Ik ben Kitty
Ik ben een vrouw en woon in Meerdonk (Oost-Vlaanderen) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 06/11/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: huisdieren, vooral mijn3 cavaliertjes,.
andere hobby's zijn : koken met de lekkere recepten van seniorennet, pc maar vooral er op uit trekken met onze wandelclub. Zin om eens mee te gaan??? geef mij een seintje.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
ons Axelletje vond het toch zo plezant om altijd maar met schelpen rond te sleuren
onze Yanni, Syrah en Axelle houden ervan om te poseren, maakt niet uit waar, maar de fotograaf is altijd welkom
Week-end WALLENDORF
mijn cavaliertjes
cavalier king charles spaniels
21-04-2007
holland
onze vrienden Daisy en Hendrik kwamen ons eventjes bezoeken in onze nieuwe woonst. Omdat het zulk prachtig weer was trokken we samen met Krista en Wilfried naar de mooie haventjes over de hollandse grens. Wij hadden Lisa meegenomen, Daisy's cavaliertje; die van ons en Krista waren thuis gebleven omdat die gisteren al een grote wandeling op de hollandse dijken gedaan hadden en morgen staat er hun nog een mooie te wachten in de Vlaamse Ardennen. Na een fluks wandelingetje, kregen niet alleen de volwassen, maar ook Lisa dorst en ze poseerde gewillig bij het glas bier van haar baasje.We eindigden onze tocht in het gezellig bistrootje van "pastoor Walter" (uit Familie) in Graauw.
Gisteren zijn we, Marcel en ik, zoals velen onder ons, nog eens gaan profiteren van het zalige weer. Wij zijn naar het Stropersbos in De Klinge gereden.De hondjes waren echt uitgelaten en van zodra ze uit de auto konden, gingen ze snuffelen (Syrah) en rondcrossen (Axelle). Je ziet toch goed het leeftijdsverschil tussen die 2, maar ze zijn even gelukkig vermoed ik. Syrah ging onmiddellijk op zoek naar water om pootjes en buik eens lekker te verfrissen, want water op die zandige gronden zorgt goed voor afkoeling. Axelle stond aan de rand van de plassen te kijken, zo van : "moet ik mijn tere pootjes ook gaan nat maken", maar dat heeft ze dan toch niet gedaan. Na onze wandeling zijn we dan gaan genieten van een lekkere Klingse Kalsei (couleur locale ) en dan huiswaarts en dromen van as. zondag (met een lekker lentezonnetje), want dan gaan we met de vrienden naar het Muziekbos in Ronse. Dat belooft een mooie dag te worden.
Vandaag zijn we voor de eerste keer met ons axelle gaan showen. En ze heeft het goed gedaan : ze kreeg een uitmuntend en dat was goed voor een 5e plaats op 15 deelnemers in haar klasse. Ze wandelde met mij rond alsof ze het al zo dikwijls gedaan had, niks speciaals voor haar, wel voor mij zene. Zij geen zenuwen, ik des te meer. Nu ligt ze uitgeput op haar kussen , echt moe van alle gebeurtenissen en van die vele vele kleine en grote vriendjes die ze vandaag gezien heeft. Volgende week gaan we wandelen in de vlaamse ardennen en op 29 mei gaan we terug showen. Hopelijk doet ze het dan even goed (of is de keurster haar even goed gezind ).
was me dat even schrikken deze namiddag. Ik was boven bezig en ineens hoor ik daar een gehuil en een hulp-geroep en in de tuin naast de onze was er een gevecht bezig tussen een jongen een een pitbull. Politie werd er bijgehaald en daarna heb ik vernomen dat de jongen een stukje van zijn oorlel af heeft en serieuze bijtwonden aan been en arm. Hij is naar de spoed gebracht, maar gelukkig is hij er met schrik,trauma en wonden van af gekomen. Had veel erger kunnen zijn. En ik mag me niet voorstellen wat er zou gebeurd zijn moest die pitbull over een afscheidingdsdraad meer gesprongen zijn en mijn honden waren in de tuin.
