*

De staafkerk van Urnes staat op de plaats waar eerdere kerken stonden. Tussen de bouw van de eerste en derde kerk, de huidige staafkerk van Urnes, zat 100 jaar. Elders in Europa werden vergelijkbare houten kerken gebouwd, op enkele uitzonderingen na, zijn alleen de staafkerken in Noorwegen behouden. Van de circa 1000 staafkerken, die in Noorwegen werden gebouwd, zijn er nu nog 28 over. De kleinste staafkerk van Noorwegen is de staafkerk van Undredal, de staafkerk in Urnes is de oudste en meest gedecoreerde van Noorwegen. Staafkerken ontlenen hun naam aan de staven, de staande houten balken, die het dragende raamwerk van de kerk vormen. Het raamwerk van de staven werd op de grond in elkaar gebouwd, daarna overeind gezet en werden de planken op de staven aangebracht. Voor de huidige staafkerk in Urnes zijn bomen gebruikt, die in 1129-1130 werden gekapt. De decoraties zijn gemaakt vanaf de tweede helft van de 11de eeuw tot bijna 1800. Waarschijnlijk zijn enkele gedecoreerde muurplanken aan de buitenzijde, de hoekzuil aan de noordkant en het portaal afkomstig van de vorige kerk. De klokkentoren uit 1680 werd vervangen in 1702. Voor die tijd had de kerk een klokkenstoel. Omdat ze op een stenen fundament staat, heeft de houten staafkerk van Urnes de eeuwen goed doorstaan. De staafkerk van Urnes staat in Luster aan de Lustrafjord, een zijarm van de Sognefjord. De staafkerk van Urnes werd al in 1880 overgedragen aan de Noorse vereiniging voor monumentenzorg. De staafkerk van Urnes werd in 1979 uitgeroepen tot Werelderfgoed van UNESCO en staat op de Werelderfgoed van Unesco als: Urnes Stave Church.
|