In het sneeuwwitte canvas van februari worden de datums geborduurd met een zonnige draad, hier is geluk en de bitterheid van verlies, en de aarde is in de trouwjurk.
In de blootgestelde jaren van februari, de fuzzy fresco's, argumenten en argumenten van gewicht, hier is liefde. En al diegenen die niet zijn.
Ik zal overstromen voor het pictogram een kaars, zich richtend tot degene die hoort. Wie vergeving van boven zal verlenen, zal begrijpen wat ik zal zwijgen.
In de sneeuwwitte omtrek van februari. Gezichten zijn geborduurd met een zonnedraad, zodat we onszelf kunnen herhalen, zodat de aarde verder omcirkelt.
Ik lach bitter als een kromme spiegel moet ik behendig hebben gespeeld: haakjes van neuzen en grijns op oren Net als bij een Venetiaans carnaval! Een ring sluit om me heen, ze pakken me, ze trekken me in een dans. Dus, mijn normale gezicht. Iedereen heeft het waarschijnlijk als masker gebruikt. Vuurwerk, snoep. Maar alles is verkeerd, en de maskers kijken me verwijtend aan, ze gillen dat ik weer uit de pas ben, dat ik op mijn been stap naar mijn partners. Wat moet ik doen rennen, maar snel? Of misschien plezier hebben met hen? Ik hoop onder de maskers van dieren zijn er menselijke gezichten. Allemaal in maskers, pruiken allemaal als één, die fantastisch is, en die literair is. Mijn buurman aan de linkerkant is een trieste harlekijn, de ander is een beul en elke derde is een dwaas. Eén probeerde zichzelf wit te wassen, de ander verbergt zijn gezicht voor publiciteit, en wie niet langer in staat is om zijn gezicht te onderscheiden van een onmisbaar masker. Ik ga de dans in, lachend, maar toch ben ik rusteloos met hen: en wat als iemand een beulmasker wil? - Neemt hij het niet af? Plotseling zal de harlequin voor altijd verdrietig worden, terwijl hij zichzelf bewondert met zijn droevige gezicht. Wat als je je domme look voor de gek houdt. Ja vergeet het normale gezicht. Als een goed persoon niet missen, als een eerlijke gok voor zeker ik. Ze besloten om maskers te dragen om hun gezicht niet te breken op de stenen. Ik ben nog steeds in het mysterie van maskers terecht gekomen, ik ben er zeker van dat mijn analyse accuraat is: en hun onverschilligheid maskeert bescherming tegen spugen en slaan.
Een schaduw viel over de bloembladen. En ten slotte is de laatste dag aangebroken. De roos fluisterde zachtjes: "Ik ga dood, hoewel iemand me water geeft." Maar mensen liepen verder, al merkte ze niet op, haar eens zo prachtige schoonheid. De roos stond lange tijd alleen, alleen de wind trok aan haar lakens. En op de stengel van stekelig en hoop bleef spoedig slechts één piek.
De handen van vrouwen, twee witte vleugels, wat we zijn vernoemd naar hem in de straat, en het leven onder de ruwe en sobere handen van de vrouw houden ons van het kwaad. De handen van een vrouw, jij bent alleen, wat stopt alle grijze dagen op de vakantie van hoop, liefde en succes. De handen van vrouwen als de schoonheid van de Lente Dank u voor mannen geschenk gegeven, het betekent veel voor ons.
De bloemen zijn een heerlijke geur, het houdt genade en kracht en tederheid in. De hele wereld schijnt. Alle lichten schijnen helderder. Laat de schoonheid altijd fragiel is. De bloemen verdorren heel snel, maar alsof de hand van de Heer patronen in onze ziel trekt. Geef vrouwen bloemen, zonder een gelegenheid geef opnieuw.
Ik verwacht van je begrip
en genegenheid. Zodat je opwarmde
en me troostte. Ik leef,
wachtend op het beloofde sprookje,
maar in een sprookje hoefde ik geen dag te leven.