hoera het is eindelijk zover, de zonnige paasdagen komen eraan. Vorige week zijn we gaan wandelen met onze club in waasmunster. Het was een fantastische wandeling met veel afwisseling, bos, water, velden met mooie paardjes in. Dit had natuurlijk als gevolg dat vele leden hun hondjes aan de leiband moesten houden, want het zijn nog altijd jachthondjes en een vreemde geur in hun neusgaatjes en ze gaan die geur achterna natuurlijk. We zijn vertrokken in café "het buurthuis", waar we na de wandeling zalig op het terras konnen zonnen en wij hebben er daarna ook nog heerlijk getafeld.Zeg nu zelf, das toch een zalig einde van het week-end. En nu komt er weer zo een warm aan !!!!!!
Vorige week hebben we echt mogen profiteren van een echt lenteweertje. Niet alleen wij, maar ook onze rakkers hebben daar erg van genoten. Zondag zijn we gaan wandelen met één van onze leden die in Stekene woont en die ons de prachtige plaatselijke bossen en plassen heeft leren kennen. Onze Syrah vond het zo leuk en warm dat ze zelfs gaan zwemmen is, iets wat ze normaal niet doet. Tijdens onze wandeling aan de rand van het bos zagen we in de tuin van een villa de mooiste paasbloem staan die ik al gezien heb, waarvan foto natuurlijk. Hopelijk wordt het volgende week niet al te koud, maar ja, we zien wel....
Ja, hier is nog eens een fotootje van mijn Yanni. hij is nu al 10 maanden dood, en nog mis ik hem. Ik kan het niet he al die foto's van hem wegdoen op mijn blog. Iedere keer dat ik hem zie fleur ik een beetje op. Ik hoop dat jullie dat allemaal een beetje kunnen begrijpen, daarom nog maar eens deze foto genomen een uurtje voor hij ons verlaten heeft. Hij heeft toch zulke trouwe en lieve ogen, zoals alleen honden kunnen hebben.
vandaag waren we met ongeveer 45 cavaliertjes op de afspraak in Retranchement om te gaan ravotten op het strand en zelfs bij deze frisse temperatuur gingen er toch verschillende nog zwemmen. Het mooie zonnetje waar we op gehoopt hadden was er wel niet, maar wij hadden allemaal gebeden om mooi weer en eigenlijk hebben we maar een beetje regen gehad. Dus iedereen heel tevree. Na het wandelen, moesten we even uitrusten in het café van de camping "Zwinhoeve" waar wij natuurlijk tot na sluitingsuur zijn blijven plakken. En gezellig dat we het gemaakt hebben!! Volgende week staat er weer iets op het programma natuurlijk. We zien wel wat en waar...
eindelijk eventjes uitblazen voor mijn pc. wij hebben gisteren geprofiteerd van het prachtige weer om een zalige wandeling van ongeveer 7 km te maken tussen onze dijken, weilanden, kreken, bossen en akkers. het was heerlijk, niet alleen voor mij, maar vooral voor mijn 2 rakkers die direct in en uit de velden lopen en het heel plezant vinden om in de modder van de omgeploegde akkers te ravotten. de vuile pootjes en de kuis nemen we er met plezier bij. Morgen staat er een wandeling in retranchement (cadzand) op het programma samen met al hun vriendjes van de wandelclub.
