Robert moest voor een paar uur terugkeren om die fotosessie mee te doen.
Want er mocht niets over geschreven worden dat hij weggegaan was.

 Dat was weer een raar gevoel, hij voelde zich wat uitgesloten maar dat is wel normaal want hij had zoveel dingen niet meegemaakt waarover wij de hele tijd aan het praten waren..


                         Robert Vanpachtenbeke

Woonplaats : Wenduine
Leeftijd : 60 jaar
Loopbaan : werkloos & voordien onthaalbediende
Hobby’s : toneel, tuinieren, kaarten, fietsen
Gezinssituatie : samenwonend, 4 kinderen, 5 kleinkinderen

Levensmotto : Mensen gelukkig maken is mijn hobby + Een afspraak is een afspraak

14-09-2005 om 00:00 geschreven door Yvette  

         Deze morgen foto’s voor de Dag allemaal.               

 Katrien (van de cruw) vertelde ons gisteravond dat er brood en koeken besteld
waren bij de bakker.            
Yvonneke en ik waren vroeg opgestaan om brood te halen, maar wij vonden nergens de autosleutels,
                                     
 dus gingen Maurits en Francis maar met de fiets naar de bakerij.

Maar bij de gewone bakker was niets besteld!!!

Dus gingen ze maar naar de bakker aan de overkant, daar vroegen ze de bestelling van VTM.
Zij kregen van alles mee en die meneer zei dat het reeds betaald was, ze verstonden er niets van, maar als de bakker het zegt dan zal het wel juist zijn dachten ze.

Langs de weg verloor Francis nog de trapper van zijn fiets,dat was weer oponthoud.

Na wat gepruts van Maurits kwam het in orde.

Maaaar…
 toen ze aan de kasteelpoort kwamen stond daar een vrouw naar hen teken te doen
dat ze moesten stoppen, ze hadden bij de bakker haar bestelling aan hen meegegeven.

Het was 9u.en…… nog geen brood.

Deze dame was zo vriendelijk om met Maurits dan maar naar nog een andere bakker
te gaan waar wel de bestelde koeken en allerlei lekkers voor ons klaar lagen.

Zo kregen wij dan om 9,45u.het ontbijt waar we vanaf zeven uur deze morgen
op aan het wachten waren.  

Maar we hebben ons weer dolgeamuseerd en dat is het voornaamste.

Er is altijd iemand die iets weet te vertellen er is altijd amusement.

Om 14u. repetitie met Carry

Hij vertelt ons dat het van Leo een afwachten wordt.

De repetitie wordt een doorloop en duurt tot 18u.

Er wordt ons verteld dat we woensdag en donderdag op hotel gaan in Antwerpen.

Een vijf sterrenhotel!!!!!……..

Antoine en ik leren nog wat samen, we controleren van elkaar onze tekst.     

   

 

15-09-2005 om 00:00 geschreven door Yvette  

Antoine en ik overhoren nogmaals onze teksten.

Dan is er repetitie met de mensen van de technische dienst.

Ook de microotjes worden aangepast,
het zijn zo van die lichte kleine dingetjes dat je zeker
 vanuit de zaal niet kan zien, ze zitten achter in de hals juist zoals een bril
 met tramen over de oren, je weet bijna niet dat je ze aan hebt.

Carry zegt dat het 500 € is van 1 microotje.

Alles is werkelijk éérste klas professioneel    

Carry gaat het “fruit” doen met Yvonne het gaat niet met Maria,
zij mag nochtans haar blad vasthouden.

Het spijt Carry maar hij wil dat alles zéér goed is. Yvonneke is in de wolken.”

Zij mag met Carry de sketch doen. 

Maria is toch nog tevreden dat zij haar lied mag zingen.

De middagrepetitie begint, Carry zegt nieuws te hebben over Leo,
wij zijn allemaal benieuwd want we missen hem.

En opeens daar is Leo,
nog wel wat zwakjes maar hij is er iedereen klapt in de handen 
er wordt gekust en geknuffeld.

                                     
 “Leo is terug”                  

Na de repetitie ga ik mee met Leo naar de badkamer om zijn haar te wassen.

Hij voelt zich nadien wat beter maar wil toch naar bed,
hij is zeker nog niet helemaal genezen hij ziet er zeer moe uit.

Maar morgen is er een nieuwe dag zeg ik hem.

Wij toosten nog eens op de terugkomst van Leo en dan gaan wij slapen,
het is een zware dag geweest.

maar ook een zeer leuke dag    
                                         

18-09-2005 om 21:14 geschreven door Yvette  

Twee doorlopende repetities gehad.                                         

We krijgen allemaal een roze brilletje om het verhaal van Assepoester te doen,
zeer leuk.

