ingeschreven op een persoon uit Leopoldsburg. Ook alle inzittenden zouden jongeren uit Leopoldsburg zijn. Alle slachtoffers komen uit Leopoldsburg en Hechtel-Eksel. Ze liepen allemaal school in Leopoldsburg. Er is een crisiscentrum opgericht om ongeruste ouders of familieleden op te vangen. Aan het jeugdhuis waar de jongeren vaak samenkwamen, stroomden vanavond vrienden en familieleden toe.
"Het is nu belangrijk dat de juiste linken gelegd worden tussen de slachtoffers en de families en dat hier geen fouten in gebeuren", zei de Hasseltse procureur des Konings Marc Rubens vanmorgen..
Minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet heeft ondertussen haar medeleven betuigd aan de familieleden van de slachtoffers. "De bevoegde politiediensten en de brandweer hebben al alles in het werk gesteld om de nodige hulp te verlenen en zullen zich verder blijven inzetten", zegt ze.
"Ik heb zijn sleutels afgepakt omdat hij te dronken was"
Door: redactie 10/03/14 - 03u00 Bron: Het Laatste Nieuws
Eén van de beste vrienden van de eigenaar van de BMW zegt dat hij enkele uren voor de crash nog diens autosleutels heeft afgepakt omdat de 22-jarige jongeman te veel gedronken had. Het lijkt er dus op dat iemand anders het stuur overgenomen heeft.
Dat zegt de 18-jarige Levi, één van de beste vrienden van Wouter, de eigenaar van de BMW. Hij vertelt hoe ze vrijdag samen iets gingen drinken in Leopoldsburg. "Plots kreeg Wouter telefoon: een vriendin had zich in haar hand gesneden. Of hij met haar naar de spoed kon rijden", vertelt Levi. "Maar Wouter had te veel gedronken. Dus pakte ik zijn sleutels af", aldus Levi.
Voorlopig rijbewijs Die gaf hij aan de moeder van de vriendin die de snijwond had opgelopen. Hij drukte haar op het hart dat ze onder geen beding de sleutels mocht afgeven. "Ook tegen Wouter zei ik: 'Kerel, jij kunt vanavond niet meer rijden'." Wouter mocht 's nachts ook niet rijden met zijn voorlopig rijbewijs, dat hij volgens vrienden al eens kwijtraakte omdat hij de voorwaarden had geschonden.
Het is onduidelijk wat zich daarna heeft afgespeeld, maar het lijkt erop dat niet Wouter maar iemand anders aan het stuur gezeten zou hebben. Het parket wilde dat gisteren niet bevestigen of ontkennen.
Stiekem weggeglipt Onderweg pikte het gezelschap ook nog Mitch op in het jeugdhuis en het koppeltje Matthias en Freya. De 15-jarige Melanie, die vrijdagavond op tijd thuis moest zijn van haar ouders, verliet om middernacht zonder medeweten van haar familie opnieuw de ouderlijke woning en stapte eveneens in de wagen. "Haar moeder voelt zich verschrikkelijk schuldig dat ze dat niet gemerkt heeft", zegt Levi.
Leopoldsburg geeft namen van zeven slachtoffers vrij
Het gemeentebestuur van Leopoldsburg heeft de namen van de zeven dodelijke slachtoffers van het dramatische verkeersongeval op de E314 in Zonhoven vrijgegeven. De naaste families van de verongelukte jongeren - allen tussen 15 en 23 jaar oud - werden eerst persoonlijk ingelicht door de autoriteiten.
Gisteren publiceerde de Facebookpagina 'RIP Slachtoffers kamp 8 Maart 2014' al de namen van de Limburgse jongeren, wat voor controverse zorgde. Sommigen vonden dat dit te snel gebeurde. De pagina kreeg inmiddels al 25.000 likes.
Het gemeentebestuur van Leopoldsburg geeft de namen nu officieel vrij. Het gaat om:
Zes van hen zijn van Leopoldsburg, een persoon woonde in Hechtel-Eksel en liep school in Leopoldsburg.