Sorry, maar ik heb jullie lang in de steek gelaten, maar ik hoop dat mijn excuus een beetje geldig is. Wij zijn verhuisd eind januari en ik heb tot nu toe heel weinig tijd gehad om aan mijn pc te zitten. Wij zijn verhuisd van een drukke stad (Mortsel) naar een zalige rustige gemeente (Meerdonk), waar wij van de goede en gezonde lucht en de open vlakten kunnen genieten. Niet alleen ik, maar vooral mijn 2 knuffels vinden het zalig. Wij gaan iedere dag wandelen op stille baantjes in de polders en door enkele bosgebieden. Ze komen moe, maar vuil en tevreden terug thuis en dat telt voor mij vooral.
ik heb goed nieuws over onze asielhondjes : ze zijn allemaal geplaatst. Het laatste was natuurlijk Belle, maar ja die sukkel is geopereerd op kosten van het asiel, maar moest toch nog een beetje beter worden, maar nu is alles ok. Weeral 3 gelukkig cavaliertjes. Ik mag natuurlijk niet denken aan al die andere sukkelaartjes die er nog zitten , want dan breekt je hart. Al goed dat er nog zoveel mensen zijn die een fantastische daad verrichten met het nemen van een asielhondje of een herplaatsertje. Tegen al deze, zeg ik uit de grond van mijn hart : Dank U !
Hoe kan dat nu, regelmatig als ik op internet ga kijken bij de asielen, zitten er cavaliertjes bij. nu ook weer: 1 reutje in st. niklaas, 1 teefje (zie foto) en 1 pupje (8 weken) met een gebroken voorpootje, beide in houthulst. Hoe is dat in godsnaam toch mogelijk. Iemand die een hond in huis haalt, dat is toch niet voor even, maar wel voor heel hun leven, dacht ik. of ben ik nu zo verkeerd.????
dit weekend zijn we weer eens gaan wandelen op zondag namiddag en nu aan de nederlandse kust, in Retranchement (vlak bij Cadzand). het was een stralende dag en het deed echt deugd om al die uitgelaten cavjes weer eens te zien rennen - in en uit het water - zelfs onze Axelle deed mee, zij het maar met een klein hartje, maar ze wou toch niet onderdoen voor haar grote vriendinnen. Na de wandeling nog even een gezellig samenzijn in het caféétje van de Zwinhoeve camping en daarna terug huiswaarts, waar we gisteren allemaal lekker hebben uitgerust van die heerlijke vrienden-dag.
er is de laatste tijd zoveel gebeurd dat ik weinig tijd heb gehad om te schrijven. Mijn mama is in een home opgenomen en uiteraard ga ik haar elke dag bezoeken, dat zijn bezoekjes waar ze zo hard naar uitziet, en dat kun je een mens toch zomaar niet ontnemen. Dan hebben we een week-end de 3 hondjes (zie foto) van een vriendin op bezoek gehad, niet dat dat zoveel werk mee brengt, maar je bent er toch wel wat mee bezig natuulijk. Op 5 november hadden we dan ook nog de yanni-wandeling, en jullie weten nu al wel dat dat mijn eerste cavje was en nog maar 6 maanden dood, dus de herinneringen daaraan zijn nog heel levendig. Die wandeling in brasschaat is heel goed meegevallen, en ik ben daisy, mijn vriendin, dankbaar voor het in memoriam dat zij heeft uitgesproken voor ons Yannike. Thanks Daisy. Dat heeft me cht goed gedaan. Er zullen misschien mensen zijn die lachen voor de liefde die wij onze hondjes toedragen, maar die liefde is echt en wat je er voor terug krijgt doet zoveel goed. Waren alle mensen maar zoals de meeste dieren, eerlijk en rechtdoor : de wereld zou veel mooier zijn.
"Het is niet eenvoudig voor mensen om wat geluk in hun leven te vinden. Ze zitten meestal te vast in hun eigen kleine wereld. Mensen raken in de war omdat ze niet weten wat ze nodig hebben of willen, en raken daarom gedeprimeerd. Honden hebben dit probleem gelukkig niet. Ze weten precies wat ze gelukkig maakt, namelijk iets doen voor een ander. Ze doen alles wat ze maar kunnen om hun menselijke kameraad een genoegen te doen, en elk teken dat ze daarin geslaagd zijn, maakt ze gelukkig."
