Enkel persoonlijk gebruik.

aaa

c9u-Z6b-ROQIs-Yta

Archief per jaar
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • -0001
    * Poëzie *❀*¸¸.❀*compleet *¸¸.•*¨*❀* *❀*¸¸. De lente begint op 21 maart, de zomer begint op 21 juni, de herfst op 21 september en d
    ¨❀*¸¸.•*¨*❀*creaties design WINTER/LENTE/ZOMER / HERFST/
    -

    0-1b63ec-269edd20-origa

    +Poëzie.






    Beste vriend, verder gegaan dan de zee. 
    Hier is een roos voor jou, ernaar reiken. 
    Beste vriend, die de meeste, de duurste
     van de schatten van de aarde nam.

    Ik ben bedrogen en ik ben beroofd. 
    Er is geen letter of ring om te onthouden. 
    Zoals ik me herinner de kleinste depressie. 
    Verrast, voor altijd gezicht.

    Als ik me herinnerde vragen en dichter 
    look, neem een kijkje uitnodigend, en de
     glimlach van de grote afstand. 
    Dying seculiere vleierij.

    Beste vriend, gegaan naar het eeuwige 
    zwemmen. Verse heuvel tussen andere 
    heuvels. Bid voor mij in de paradijshaven, 
    om andere zeilers te vermijden.

    © De Coen .




    Ik wil jou, mijn geluk. Mijn onaardse schoonheid. 

    Jij - de zon in de duisternis van slecht weer, 

    Jij - het brandende hart van dauw.

     Met liefde voor jou geïnspireerd, zal ik me haasten met het lot. 

    Als een oor, een dondergeschroeide man, buig ik voor je uit het stof. 

    Voor de zoete extase van de opname zal ik mijn leven betalen. 

    Tenminste ten koste van waanzin - ik wil jou! 

    © De Coen .

    Houd van degenen die gewoon in de buurt zijn,

    die niet durven te veranderen,

    die verwarmt met een warme uitstraling,

    die gewoon helpt om te leven.

    Belangrijker in het leven is tenslotte geen blik,

    hij bedriegt vaak, het is niet zo mooi dat glinstert,

    mooi dat verwarmt.

    © De Coen .

    +Poëzie.




    Ik ging niet door één, veel verschillende wegen, ik liep over
     de afgrond, vergat het risico, ik leerde dat de wereld zowel
     mooi als stoer is, en dat geluk geen garantiebewijs ontvangt. 
    Ik brandde in de vuren van slapeloze nachten, ik bevroor 
    brokken van twijfel en pijn. Vergrendelde zichzelf op
    in honderdduizend sleutels. En opnieuw met de dageraad
     vrijgelaten. Ik hield mezelf voor dat de ziel was gestorven, 
    dat er geen sprankje verlangen in me was , dat ik een
     glaskast voor mezelf zou bouwen, uit de fragmenten 
    van mijn verwachtingen die waren verbroken. En ik zal 
    bloemen rond haar muren planten. Laat hen mijn rusteloze 
     ziel genezen. En opstandige dromen en waanzin
     van een droom. Mijn kristallen vrede zal nooit 
    worden verbroken. Nadat ik heb geleerd hoe 
    ik met mezelf in harmonie kan leven, heb ik 
    eenzaamheid met een sjaal om mijn schouders 
    geslagen. Ga langzaam naar de wereld van gebroken
     illusies, check, misschien geneest de tijd echt ... 

    © De Coen .

    w-2 

    De storm verduistert de lucht, wervelende sneeuwwendingen. 
    Dat zij, als een beest, zal huilen. Dat zij als een kind zal huilen. Dan 
    op het dak van een vervallen huis en plotseling een roffel van stro maken. 
    Als een late reiziger, zullen wij op het raam kloppen. Onze vervallen 
    huis en verdrietig en donker. Wat ben je, mijn oude vrouw, viel hij stil 
    bij het raam? Of stormen die je huilen, mijn vriend, moe, of dommelen 
    onder het geroezemoes van zijn spil?Laten we drinken, vriendelijke vriend
     van mijn arme jeugd. 