Deze avond worden de nodige instrumenten weggehaald en naar de Bourla gebracht.

In het kasteel blijven nog twee piano’s ter beschikking.    
  

Er wordt ons ook verteld dat het deze avond feest is, we mogen vooraf niet naar de eetzaal.

Dina is er om met ons te feesten.

Om 20u. komen ze ons halen wij mogen de eetplaats binnen.

Heel het decor is aangepast, er zijn zelfs andere overgordijnen opgehangen.De verlichting…

Het is of wij ergens anders komen te zitten.

Alles is versierd. Een enorm mooie gedekte tafel.

De tafel is gedekt met glazen horens met allerhande fruit, champagne in overvloed.

Wij krijgen kreeft met kaviaar alles opgediend door een ober in livrei, niet te geloven.

   Tijdens het eten wordt van iedereen een interview afgenomen door Dina.

Iedereen geeft zijn eigen visie over deze maand.

Maar iedereen is het erover eens : 

                      Wij zijn een fantastische groep.

Voor mij is deze maand de kers op mijn levenstaart.

               Na enen gaan wij slapen.

  

19-09-2005 om 00:00 geschreven door Yvette  

Naar de kapper om 7,30u.

Om 9u.repetitie met David voor de gospel.

                                            
Nog vlug eens met de sportkar rijden terwijl het nog kan,
het is misschien de laatste keer!

Om 13u. vertrekken wij richting Antwerpen,
wij rijden over Brussel om files te vermijden.

We komen aan in een héél chique hotel “Radisson” een vijf sterrenhotel,

            Het Radisson SAS Park Lane Hotel         

Het lijkt werkelijk een sprookje,daar midden in Antwerpen.

Een koffie kost er 4 €

Een nacht slapen 200 €…… gelukkig moeten wij dat niet betalen.

Wij moeten naar de balie ons ticket gaan ophalen.

Marleen en ik zijn beiden blij dat we ook hier samen op een kamer slapen.

In onze kamer staat een groot bord fruit voor ons klaar.

De koelkast zit vol drank en hapjes, je kan het zo gek niet bedenken.

Wat later worden we beneden op champagne getrakteerd.

Marleen moet nog een zwarte B H hebben voor onder haar kleed,
ze vraagt mij of ik met haar mee wil gaan, naar ergens een winkel.

Katrien en Kristof gaan ook mee, want zonder camera, dat mag niet.

Wij zijn nog maar pas buiten en we zien op een vensterbank twee boeken liggen.

We besluiten ze mee te nemen, wel voor de grap natuurlijk.       

 (Uit het duurste hotel van Antwerpen komen
                                en boeken meenemen die verloren liggen)!…..

We hebben heel erg gelachen, 
en nog meer toen we nadien tot de vaststelling kwamen dat het franse boeken waren ‘
en geen van ons beiden spreekt die taal!

Wij lopen door het park en hebben weer dolle pret.

Terug in het hotel krijgen we een lekkere maaltijd,
en dan vertrekken we naar de Bourla voor een technische repetitie.

Om 11u. moeten we daar buiten, wij zijn nochtans nog niet helemaal klaar,
maar we moeten toch stoppen morgen doen we verder wordt ons gezegd.

In het hotel gaan we nog eens bij Yvonneke op de kamer,
weer hebben we van die lachbuien

T V kijken ………naar wat ?…………

Om 2u. gaan we slapen. maar opeens zijn daar enkele mannen die in onze kamer

van onze drank wilken drinken, dus allemaal samen op dat grote bed.
Het wordt een avond om met een lach aan terug te denken

       

20-09-2005 om 00:00 geschreven door Yvette  

21-09-2005 om 23:06 geschreven door Yvette  

Vandaag is het zover…………………

Opstaan om 8u.

Wij maken ons klaar om naar het ontbijtbuffet te gaan dat weer begint met champagne. 
                                 

Zo’n ontbijtbuffet heb ik wel nog nooit gehad,
je kan er werkelijk alles nemen wat je maar denken kan.

Ik drink roze pompelmoessap (je kan kiezen tussen roze of gewoon)
er zijn wel 10 verschillende soorten vers fruitsap. Ik eet tot ik niet meer kan,
het is allemaal zo lekker.

Om 11u. zitten we in de lobby te wachten om naar de Bourla te gaan,
maar het is 12,30u voordat we vertrekken.

Hier leer je wel wat wachten is,
maar we zijn met zijn allen en maken pret dus het verveeld ons niet.

In de Bourla worden we opgewacht door Chris zij brengt ons naar de loges,
onze namen worden aan de deur vermeld met een ster eronder.