aan alle mooie dingen komt een eind, dus ook aan onze vakanties. Wij zijn al wel een 2-tal weken terug thuis, maar ja, enkele familiale problemen doken er op en daar heb je ook wel wat tijd voor nodig natuurlijk. Maar eindelijk kan ik terug aan mijn peeceetje zitten. Voor mijn trouwe lezers, eerst en vooral onze Axelle is fel verbeterd. Ze stapt bijna terug normaal, mag wel he met 2 operaties om 1 knietje terug goed te krijgen. Maar ik heb niets dan lof over de universitaire dierenkliniek in Merelbeke : die hebben uiteindelijk bereikt wat een ander niet kon (omdat die niet alle apparatuur in huis hebben) en na het ziekenhuisbezoek vetrokken wij op verlof.Wij hebben een reuze vakantie gehad in St. Sauveur-Gouvernet in de Drôme Provançale. Dit is in een prachtige streek, vlak bij de Alpes de Haute Provence. Wij waren daar in een prachtige gite, 5 jaar oud en de eigenaars zijn heel diervriendelijk. We zijn zelfs volgend jaar welkom met 5 hondjes samen. Spijtig genoeg waren we er maar 1 week en dat is kort als je veel wilt wandelen en als er veel mogelijkheden zijn....Als er iemand info wil, mail me gerust en ik bezorg jullie foto's en alle nuttige inlichtingen. enkele foto's zie je aan beide kanten onderaan mijn blog. Hopelijk zijn er onder jullie die ook van het prachtige landschap en natuur willen genieten. Wij gaan in ieder geval volgend jaar terug !
Honden, ja, ze zijn eerlijk en oprecht. Als ze van je houden ,krijg je een lieve blik en een zachte lik. Vertrouwen ze je niet, grommen ze en gaan ze weg. Dit kun je niet van alle mensen zeggen. Deze zijn steeds lief en van sommige krijg je later een mes in je rug. Niet voor niks bestaat de spreuk "hoe meer ik de mensen leer kennen, hoe meer ik van de dieren hou"
"Honden, zegen hen, werk vanuit de aanname dat menselijke wezens teer zijn en onophoudelijke bewijzen van affectie en geruststelling nodig hebben. De lieve lik over de hand en de zachte kin gedrapeerd over de voet zijn bedoeld om de onzekere eigenaar te laten weten dat er een vriend bij hem is"
Als ik op een bank ga zitten, is hij onmiddellijk aan mijn zijde en neemt zijn positie in op een van mijn voeten. Want het is een wet van zijn bestaan, dat hij alleen rondrent wanneer ik ook beweeg, en dat hij volgt wanneer ik ga zitten.
Ik ben Kitty
aan alle mooie dingen komt een eind, dus ook aan onze vakanties. Wij zijn al wel een 2-tal weken terug thuis, maar ja, enkele familiale problemen doken er op en daar heb je ook wel wat tijd voor nodig natuurlijk. Maar eindelijk kan ik terug aan mijn peeceetje zitten. Voor mijn trouwe lezers, eerst en vooral onze Axelle is fel verbeterd. Ze stapt bijna terug normaal, mag wel he met 2 operaties om 1 knietje terug goed te krijgen. Maar ik heb niets dan lof over de universitaire dierenkliniek in Merelbeke : die hebben uiteindelijk bereikt wat een ander niet kon (omdat die niet alle apparatuur in huis hebben) en na het ziekenhuisbezoek vetrokken wij op verlof.Wij hebben een reuze vakantie gehad in St. Sauveur-Gouvernet in de Drôme Provançale. Dit is in een prachtige streek, vlak bij de Alpes de Haute Provence. Wij waren daar in een prachtige gite, 5 jaar oud en de eigenaars zijn heel diervriendelijk. We zijn zelfs volgend jaar welkom met 5 hondjes samen. Spijtig genoeg waren we er maar 1 week en dat is kort als je veel wilt wandelen en als er veel mogelijkheden zijn....Als er iemand info wil, mail me gerust en ik bezorg jullie foto's en alle nuttige inlichtingen. enkele foto's zie je aan beide kanten onderaan mijn blog.