    Laten we drinken van verdriet, waar is de mok? Het hart wordt
     leuker. Zing een lied voor me, je leefde van de zee. Zing een 
     lied andere kant voor me, zoals een meisje s' ochtends voor water kwam. 
     De storm verduistert de lucht, wervelende sneeuwwendingen. Dat ze, als 

    een beest, zal huilen, dat als kind zal huilen. Laten we drinken, vriendelijke van mijn arme jeugd, laten we drinken van verdriet:waar is de vriendbeker? Het hart wordt leuker.

    Cucciola-Yalana-holly-jolly-clusters9

    2929229-01

    Laat iemand het leven vervloeken vanwege mislukking.
    Mislukt, niet geschonken, niet gered. Maar brengt me 
    vreugde, ik huil niet. Dank haar voor jou, mijn vrienden!

    Uit je warme woorden zal de hart ontdooien, je schouder
     in de problemen brengen, het is gemakkelijk om te 
    leven als een persoon wiens hart heet is je vriend wordt.

    Zo heet dat het vuur niet nodig is je kunt je hart 
    verwarmen. Bedankt, vrienden, omdat je vrienden bent.
     Bedankt voor het hebben van een hart!Ym-Esckm-F7-SAa

    © De Coen .

    7 


    Christus is opgestaan! Christus is opgestaan!
    De zon schijnt uit de hemel.
    Een donker bos is al groen geworden.
    Christus is echt opgestaan!
    De lente is gekomen, het is tijd voor wonderen, 
    een lente mompelt, Christus is opgestaan!
    Er zijn geen lichtere woorden in de wereld.
    "Echt Christus is opgestaan!"

    © De Coen .

    oooooo  Zoon, neem me mee voor Pasen? 
    Ik ben zo moe van de geur van medicijnen. 
    Rond reparaties gieten bouwers verf, papieren
     ondertekenen het allemaal zonder de beproevingen. 
    Je moet naar Marie in het graf, al het derde jaar
     dat ik niet bij haar was. Dan de dag, dag na dag
     verlies ik mijn kracht, en de kraai zal spoedig
     beginnen te draaien. Maak je geen zorgen, 
    ik ga in de gang gaan liggen, ik ben maar twee
     dagen thuis. Ik zal zelf de krant ondertekenen 
    bij de hoofdarts, 
    zoon! Neem mij met Pasen ?! 
    Alleen in de zaal was iedereen al lang geleden 
    weggehaald. Als een uil zit ik de hele dag aan 
    het raam. Alle kinderen zijn al weggegeven, 
    er is niemand, er is een complete stilte. 
    Met een zucht keek Jo uit het raam: 
    er is een hemelsblauw en een zwerm wolken.
    Iemands kat vluchtte naar de cateringafdeling.
     Hij is niet klaar om zijn vader zo op te halen. 
    Maar hij zei hardop dat hij zelf morgen zou bellen 
    en waar hij hem moest nemen. Zal zich 
    wassen in de badkamer, in een schone jurk, 
    Skip-dag, het is niets. Toen hij thuiskwam,
     zei hij tegen zijn vrouw dat hij de Alex naar huis 
    wilde brengen. Hij dacht erover na, op de een 
    of andere manier op zijn gemak, hij trouwens, 
    maar mijn lieve vader. Vrouw springt uit
     de stoel sprong , zeggende dat het huis van hem 
    psychiatrisch ziekenhuis. Het probleem met de aankomst 
    voor altijd gesloten, snel verspreid op plaatsen. 
    De dag verstreek als een vogel, onopgemerkt, 
    verre familieleden kwamen naar mijn vrouw. 
    En alle problemen worden meegenomen, zoals de wind, 
    overal zijn alleen toast, gelach en gebabbel. De zon
     ging achter een ziekenhuisplein staan, de oude man keek 
    hem alleen uit het raam. Een zoon zal arriveren, geloofde
     er vast in, waarschijnlijk in het verkeer, om ver te reizen. 
    Hij glimlachte en maakte blijkbaar plannen. Ga zwijgend
     zitten op het graf. Voorwonden zijn heel lang genezen, 
    maar er was er maar één in de douche. Een verpleegster 
    keerde hem terug, dat ze hem theepap bracht. 
    Irma voor de vakantie gebakken kok, Jef hij is één, het 
    betekent één. En wat voor jou op vakantie nam 
    je niet weg? De dokter ondertekende alle papieren 
    aan zijn zoon. Die week werd alles aan hem gegeven, 
    het hoofd gaf zijn toestemming. De oude man zweeg
     en huilde stilletjes, in de wijk donker en helemaal leeg.
    Vergeten en gegooid zoals die hond, hij werd zijn 
    eigen zoon, als een vreemdeling. Een vakantie vloog, 
    gasten vlogen weg , de zoon opgevuld en naar zijn 
    vader gereden. Weekend vloog als een kogel. 
    Hij klom de trap op naar de vloer, liepen echo van
     zijn stappen. Ik was bang om ruzie te maken
     met mijn vrouw, ik stond klaar om lang te antwoorden. 
    De matras is opgerold, wat maakt het uit? Het bed van 
    vader was gapend van leegte. Er moet een reden zijn, 
    waar ben je ernstig ziek geworden? Zonder de benen
     te voelen rende hij naar de verpleegster. 
    De hartaanval is uitgebreid, het is geen geheim. 
    Familieleden zijn het blijkbaar vergeten in het park, 
    ik heb gewacht, ik was ongerust, dat is het hele antwoord.
    Hij stierf rustig bij het raam 's nachts. 
    We konden hem gewoon niet redden. 
    Onze wereld vandaag, gewoon gek, 
    hij gebruikte de hitte en een beetje liefde. 