Aanhoudend iets wat we van elkaar verwachten,
naar elkaar toe zonder een stap te zetten.
Gisteren was je klaar om alle vrouwen te omhelzen, vandaag deel je een bed met één in stilte. Gisteren was ik klaar om naar het einde van de wereld te vliegen, vandaag kan je er alleen naar kijken. Het leven is zo kort en dus rent het vooruit. Je weet niet wat morgen zal brengen. Leef vandaag, vang geluk voor een moment, en geniet van alles wat je in je leven hebt bereikt.
Ik hou niet van de winter vanwege het feit dat in elke barst de wind en de vorst hardlopen, voor kleverige sneeuw, voor sneeuwstormen en sneeuwstormen, voor de kou, tot tranen doordringend. Het gebeurt dat de winter plotseling medelijden met ons zal krijgen. Geef een heldere, zonnige dag. En de kerken schijnen met koepels. En de jongen zal glimlachen. Maar vaker wordt alles onaantrekkelijk wegen, straten, lanen en huizen. Ik hou niet van de winter. En dit is ondubbelzinnig. En ik kijk er naar uit als de lente komt.
Het leven wordt gegeven en nemen. U neemt dit warme licht. Ergens gewoon niet, je hebt deze heldere straal van zelfs als hij van achter de wolken. Het geritsel van bladeren en huilen van het kind, regen van de zomer gewichtloos sneeuw. Een rustige huilen en lachen en de liefde die je krijgt. Zelfs als het probleem komt neemt het niet voor altijd. Maar bij ons zal ze zijn, in stilte voor altijd.
Vrouw die je ten koste van alles wilt overnemen. Vernietigt wat onze bestemming heeft verbonden. Minacht je niet om het doel te bereiken, je stak me in het hart van de angel. Je fladdert in de hemelse genoegens van liefde, en ik loop off-road over de weg.
Vervang de palm van je hand, ik zal je vullen met geluk. Er is een bodemloze bron, in de regen, bij onweer en bij slecht weer. Ik zal je vullen met geluk, hoeveel je wilt, het ligt allemaal in jouw macht. Wel, nemen, nemen! Er is geen einde en geen begin. Er zijn geen transversale grenzen, alleen jij ontvangt, glimlacht hartelijk!
En vertel iemand, gewoon een vriendelijk woord, niet verstandig wijs, dit is het fundament van geluk. Heb geen medelijden met glimlachen, heb geen spijt van deelname. En te midden van problemen en fouten, zult u geluk ervaren! Het zal geven, degenen die we willen. En, mensen geluk te geven. Wij gaan gelukkig gelukkig.
aan de vooravond van het wonder, het menselijk hart.
Tot de lente, een klein beetje.
Ruik je de lente?
En elke dag zijn ze duidelijker en dichterbij.
Het ruikt naar teer in een uitgestrekte pijnboom.
Mussen tweeten op het dak.
Nog een winter. Op straat in februari.
En 's avonds wordt het ijzig. En op de hoek
staat een met sneeuw bedekte lantaarn.
Hij droomt van de lente op een sterrennacht.
Maar op de drempel van maart staat al
met een sneeuwstorm, slachting en natte sporen.
Een klein beetje, en het pad zal open zijn.
En de lente zal onder de hemel zweven.
Ga , prachtige lente.
Laat de aarde je adem wekken.
Moge er geluk zijn. De afstand is duidelijk.
En moge drievoudige gezondheid voor iedereen komen.
Februari, februari, ik hou van je.
Voor deze nieuwe dageraad. En voor een plotselinge sneeuwstorm, voor je eerste druppels.
Voor de fragiele vorst op de bomen, voor het uitspansel, steeds blauwer. Wat loopt er langer dan de zon, want deze plotselinge, plotselinge sneeuw.
