Dulden zal ik jou
jij ouderdom op pad
je laat me alles minder doen
en dat is nogal wat
motorisch ben ik niet meer snel
'k ben tachtig
en begrijp heus wel
dat alles niet meer pijlsnel gaat maar 'k fiets nog wel hoor
op de straat
soms zit het mee
duwt mij de wind
en zit het tegen
nou mijn kind
dan ga ik lopen naast mijn fiets is ook wel leuk
het heeft wel iets
een dame met een waaijurk aan
laat
nog weleens
mensen staan
die kijken
naar
hoe 'zij' zich redt
en ik van binnen
heb dan pret.
Als ik de huisarts
mag geloven
ga ik voorlopig
niet
naar boven
een oude vrouw
met slechts los vel
nou
die haalt de honderd wel...
Vooruit
'k ga nog wat snoeien in de tuin
en als ik vocht voel
op mijn kruin
laat ik de boel
voor
wat het is
ga 'k naar de serre
lekker fris
waar ook mijn krant
ligt ongelezen
want tja
er moet wel tijd voor wezen
eerst de koppen
dan de plaatjes
de kat kijkt mee
want wij zijn maatjes
het echte lezen doe ik later
met een borrel
zonder kater
en ach
al ben ik traag
en vaak in wol gehuld
alles went
ook
Engelengeduld.
22-11-2005 om 00:00
geschreven door Christien Damman
iemand loopt vlak achter mij
ik durf niet om te kijken
nu loopt hij bijna aan mijn zij
en ik begin te hijgen
de adem stokt haast in mijn keel
mijn hart begint te bonzen
dan gaat mijn schaduw mij voorbij
en ik begin te fronsen
12-11-2005 om 09:15
geschreven door Christien Damman