Vijf plechtigheden voor slachtoffers ongeval E314
Door: redactie HLN 10/03/14 - 11u42 Bron: vtm.be
De zeven dodelijke slachtoffers van het zware verkeersongeval in Zonhoven zullen vanaf donderdag in vijf plechtigheden begraven worden. Dat zegt burgemeester Wouter Beke.
De eerste plechtigheid is donderdag voor een van de slachtoffers. "Vrijdag zijn er twee diensten voor twee van de jongeren", aldus Beke. "Zaterdag is er dan nog een plechtigheid voor een slachtoffer apart en eentje voor drie jongeren die samen zullen begraven worden."
De gemeente Leopoldsburg wil ook nog voor alle zeven personen samen een plechtigheid houden. "Daarover vergaderen we vanavond", aldus Beke. "Het tijdstip en de vorm van die bijeenkomst zullen we in overleg met alle raadsleden vastleggen."
In de scholen waar vier van de zeven slachtoffers school liepen, worden allerlei initiatieven genomen om de leerlingen te helpen bij het verwerkingsproces. In het Sint-Michielsinstituut en het Atheneum van Leopolsburg, alsook in de provinciale school Provil in Lommel werd een rouwkamer ingericht en kan in een rouwregister een boodschap worden achtergelaten. Professionele begeleiders staan klaar om leerlingen met vragen op te vangen.
In het Sint-Michielsinstituut van Leopoldsburg, waar de om het leven gekomen Melanie en Freya naar school gingen, is er naast de rouwkamer en het rouwregister ook een rouwmuur, waar leerlingen een boodschap van medeleven kunnen op noteren. Er zal in deze school een herdenkingsmoment voor alle leerlingen georganiseerd worden.
"Vanochtend werd er één minuut stilte gehouden op het schoolplein en in alle klassen wordt ruimte geboden om de gebeurtenissen te bespreken", zegt directeur Marc Aerts van het Atheneum in Leopoldsburg, waar de omgekomen Laura school liep. "De getroffen klassen krijgen extra ondersteuning door de klaastitularis en het CLB."
Bij Provil in Lommel, waar de om het leven gekomen Ilkay sinds dit schooljaar school liep, werden ongeveer dezelfde initiatieven genomen. "We hebben een ruimte ingericht met een foto van de leerling en enkele kaarsjes", zegt directeur Piet Vanhees. "Hier kunnen alle leerlingen van de school terecht. Er staat permanent een zorgbegeleider ter beschikking. De klasgenoten van het slachtoffer hebben we apart toegesproken. Zij gaven aan dat ze de tragedie willen verwerken door zo snel mogelijk over te gaan tot de normale dagorde."
Geweld in een relatie valt onder de term huiselijk geweld. Huiselijk geweld is geweld dat iemand uit de huiselijk of familiekring van het slachtoffer pleegt. Slachtoffers van huiselijk geweld zijn vrouwen en mannen die door hun (ex) partners worden mishandeld. Maar ook ouders of ouderen die door hun kinderen of verzorgende worden mishandeld. Kinderen die getuige zijn van huiselijk geweld noemen we ook slachtoffers, omdat het geweld traumatische gevolgen kan hebben. Een kenmerk van huiselijk geweld is dat er altijd sprake is van een machtsverschil tussen de pleger en het slachtoffer. Op deze site gaat het over partnergeweld, geweld in intieme relaties.
Huiselijk geweld kan verschillende vormen aannemen:
lichamelijk geweld zoals slaan, schoppen, aan de haren trekken, van de trap duwen, door elkaar schudden en keel dichtknijpen.
seksueel geweld zoals dwingen tot seksuele handelingen of gemeenschap, maar ook aanraken met seksuele bijbedoelingen
geestelijk geweld zoals intimideren, dreigen, vernederen, alles controleren en economische macht uitoefenen.
