Opleiding Chauffeur
Wie als milicien de chauffeursopleiding had gevolgd, kon na de legerdienst het militair rijbewijs omruilen voor een burgerlijk, handig meegenomen dus.....
Niettemin was de opleiding niet te onderschatten, sommigen hadden het geluk om na één maand te slagen, maar simpel was dat zeker niet. Er werd gebruik gemaakt van de ford V10 en van Bedford. Dubbel ontkoppellen en de juiste dosis tussengas, waren een must.
Als dit niet dadelijk vlotjes gebeurde, werd je uitgescholden tot en met, de rij-instructeurs waren echte "brul-apen". Meer dan één bleuken (ook ik dus) had meermaals de tranen in de ogen aan het einde van zo'n rit.
Bij de Bedford had je vooral last met de lange versnellingspook, bij schakelen naar 2é of 4é versnelling botste je keihard tegen de achterkant van de cabine, na een paar dagen had zowat iedereen een pijnlijke elleboog.
Als bij de V6( of was het F6?) het tussengas niet in de juiste dosis werd gegeven, lukte het schakelen van geen kanten, de rij-instructeur was dan genoodzaakt om je met beide handen even te helpen, daarna kreeg je als beloning de gebruikelijke lading krachtermen over je heen.
Wat de theorievakken betreft, die waren zo saai en monotoon, dat het voor de meesten onders ons onmogelijk was om aandachtig te blijven, laat staan wakker.
Maar desondanks werden we tot deftige chauffeurs gevormd,met de nodige technische basis om op het terrein, ons mannetje te staan.
En.....dank zij deze "brulapen" werden we beetje bij beetje gehard! ,
wat voor de rest van onze "term" goed van pas kwam.
11-01-2006 om 00:00
geschreven door clement
|
Ik ben Clement, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Clemmekken.