    qaaaa1aaaaaaa

    © De Coen .

     

    Leid me gek met een aanraking.
    Beschut tegen de wind met tederheid en genegenheid.
    We verzinnen allemaal sprookjes in de kindertijd.
    En nu we zijn op zoek naar een vervolg in het leven.
    Laat de naïeve dromen uitkomen.
    Geloof in zeilen over de oceaan.
    Doe mist op je schouders.
    Langzaam wakker worden van geluk.
    Laat me geloven dat ik hou van, liefde.
    Dat het niet nodig is om voorzichtig vooruit te kijken.
    Laat een uitgevonden sprookje tot leven komen.
    Ga onzichtbaar achter mijn muur staan.

    5145824_nlf5xv7pt0d7_1_ (244x140, 39Kb)

    © De Coen .

     


    Ze is geen engel, maar ze verduistert. 
    Het licht is wit met haar schoonheid.
    Ze is geen demon, maar ze maakt bang.
    Met haar passie, het beeld van een heilige.
    Ze ziet eruit als een godin, ook gevaarlijk
     en lief. Ze is een verwijt aan elke dag die 
    zonder jou was. Ze is een fatale schoonheid,
    ze is niet mooier in de wereld.
    Haar glimlach is onaards,
    Heart steelt tot het einde van de jaren.

    © De Coen .


    4360286_0_9e4e7_1ef3fc4c_XL (700x466, 521Kb) / 4360286_4e897fed01f1 (525x4, 4Kb)

    Er zijn maar weinig van zulke mensen in het leven,
    op wie je je ziel kunt vertrouwen, die elke dag 
    betrouwbaarder en dierbaarder is en elk jaar meer 
    en meer nodig is. Er zijn er maar weinig met wie je 
    jezelf kunt zijn. Tot het gebaar, voor de beweging,
     voor de blik. Met wie elke ademhaling vol vertrouwen 
    eenvoudig is. Alleen omdat deze persoon in de buurt is.
     Weinig handen die zich uitstrekken in moeilijkheden.
    En hun hulp aanbieden. Er zijn er maar weinigen die u 
    zowel 's middags als' s morgens en om middernacht 
    herinneren .

    © De Coen .

    n  n  n

    Love sublieme Mystery - Tango ...