Iedere vorm van geweld is ernstig. Geestelijk geweld is lastiger te herkennen, er wordt immers geen lichamelijk geweld gebruikt. Daardoor kan deze vorm van huiselijk geweld vaak jarenlang voortduren.
Extra risico: verslaving (alcohol en drugs)
Het gebruik van middelen als alcohol en drugs maakt dat mensen hun agressie gemakkelijker kunnen uiten. Zo kunnen conflicten sneller uit de hand lopen. In het merendeel van de gevallen van huiselijk geweld speelt het gebruik van alcohol of andere middelen een rol. Het is misschien niet de hoofdoorzaak, maar het zorgt er wel voor dat de agressie ernstiger vormen aanneemt.
Als er kinderen in het spel zijn
De impact op een kind is groter dan je denkt
“Zij hebben niets gehoord, want ze lagen te slapen.” “Mijn kind is van nature druk, dat is ie al vanaf zijn geboorte."
Mogelijk herken je deze gedachten? Je bent niet de enige, heel veel ouders denken en hopen dan hun kinderen niet veel hebben gemerkt van de spanningen thuis. Ervaring leert echter dat kinderen veel meer in de gaten hebben dan je als ouder denkt. Ze horen veel als ze op hun eigen kamer zijn, zoals ‘Tom’. Of als ze stiekem bovenaan de trap luisteren.
Als kinderen zien of horen dat jullie tegen elkaar schreeuwen of dat er klappen vallen, heeft dat net zoveel impact op hen als wanneer je tegen hen schreeuwt of wanneer ze zelf geslagen worden. Dat geldt ook voor peuters en baby’s. Kleine kinderen zijn heel gevoelig voor de sfeer in huis en voor de manier waarop jullie zelf in je vel zitten. Als jij bang bent voelt je kind dat. Het is nog te klein om te begrijpen wat er gebeurt, maar dat maakt het gevoel van gevaar alleen maar groter. Lees hier wat geweld met je kinderen doet.
Spanning en ruzie in huis
Zelfs al slapen jullie kinderen op zolder als er ruzie is, overdag voelen ze de spanning in huis. Misschien merk je niets aan ze. Veel kinderen verbergen hun problemen, omdat ze denken dat hun ouders al genoeg zorgen hebben. Maar, hoe langer geweld duurt en hoe vaker het voorkomt, hoe groter de gevolgen. En die gaan niet vanzelf over. Ook niet als het geweld is gestopt. Wat kun je zelf voor je kinderen doen.
Kinderen kunnen lastig worden bij spanningen en ruzie in huis. Soms juist als het geweld is afgelopen. Het kan voor jullie moeilijk zijn om daarmee om te gaan. Vooral als jullie zelf veel te verwerken hebben. Misschien vind je het moeilijk om je kind te straffen, omdat je vindt dat ze al genoeg hebben meegemaakt. Of weet je juist niet goed hoe je je kinderen moet belonen.
Wees niet bang om hulp te vragen. Gelukkig zijn kinderen weerbaar. Met jullie steun en eventueel professionele hulp kunnen ze goed herstellen.
Een dronkaard viel in een put en geraakte er niet meer uit.
Een zakenman kwam voorbij en de dronkaard riep om hulp. De zakenman wierp hem wat geld toe en zei hem zelf een ladder te kopen. Maar, in de put waar hij in zat, kon de dronkaard geen ladder vinden.
Een arts kwam voorbij. De dronkaard zei: “Help, ik kan hier niet uit!” De arts gaf hem wat geneesmiddelen en zei: “Neem dit. Het zal de pijn verzachten” De dronkaard zei “Dank u wel” Maar toen de pillen op geraakten zat hij nog steeds in de put.