Dat plotseling alles in een sprookje verandert, En een stap, kraakt ijzig. Voor de wind die plotseling warmer wordt, zal hij warm worden met zijn adem.
Voor de eerste plassen, rinkelende crunch, voor de kant waarin de struik. Ik HOUD van FEBRUARI dat je anders bent. Winter, met een lenteziel.
In het carnaval van het dagelijks leven, in de kant van de valsheid, in een ring gedraaid, verander je het masker met inspiratie, dat je vergeet waar je gezicht is.
Carnaval. Gedanst en woedend: maskers grappen, confetti, niet rijden, niet passeren. Hazen dansen, katten dansen. Wolf speelt de mondharmonica. Onhandig nijlpaard dansen achteruit. De vos naast de haan wuift met zijn vurige staart. Krokodillen en apen. Sterrenkijkers en jongens, sneeuwwitje, buffons, fidgets en schurken. Allemaal verzameld in het "Carnanval" Rij een rondedans. Santa Claus in lichte kleding Het uitdelen van zijn geschenken. Carnaval, carnaval draait, betoverd klatergoud en serpentijn. En de glans van etalages. En overal, als uit een pistool, knallen clappers luid.
Sterren schitteren in de nacht van februari. Verwarm de donkere zee van de hemel. Ik weet dat je ergens ver weg bent, maar het lijkt mij dat je hier bent. Je bent met mij, in mijn hart, in de ziel. Ik zie de diepte van je ogen. Mijn gedachten gaan helemaal over jou op dit stille en schemerige uur. Ik wilde het al lang toegeven. Zonder mijn vurige gevoelens te verbergen: mijn hart is alleen voor jou. Ik wist dat je wilt dat ik van je hou!
Politieke-partijen voor het volk is allemaal ijdelheid, en, net als rook, zal alles snel wegvliegen. De wereld zal gered worden door vriendelijkheid, schoonheid! Weet dat de waarheid in geschillen wordt geboren, maar des te moeilijker, lasterlijker en een beledigend bitter woord. Iedereen zou Gods verbond herinneren, het zou in dit leven minder zijn.
Een vriend is iemand die de duisternis verlicht.
Zonder bekentenissen en beloningen te eisen.
Een vriend is iemand met wie de vreugde helderder is,
bij scheiding is het saai, maar in moeilijkheden is het gemakkelijk.
Een vriend is iemand met een warm hart,
die altijd bij de hand is, in elk geval ver weg.
Maar is degene die je geluk brengt.
Dank aan mijn vrienden.
Wat een vaag alarm. Verdriet in mijn hart, soms. Welke weg zal uitvallen? Destiny, jij opent de kaarten voor mij. Ik weet het, ondoorgrondelijk. Altijd de wegen van de Heer, Maar toch, geef een teken, zeg bij genade, voor een lange tijd om te gaan. Ik vraag niet om neerbuigendheid, en ik bid nergens voor, maar weet gewoon, voor het geval, ik ben wanhopig in het liefdesleven.
We hebben het goud en het geld God vervangen, allang niet meer tot op hoge leeftijd te respecteren. Sins niemand wil de ziel te raken, terwijl alles over hen niet vergeten. Je herinnert je wat mijn moeder leerde. Wat een voorbeeld gaf mijn vader mij. Het telt niet "Cuckoo" Alle plaatsen zijn eindelijk bezet.
Geef ons liefde en vreugde, niet te zijn geboren, baby's, bent u in een haast om de zoetheid te ervaren van het kleine zielen geboren. Children's naïviteit en onzorgvuldigheid, vriendelijkheid om al het geloof in wonderen, volwassenen dingen anders te zien, een kijkje gewoon in de ogen van de kinderen. Kinderen hebben vertrouwen in ons en de liefde. Je bent die er zijn, en gewoon. De kinderen moeten leren,
mensen, belangeloze vriendelijkheid en oprechte dromen.