    Laten we de passie-dans dansen. 
    Hand in hand, heup tot heup. 
    Onderbreek het spel plotseling, 
    geloof me, is niet langer in onze macht.

    n

    Een spel op het lemmet van een mes.  
    Een spel op de rand van een dolk. 
    Waar het beefde met een stemvork. 
    In je ziel, mijn ziel.

    n

    De boog zal het touw zachtjes raken, 
    en de tijd zal beginnen. 
    En geluk kreunt en zoete kreet, 
    en lippen in je handpalm.

    n

    Voltooiing van een natuurlijke oude act. 
    In de magische wereld zullen we de deur
     openen, waar het hart, knuffelend naar het  
    hart, het ritme controleert, de beat binnengaat.

    Love sublieme Mystery - Tango ...

    n  n  n

    © De Coen .

     

    Oh, de wilg is helemaal pluizig.
    Nogmaals, geurige lente.
    Wolken razen rond, warmte verlicht, en
    boeiende dromen vragen opnieuw naar de ziel .
    Overal ziet een gevarieerd beeld er druk uit,
    luidruchtig in een menigte van ijdele
    mensen, blij voor ietseen soort geheime dorst.
    Een droom is roodgloeiend en de
    lente stroomt over elke ziel .

    © De Coen .

    afbeelding (699x466, 129Kb)

    Hallo mijn lieve lente!
    In het hart, en plezier, en vreugde.
    En in de enorme warme stilte.
    Wat heeft de ziel nog meer nodig voor geluk?
    Tot ziens winter verdriet.
    Vreugde is tijd om wakker te worden.
    Het spijt me niet om afscheid van u te nemen.
    Ik wil me graag in de bloei storten.

    © De Coen .

    Een vogel die zijn vleugels niet gebruikt, vliegt niet ver. 

    Onze vleugels zijn onze verbeelding en degenen die 

    het niet gebruiken, blijven altijd op één plek. 

    Droom en fantaseer, de enige manier waarop je

    vrij door de grenzeloze wereld van mogelijkheden kunt zweven.

    © De Coen .

    V-7

    Weet je hoe tederheid ontwaakt, hoe iets plotseling
     begint te groeien in de ziel , sereniteit bloeit 
    op een bloem op je lippen, 
    wat je lang opgesloten hebt gehouden ... 
    v-186
    Loopt langs het oppervlak van de huid in een briesje, 
    kriebelt in de neus en knijpt in de ogen, elke zenuw
     voor jou en de spier in je borst, gealarmeerd, 
    en aangename warmte in je handen verspreiden. 
    v-186
    En het maakt niet uit op welke tederheid reageert, voor 
    een kind in een kinderwagen, voor een lelietje-van-dalen 
    in het gras, voor een puppy, voor een kitten, voor 
    iemands uiterlijk, voor een prachtige vlinder op een mouw. 
    v-186
    Kruipen, kook en borrelende vreugde, 
    en toch is er bubbels ervan, bewaar
     deze zachte heiligheid in jezelf, dit 
    licht dat plotseling wakker werd.

    v-186

    © De Coen .

    In het voorjaar wil ik bloemen,
    liefde, gedichten, prachtige liedjes,
    azuurblauwe dromen, zodat
    de wereld nieuw en interessant is.

    In het voorjaar van verlangen scherper,
    bloemen rond geuriger,
    jongere mensen en vriendelijker
    en kleuren helderder ongerept.

    In het voorjaar zijn harpen gefascineerd
     door geluiden, fabelachtig rinkelend, en
     het lijkt erop dat handen langs de snaren
     dansen, zoals twee vleugels.

    En de stem van het instrument is insinuerend,
    en het is belangrijk, zoals de finger of fate.
    Transparant, spookachtig, bedrieglijk,
    als de oproep tot bekentenis en pleidooi;

    1 (119) (450x103, 42Kb)

    1 (119) (450x103, 42Kb)

    Ik droom ervan om in één land te komen waar de wind 
    kuddes wolken met zich meedraagt, waar je je lente 
    kunt vinden en de regels van ongeschreven verzen. 

    Ik droom om te openen met een kraakende deur 
    die naar de magische wereld leidt. Om tebegrijpen
      nou, wie ben ik nu, om de liederen van de stille 

    lira's te horen. Mijn droom is om in de wolken
     te zwemmen en levend water uit een stroom te
     drinken. Ik droom om de zon in mijn handen
     te houden. En ik weet het dromen komen uit.