Een befaamde psychiater kwam langs en hoorde de dronkaard om hulp roepen. Hij stopte en zei: “Hoe ben je daar terecht gekomen? Ben je daar geboren? Hebben je ouders je hier achtergelaten? Vertel me een beetje over jezelf. Dat zal je gevoel van eenzaamheid wat verlichten.” Dus sprak de dronkaard zowat een uurtje met hem en toen moest de psychiater verder, maar hij zou volgende week terugkomen. De dronkaard dankte hem, maar zat nog steeds in de put.
Een priester kwam voorbij en de dronkaard riep weer om hulp.
De priester gaf hem een bijbel en zei: “Ik zal voor je bidden.”
Hij knielde, prevelde een gebed en ging weg. De dronkaard was zeer dankbaar. Hij las in de bijbel, maar zat nog steeds in de put.
Een herstelde alcoholist kwam toevallig voorbij en de dronkaard schreeuwde het uit: “Help me. Ik zit hier vast in die put.” Onmiddellijk sprong de herstelde alcoholist bij hem in de put en de dronkaard zei; Wat doet ge?
Nu zitten we hier beiden vast!” De herstelde alcoholist zei:
“Het is O.K. Ik heb hier ook al gezeten en ik weet de weg naar boven.”
Angela is geen feestbeest, ze gaat zelden uit in de feesttenten en cafës in de buurt. Maar zoete mixdrankjes en likeur gaan er wel vlot in. De hele dag lang verlangt ze naar drank. Maar haar ouders en docenten op school hebben niets in de gaten, en als niemand het merkt, dan maakt het toch niets uit? Angela speelt het slim en heeft zo haar trucjes om haar probleem geheim te houden. Ze is ervan overtuigd dat ze gemakkelijk kan stoppen, maar waarom zou ze? Ze voelt er zich goed door, zelfverzekerd en blij. Maar langzaam maar zeker neemt haar probleem als een sluipmoordenaar meer en meer bezit van haar. Als Angela wordt afgevoerd met een ambulance met een alcoholvergiftiging, staat de wereld even stil.
Hoewel het wordt aangegeven als een jeugdboek, heb ik dit toch ook gelezen om me een beeld te vormen van hoe tieners omgaan met alcohol. Vond het een zeer goed boek. Gerd
1 de katten die zijn baas hier oep het karekof ze lopen langs de stenen van het karekof ze wassen zich, ze luieren oep ne marmeren zarek ze wrijven langs mijn benen oep het karekof
2 De blaren liggen stil hier oep het karekof De lucht die lijkt zo kil hier oep het karekof ge hoort de wind wel ruisen maar toch voelde giene zucht het klinkt als stil gefluister oep het karekof
3 ik zoek naar uwe naam hier oep het karekof gebeiteld in een kruis hier oep het karekof
mijn gedachten
springen terug naar dien avond vol plezier na zijn wij hier terug samen oep het karekof
4 'k weet echt nie wa te zeggen oep het karekof ik mis a na da g'hier ligt oep het karekof roekeloos en zat ree kik a toen terug naar huis en deur mij ligde gij hier oep het karekof
5 de rolstoel knarst de kiezels van het karekof ne kater streelt mijn been hier oep het karekof een schoon troostend gebaar, maar 'k weur der
toch niks van gewaar en schreeuwend verlaat ik terug het karekof
“Door die dronken chauffeur ben ik bang om te genieten van het leven”
12 maart 2015 GvA Jan Stassijns
Getuigenis
Sophie Lodewijks (26) uit Antwerpen verloor zes jaar geleden haar vriend Lander in een tragisch verkeersongeval. Een dronken bestuurder reed met hoge snelheid in op de wagen van haar ouders. Haar moeder lag lange tijd in coma. In Charlie Magazine doet ze nu haar aangrijpende verhaal, een verhaal dat niemand onberoerd laat.
"'Opstaan jongens, we gaan zo rijden.’ Het is 2u en mijn vader staat in de deuropening van mijn slaapkamer. Voorzichtig maak ik mijn vriend wakker 'Eeey Lander, opstaan, we gaan met vakantie.’” Het zijn de eerste drie zinnen van ‘De moordenaar die alcohol heet', het openhartige en aangrijpende verhaal van Sophie Lodewijks (26) uit Antwerpen.
