VERSLAG VAN PILOOT DIE TERUG VAN START GING NA ZEVEN JAAR
https://www.facebook.com/werner.castelyns
Juist terug thuis van een prachtige, maar ook enerverende dag op het Fort van Koningshooikt.
Even een (vrij kort) relaas.
De dag begon al vanaf 's morgens heel mooi!
'k Heb nu zeven jaar geen cross meer gereden, de laatste in Retie in juli 2017, maar toch kwamen er vele begroetingen van oud collega rijders en hun aanhang.
Het doet deugd om vast te stellen dat ze een mens nog niet vergeten zijn.
Dan de reeksen... na zeven jaar begrijpelijk met de nodige tegenvallers, een mens verwacht altijd méér dan hij aankan.
In de openingsronde van de eerste reeks, ze was pas honderd meter oud, knal ik achterop een gevallen rijder wiens motor geblokkeerd was.
Een "race incident" waar uiteindelijk niemand iets aan kon doen!
'k Lag daar mooi te kijken, letterlijk tussen een Triumph en mijnen eigen Suzuki...
Toen ik op een deftige manier mijn weg kon vervolgen waren de kopmannen weeral voorbij.
Het positieve punt uit de eerste reeks was, dat ik een eigen persoonlijke rondetijd van 2.31.35 liet optekenen.
Een tijd waarmee ik me tussen de achtste en negende rijder in het klassement zou genesteld hebben.
Dan de tweede reeks, ze bracht toch een beetje sensatie in de start, 'k was bij de eerste tien rijders van een goed gevuld starthek weg.
Tijdens de eerste ronde gaf de motor me een serieuze "patat" in mijne rug, en verdraaide ik mijn knie in een bocht wegens gebrek aan concentratie.
Ook een verbogen versnellingspedaaltje, eentje zonder scharnierpunt, zorgde ervoor dat ik de zaak verder voor bekeken hield.
Ik kreeg mijnen bot niet meer onder het pedaal, staande op de voetsteun, en dan weet je het wel.
Desondanks werd het een heel mooie dag, een dikke pluim voor de organiserende club!
Of ik in de toekomst nog méér ga rijden... 'k beloof niets, maar de Suzuki doet zijn werk goed en een mens leeft maar één keer... 
Van de week krijg ik foto's van verschillende fotografen toegestuurd, terzijnertijd plaats ik ze op Facebook!