Het leven van de mensheid, voor een schijntje door de verkoop van de ziel. Waarom werken aan jezelf? En je eigen geweten om naar te luisteren? De autoriteiten vragen waarom? Iedereen heeft geld nodig. Ik benijd niet. WAAROM? Alle voldoen aan een dag met God.
Je wilt liefde, ik zal passie zijn, ik zal tederheid, streling, warmte zijn. Ik zal een beetje onverwacht geluk worden, en ik zal goed doordringen in je huis. Wees niet bedroefd! Ik zal er altijd zijn. Raak aan en voel me. Ik ben het, vriendelijke, aanhankelijke blik en met liefde kijk ik naar jou.
Hou mijn beeld in het geheugen voor altijd. Tenderness ogen en lippen een glimlach, en een warme hand op die herfstavond, na zoveel maanden van de scheiding ... snelle pols, trillende adem. Neuomnost vreugde in zijn ogen als ze een vonk van verlangen, aangestoken waarover om niet in woorden te zeggen. Behalve wat was, wat toen gewenst was. Hoe zielen tussen de sterren vlogen. Voor altijd repareren, zodat het in herinnering blijft, terwijl je leeft .
Ik zal onze namen in de hemel schrijven.
Een magische verstrooiing van fonkelende planeten.
Omdat ik s'nachts toch niet slaap.
Wanneer het maanlicht je beeld voor mij tekent.
Ik vertegenwoordig je met liefde in de duisternis.
En ik heb zo weinig van deze kleine minuten!
Je ogen zijn als bewakers in de gevangenis.
Ze storen me en geven me geen vrede.
En ergens daarbuiten, helemaal in mijn ziel -
Wat een geluk dat je de woorden niet kunt vinden!
Vertel me gewoon eerlijk en eerlijk -
Ook jij bent enthousiast over de liefde?
Mijn diagnose: ik ben je zat. Artsen helpen hier niet. Ik kan alleen mijn eigen stem helpen, ik zal je glimlach helpen. Ik beken - probeerde te vergeten, weg te vliegen, weg te rennen van mezelf. Maar ik kan niet niet van je houden, ik kan niet leven zonder liefde. Zonder jou is mijn leven niet gemakkelijk. Ik huil als een wolf op de maan. Ik herinner me mijn eigen ogen, en ik in hen, als in een zee van toon. Dagenraad herinnerde me aan jou, de dageraad fluisterde over jou. Hoeveel jaar, hoeveel jaar, hoeveel jaar heeft hij in de wereld gewoond, je niet gekend. Hier is zo'n grapje: "De wereld is krap" ze zeggen overal tegen me. Maar het is niet gemakkelijk voor elkaar om twee harten te vinden in een eindeloze menigte. Wie zal mij vertellen: ik heb je gezien en ooit ontmoet. En misschien, nog een liefdevolle, ik heb je gewoon niet opgemerkt. Misschien voor een moment in de menigte. Op de een of andere manier hebben we onze blikken ontmoet. Of was je in september in het park, glimlachte ik naar me met de glimlach van de lente. Hoe dan ook, al. Alles kan zijn. Jij bent hier, daarna ken ik jou. En ik kan niet niet van je houden, ik kan niet leven zonder liefde. Ik kan niet zonder jouw glimlach. Ik kan niet zonder je tedere ogen. En met jou in mijn leven, geloof me, een nieuw verhaal begint. Ik zal al je liedjes aan jou geven. Ik vind het helemaal niet erg neem het. Begint een nieuwe roman genaamd de korte "Jij"
Hoe je liefde moet koesteren. Het dubbele van de jaren. Liefde zucht niet op een bank en loopt niet onder de maan. Alles zal zijn: sneeuwbrij en poeder. Je moet tenslotte samen leven. Liefde met een goed nummer is vergelijkbaar, maar een nummer is niet eenvoudig samen te stellen.
Op zoek naar jou in de bedwelmende ritmes van
februari. Een melodie in de vroege stilte. Je
bent echt een heilige vrouw. Afgedaald
van de nachtelijke hemel naar mij.