Zes jaar geleden, op 21 maart 2009, vertrok ze met haar ouders en haar vriend Lander op skivakantie naar Frankrijk, een bestemming waar ze nooit arriveerden. Om 5u reed een dronken bestuurder met 180 kilometer per uur achteraan in op de wagen van het viertal. "Lander en ik waren aan het slapen", vertelt Sophie. “Tot ik plots gewekt werd door een luide knal en naar voren gekatapulteerd werd. De wagen ging zeven keer over de kop. Lander en mijn moeder werden uit de auto geslingerd.”
Pas na 55 minuten waren de hulpdiensten ter plaats en buiten was het ongeveer tien graden onder nul. Al die tijd lag Sophie bij het bewegingloze lichaam van Lander, die later in het ziekenhuis overleed. Haar moeder heeft lange tijd in coma gelegen, maar overleefde het, ondanks zware letsels. “Ik had enkele wat fysieke verwondingen opgelopen, zoals een gebroken schouder, maar dat stelde niets voor in vergelijking met wat ik mentaal doormaakte", zegt Sophie.
In shock
Haar getuigenis werd maandag gepubliceerd door Charlie magazine, waar Sophie stage loopt, en werd massaal gedeeld op sociale media. De website van het magazine lag zelfs geruime tijd stil, omdat de server het grote aantal bezoekers niet aankon. “Ik heb dit verhaal vorig jaar uitgeschreven voor mezelf en de nabestaanden van Lander", vertelt Sophie. “Om te vertellen hoe zijn laatste momenten zijn geweest. Ik ben een paar keer buiten bewustzijn geweest en in shock gegaan, maar ik kan me nog alles herinneren van wat er zich die nacht heeft afgespeeld. De film die ik heb neergeschreven, bestaat uit alle herinneringen die ik heb van het ongeval en die mij ook altijd bijblijven.”
“De eerste vier jaren na het ongeval, waren enorm zwaar", zegt Sophie. "Maar ook nu draag ik het drama nog altijd mee. Zoiets vergeet je nooit. ’s Nachts wakker worden, dat gebeurt steeds minder, maar telkens wanneer ik een ongeval zie gebeuren of een ambulance zie rijden, moet ik nog altijd terugdenken aan Lander en wat er zes jaar geleden is gebeurd.”
Strengere straffen
Het ongeval heeft ook Sophie's kijk op het leven compleet veranderd. “Ik ben er me bewust van hoe kwetsbaar we als mens zijn. Ik wil daarom zo veel mogelijk genieten van het leven, maar dat maakt me soms ook bang", zegt de Antwerpse. "Bang omdat het snel gedaan kan zijn. Gelukkig haalt die gedachte nooit de bovenhand.”
Sophie heeft ook meerdere keren geprobeerd om de dronken bestuurder die het ongeval veroorzaakte te contacteren. “Om hem met de neus op de feiten te drukken", legt ze uit. "Waarom was hij dronken achter het stuur gekropen? Ik wilde weten hoe hij omging met het feit dat hij de oorzaak was van de dood van Lander. Geen wraakgevoelens, maar ik was verdrietig en kwaad. Het was niet de eerste keer dat die chauffeur onder invloed reed. Hij was al meerdere keren beboet. Maar nu rijdt hij opnieuw vrolijk rond: een geldboete en opnieuw zijn rijbewijs behalen, dat was alles. Daarom blijf ik ook pleiten voor strengere straffen voor wie dronken achter het stuur kruipt. Jaarlijks vallen er in ons land achthonderd verkeersdoden, waarvan minstens een kwart veroorzaakt wordt door dronken automobilisten. Dit thema moet veel meer onder de aandacht gebracht worden.”