Weer zoiets waar je warm en koud van wordt.

Onze kleren hangen reeds in de klerenkast van de loges, ieder heeft een eigen kleerkast.

 
Alle kleren zijn zwart van kleur,
waar doorheen de show telkens een gekleurd accessoir wordt aan toegevoegd,
ieder zijn eigen kleur, mijn kleur is iets tussen oranje en fusia.

De kleuren gaan van fel oranje tot donkerpaars.

Met die belichting ziet het er prachtig uit.

Wij krijgen terug de microotjes aangedaan ,vervolgens beginnen wij aan de generale.

Dit gaat goed,...... om 17,30u. is de generale afgelopen.

 
We moeten de microotjes terug afgeven en naar de kantine gaan om een hapje te eten.

En ook iets drinken natuurlijk !….

Carry en Chris komen bij ons en ze zijn tevreden.

Wij worden allemaal in de rustruimte verwacht om 19u.

 Ik kom terug in mijn loge en een mijnheer komt naar mij toe met in zijn handen
een grote bos bloemen……          
                           

Hij vraagt of ik Yvette ben en hij geeft die tuil aan mij……..

Verwonderd vraag ik mij af van wie ik het boeket krijg!!!!

Tot mijn grote verbazing zie ik dat ze van Annie en haar vriendin Claire zijn…….

Die vriendin die ik heb  leren kennen op de auditie van 20 mei……

Mens wat ben ik blij en gelukkig,niemand krijgt bloemen juist ik,en dan nog van Annie,
dat zij daaraan dacht.

Ik hou die bloemen heel dicht tegen mij aan en beloof ook speciaal mijn best te doen voor Annie.

Ik ben overgelukkig,de camera is er ook meteen bij om dat te filmen,
ik hoop dat die bloemen op TV komen,dan ziet ze hoe blij ik er mee ben.

 Ach wat is ze toch lief,ik vind het doodjammer dat zij niet bij die 12 was.

Maar hoe dan ook wij blijven vriendinnen.

Ik kan haar niet bedanken want ik krijg haar niet te zien,maar natuurlijk zal ik haar telefonisch
dank u wel zeggen wanneer ik thuis kom.

Om 20,30u. zijn alle mensen binnen in de zaal.

De deuren gaan op slot, wij kunnen beginnen.

Wij hebben terug onze microotjes aan en we zijner  klaar voor.

Guy komt ons toi toi toi wensen, echt tof,blij hem daar te weten.

Carry, Chris en wij allemaal leggen ieder hand boven hand en roepen allemaal

                                     “CHATEAU BRAVOURE”                     
    

en we gaan van start.

Carry en Dina doen een ingeleide.

De zaal zit eivol bekende mensen van TV en ook onze familie is er natuurlijk om ons te steunen.

Er zijn ook veel supporters van mijn toneelgroep “t’Soufleurke”dat doet echt deugt.

Het gaat allemaal goed en de mensen zijn zeer enthousiast.

We krijgen open doekjes en aan het eind een staande ovatie.

Alle elf  spelers krijgen bloemen van hostessen.

Zie ons daar staan in de “ BOURLA “

Wij elf senioren, en zoveel grote artiesten die dromen van daar eens te mogen spelen
en er nooit de kans toe krijgen.

Ik ben eens fier op mezelf,ik denk aan mijn mama en papa,God wat voel ik ze dicht bij mij.

Zij zijn vast en zeker ook geweldig trots en fier.

Wij zijn allen heel tevreden.Wat mij het meeste blij maakt is,
dat Carry en Chris zeer tevreden zijn.
(Carry vertelde ons dat hij die laatste week 3 kilo vermagerd was)

 Na de voorstelling moeten we iets gaan drinken in de kantine,
daar verzamelen, en in blok gaan we dan naar de foyer.

Iedereen heeft het super gevonden, zoveel bekende mensen van op TV komen ons feliciteren.

Champagne wordt geschonken en gedronken.

De krant het laatste nieuws is er om een interview af te nemen.    

Wij nemen (weeral ) afscheid van familie en vrienden, 
om 2u. gaan we van de Bourla met de bus terug naar ons hotel.

Marleen en ik liggen nog niet in bed of de mannen zijn er om nog een babbeltje te slaan.

Antoine ,Leo,Francis Marleen en ik zitten samen op het grote bed, wij zijn onze koelkast
aan het leegmaken.

Wij praten door elkaar heen tot we doodmoe afscheid van elkaar nemen met een vriendschapsknuffel, we beloven vrienden te blijven.

Het is 5u.geworden!!!……….

22-09-2005 om 00:00 geschreven door Yvette