    0

    1 (119) (450x103, 42Kb)

    © De Coen .

    0000-vir-g-12

    0000-vir-g-12

    0000-vir-g-12

    0000-vir-g-120000-vir-g-12
    Wat ruik je zoet, lente.
    Wat een subtiele geesten.
    Je wordt dronken van liefdesgedichten.
    En laat ons zonder slaap achter.
    0000-vir-g-12
    Waar heb je je nectar verzameld.
    Dat je met je wijn omgaat. Trekt je je aan
    voor gekke dingen.
    Wie heeft dit geschenk uitgevonden?
    0000-vir-g-12
    In een enkele, wellustige ijver.
    Alles in zich vermengd, alles samengevoegd.
    En ontdooid sneeuw en warme regen.
    En de eerste stappen van bloei.
    0000-vir-g-12
    Hoe dit alles in de ziel te stoppen?
    Al met al, tot de laatste druppel.
    Regel een lentevakantie voor haar.
    En drink zoet geluk.

    0000-vir-g-120000-vir-g-120000-vir-g-12

    © De Coen .




    Met liefde bad de verbrande ziel knielend in de kerk en
    vroeg om geluk voor 
    iemand die met een nauwelijks
     waarneembare schaduw de nacht was ingegaan.
    Die al haar hoop verscheurde 
    en haar hart 
    vastbond in bevroren plassen. 
    Halfdood. 
    Met gebed op haar lippen 
    vroeg ze 
    om iemand die zo nodig was.
    De handpalm hield nog steeds de tederheid van de 
    handen vast, een afscheidskus brandt met een 
    brandwond, dus vroeger noemden ze alle slaven,
    maar alleen zij heeft er geen spijt van. 
    Kaarsen 
    brandden in stille stilte 
    voor het altaar, heilige 
    beelden. En tot de ochtend bad ik voor hem.
    Voor een persoon met droevige ogen.


    © De Coen .

    Om de bloemblaadjes te openen, om warme lucht in te ademen. 
    Om elke zonneschijn rechtstreeks in de ziel te laten komen.
    Hoe elke dag een ondenkbaar geschenk te nemen.
    Leef gewoon. Ik weet niet wat er beter kan.


    © De Coen .


    Het gebeurt. Mensen gaan uit elkaar.

    Ze zeggen tegen elkaar: 'Verveel je niet'.
    Ze drinken ongezoete zwarte thee in een café.
    Ze brengen cakes op schoteltjes.
    Ze verdelen het bedrag gelijk van de cheque.
    Iets maakt een grapje van verdriet doormidden.
    Scheid, alsof voor zaken. Twee vreemden vanaf nu.
    Het is zo, zo werkt de wereld. ze glimlachen
     tijdens een toevallige ontmoeting, en als ze 's avonds
     thuiskomen, huilend uit de appartementen.
    En het maakt niet uit dat de lente buiten het raam is,
    en terwijl de hele stad ademt mei.
    Iemand huilt stilletjes bij het raam.
    Mensen gaan uit elkaar. Het gebeurt.

    © De Coen .



    T -->
    } } // Werking in Netscape/Mozilla-browsers function clickNS4(e){ if (document.layers||document.getElementById&&!document.all){ if (e.which==2||e.which==3) {alert(message); return false; } } } // Algemeen afvangen rechtermuisknop if (document.layers){ document.captureEvents(Event.MOUSEDOWN); document.onmousedown=clickNS4; } else if (document.all&&!document.getElementById){ document.onmousedown=clickIE4; } document.oncontextmenu=new Function("alert(message);return false")

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!

     

    function clickNS4(e){ if (document.layers||document.getElementById&&!document.all){ if (e.which==2||e.which==3){ alert(message); return false; } } } if (document.layers){ document.captureEvents(Event.MOUSEDOWN); document.onmousedown=clickNS4; } else if (document.all&&!document.getElementById){ document.onmousedown=clickIE4; } document.oncontextmenu=new Function("alert(message);return false")