Wakker schudden
“We mogen ook de familie van Lander niet vergeten", benadrukt Sophie. “Het draait nu allemaal rond mijn verhaal, maar ook zij lijden enorm. Ik heb een super goede band met zijn familie. Ze hebben mijn vader ook nooit iets verweten, ook niet toen de dronken bestuurder valse verklaringen aflegde en de schuld van het ongeval in de schoenen van mijn vader probeerde te schuiven. We hebben veel steun gehad aan elkaar.”
Door nu met haar verhaal naar buiten te komen, hoopt Sophie mensen wakker te schudden. “Ik doe dit niet voor mezelf om mijn verdriet te verwerken, ik heb deze gebeurtenis al een plaats kunnen geven", zegt Sophie. “Ik had nooit verwacht dat dit verhaal zo veel gedeeld zou worden op sociale media. Het is fijn om te zien wat dit losmaakt bij mensen. Het raakt hen. Ik hoop dan ook dat er gevolg aan gegeven wordt: denk twee keer na voor je in je auto stapt.”
Lees het volledige verhaal op onderstaande website.
In 2003 kreeg mijn leven echter een nieuwe kans…ik had voor de 16° verjaardag van mijn zoon internet laten binnen leggen en natuurlijk, wilde ik ook wel weten wat chatten was.
Ik leerde via een chatbox een man kennen die een zeer positieve wending aan mijn leven zou geven. Hij was 64 jaar, met een hoop levenservaring dus en godsdienstleraar. Maar wel één met een redelijk open vizier.
Ik had in mijn jeugd, net als zovele van jullie, vaak zo hard geroepen om hulp van boven dat ik alle geloof kwijt was.
Door de lange gesprekken met hem, hervond ik mijn geloof.
Op een dag in juli 2003 gingen we naar de zoo en om elf uur gingen we iets drinken. Ik nam, zoals altijd wijn…maar ik zag hem kijken…en van toen af aan heb ik hem langzaam aan verteld van mijn boottochtjes op de Alco 1, 2 en 3…Zijn zus was bij AA en van hem hoorde ik daar voor het eerst over praten.
In december verscheen in mihet gemeentelijk maandblad een artikel over de plaatselijke groep Carpe Diem. Ik heb dat uitgescheurd en een tijd lang bij me gedragen in de achterzak van mijn broek. Veranderde ik van broek dan ging het papiertje mee. Het heeft dan nog tot 23 januari 2004 geduurd eer ik de moed had om het te gebruiken. Ik stuurde een sms…dat ik hulp nodig had. Het was ook vlak voor mijn zoon zijn 17de verjaardag, hoe kon ik hem vertellen over de gevaren van drank als ik zelf een zuipschuit bleef…
De contactpersonen van die groep hebben me dan door het weekend geloodst en op maandag 26 januari beklom ik voor het eerst de 23 treden naar het lokaal waar de groep vergadert. Op dat moment voelde het aan alsof ik de Eifeltoren op moest.
Maar het gevoel dat ik kreeg, eenmaal aan tafel, was er één dat ik nooit gekend had. Een gevoel van thuiskomen, het binnen varen in een veilige thuishaven.
Op die dag verkocht ik de Alco 3 en scheepte in op een cruiseschip en begon mijn tocht naar ontdekkingen in mezelf en bij anderen.
Tot zover het verhaal van mijn weg met alcohol. De dag dat ik inscheepte op het cruiseschip is 23 januari 2004. Dat is inmiddels meer dan 10 jaar geleden. Over mijn nuchtere leven vertel ik zeker en vast een volgende keer !
Die avond was het kerstfeest in de serviceflats waar ik werkte en moest ik samen met mijn twee collega’s opdienen. Na afloop dronken ze een glaasje en voor ik het wist dronk ik er één mee. Want, zeiden ze, op je 40 ste verjaardag mag je toch wel eentje drinken…
Wist ik toen veel dat ik juist dat eentje moest laten staan…
Ik schafte mij een klein jacht aan, de Alco 3…en dat was heerlijk. Geen motoren gesputter…neen ik liet me nu volop meegaan op de baren. Begon hoe langer hoe meer te drinken, hoe langer hoe vroeger en hoe langer hoe sterker.