Fantasie blauwe brigantine. Ik wild e
hele wereld met je delen. Ik
noem je een unieke droom.
De enige, begeerd en lief.
Een betoverende charme van charme.Confetti
opgenomen. Ik haast me naar jou, mijn
engel, op een date op 14 februari.
En ik steek onderweg de sterren aan.
De afgelopen jaren zijn een dronken snaar.
De hoop van het zeil wordt getrokken.
Ik wil je knuffelen en oplossen.
In je charmante ogen.
De melodie van je ziel.
Bron van zoet geluid.
Ik wil samen met haar zingen.
En bereik zo'n klop.
Doordring in elke hoek.
Ontdek al het geheim.
En leer je aantekeningen.
Maak een sonate waar we samen zijn.
Wees de dirigent van je gevoelens.
Word een freestyle-artiest.
Wees je aanhankelijke muze,
en een charme. Om bij je te zijn.
Ik wil op het ritme met je ademen.
En ervaar de vlucht van liefde.
Ik wil je droom. Maar hoe? !!
je bent best gelukkig zonder mij.
Word gewoon naast je wakker.
Raak een zachte hand aan.
Ontmoet me met een zachte, liefdevolle blik.
En verlangen wanneer we ver zijn !!!
Gewoon kletsen tot het ochtendgloren.
Gewoon lachen en gewoon verdrietig zijn.
Denk maar aan een gelukkige zomer.
Neem gewoon aanstoot, vergeef het gewoon
Ik droom gewoon naast je te liggen. Alleen wij twee verwachten verandering. Ik hou gewoon van je met heel mijn ziel. En krijg dezelfde gevoelens terug.
Gefeliciteerd, mijn geliefden, Happy Valentine's Day. hij, hij gaf hoop aan geliefden, verbond door een geheim huwelijk. En hij stierf voor de geliefden, voor ons. We eren nu zijn prestatie.
Liefde komt onverwacht naar ons toe, niet wetende de dagen, uren en data. Maar deze ongenode gast, ik zal je eerlijk zeggen, iedereen is gelukkig. En op Valentijnsdag wachten we en geloven dat onze tweede helft op het punt staat ons te ontmoeten, te kiezen, ons te vinden.
Weet je, ik hou van je met regen, dat ze de stad omarmen in de late uurtjes. En deze afstanden tussen ons scheiden niet, maar brengen ons samen. Ik hou van je met de bevroren takken van snikkende berken bij de vijver. Je denkt dat de kloof tussen ons, maar zielen we zijn voor altijd genaaid. Ik hou van je bij het ochtendgloren, wanneer je helemaal niet kunt zien wat er komt. Denk je dat er geen toekomst is?Maar ik geloof dat alles zo ongeveer zal uitkomen. Ik hou van je met herfstkoelheid, wat je inspireert om sterker te knuffelen. Je denkt dat ik niet meer de volgende ben, dus hier ben ik, in je ziel. Weet je, ik hou van je met poëzie, wat tegelijkertijd triest is met de herfst. Je denkt dat de scheiding tussen ons. En ik klop op je raam met regen ...
Liefde is een geschenk van de goden, of misschien een geschenk van het lot, liefde spaart geen woorden, ze loopt altijd voorop. Liefde isboven alles beledigingen, liefde overwint verlangen, en trekt als een enorme magneet een droom aan. Liefde opent harten zwervend in duisternis, achtervolgt een voortvluchtige, die niet in zichzelf gelooft. Liefde is licht en duisternis. Lopend op de aarde. Liefde is niet alleen, het is oneindig in de ziel. Liefde is alleen nu, en op elk moment steunt het ons weer, zodat we altijd liefdevol leven. Liefde is een geschenk van de goden, of misschien een geschenk van het lot,maar de belangrijkste vraag is: hoe kunnen we het vinden?
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$ab.png)