Opstaan om half zeven en het eerste dat ik deed was naar de barkast gaan, alles met alcohol in was welkom.
In 2002 zag ik het niet meer zitten en schreef een lange brief aan mijn toenmalige huisarts. Ze kwam langs, exact 5 minuten, om te zeggen dat ik moest minderen…jaja zeg…ik moest minderen…dat kon ik wel…ipv 10 glazen per dag, 9…als zij het niet zo erg vond…zij een dokter…waar maakte ik mij dan zorgen over…en dus…de Alco 3 vaarde lustig door...
Na een paar weken ruilde ik mijn rubberbootje in voor een motorboot, de Alco 2. Tussen 1982 en 1986 heb ik daar aardig wat mee rond gevaren. Oh die wereld van volwassenen was toch zo prachtig niet.
Maar in mei 1986 stuurde ik mijn Alco 2 de haven in…ik was zwanger. Negen maanden bleef het bootje onaangeroerd liggen, maar verkopen deed ik het niet.
In januari 1987 werd mijn zoon geboren en voltrok zich een klein wonder. Voor het eerst was daar iemand die mij nodig had, onvoorwaardelijk. Wat kon het die kleine baby schelen hoe ik eruit zag, mijn liefde voor hem was veel belangrijker.
De volgende tien jaar gaf ik hem alles wat ik in me had aan warmte en tederheid. Af en toe koos ik nog wel eens een rivier uit om de Alco 2 weer even te testen maar ik lette er wel op dat ik niet te ver ging, mijn kleine baasje had mij nodig.
Maar kinderen worden groter en dat besefte ik toen hij zo’n 10 was, af en toe al eens bij een vriendje bleef slapen, alleen met de fiets naar school wilde…Hij had me nog wel nodig maar niet meer op dezelfde manier. Deze periode viel samen met het besef dat ik een jaar later 40 zou worden…
En toen begonnen de gedachten in mijn hoofd te ratelen…
Is dat nu al wat er was in het leven ? Bestond die liefde met een grote L zoals beschreven in boeken, zoals men in liedjes hoorde of zoals men in films zag…bestond dat dan echt niet ?
Begin 1997 raakte ik in een depressie…mijn geluk is geweest dat één van mijn toenmalige vriendinnen de symptomen herkende en me het adres van een psychotherapeut door gaf.
Voor ik de eerste keer naar hem ging had ik alles op geschreven…alles wat me dwars zat…alles wat jullie tot hiertoe hoorden…
Samen zijn we dan in april aan een herstel beginnen werken en op 26 mei 1997 stopte ik ook met drinken, verkocht de Alco 2, en concentreerde me op de therapie. Zo’n 10 maanden ben ik daar elke week naar toe gegaan. En toen ik in februari 1998 stopte met de therapie ben ik een cursus psychologie gaan volgen. Ik vond het zo boeiend om gehoord te hebben wat er zich allemaal in mijn hoofd afspeelde dat ik ook best eens wilde weten hoe dat bij andere mensen zat.
22/02/2015 Winterwandeling 5 km met pauze voor heerlijke koffie.
Ik hou nu zoveel van koffie als ik ooit van drank deed.
Lopen loutert alsof er iemand met je meeloopt, die fluistert: 'Wees nu eens stil'. Lopen loutert alsof er iemand met je meeloopt, die vraagt: 'Zou het ook zó kunnen zijn?' Lopen loutert alsof er iemand met je meeloopt, die je opnieuw de ogen opent.
Ga dàn, gelouterd, weer terug om in je leven uit te dragen wat je hebt ont-dekt wat tevoorschijn is gekomen, zodat het vrucht kan dragen!
