Op zondag 25 oktober 2015 wordt in Zedelgem een reünie voor ex-motorcross piloten georganiseerd. Deze reünie zal doorgaan in de salons “ Ter Leepe”, Torhoutsesteenweg 168 in Zedelgem. De bijeenkomst start om 12 uur met een aperitief vergezeld van hapjes.
Het programma:
Samenkomst vanaf 12.00 uur met een aperitief & hapjes .
Voorstelling van alle aanwezige ex-crossers
Uitgebreid eetmaal
Men zal er een tentoonstelling kunnen bekijken uit het archief van BMB archivaris Marnix Vanslembrouck. Iedere aanwezige ex-crosser zal er tevens zijn palmares kunnen bekomen.
De kostprijs bedraagt 68 EUR, alles inbegrepen.
De organisatoren, Marnix Vanslembrouck en Gilbert Bruynooghe zijn nog op zoek naar adressen van ex-crossers.
Bericht aan alle nostalgische motorcrossliefhebbers, op 15 augustus 2015 te Huizingen en op 20 Oktober in Dworp, zie affiches hieronder, elk zegge het voort
Op woensdag 18 maart 2015 is Etienne Braekevelt overleden. hij werd geboren te aalter op 26/05/1933 en woonde te Waregem De uitvaart gaat door in beperkte kring te Waregem in het uitvaartcentrum Amez op dinsdag 24 maart om 11 u
etienne was Kampioen van Oost-vlaanderen in 1958 bij de juniors
de foto hieronder is het zijspan geweest van Raymond Bodart , het is nu in het bezit van Jos Bakkers die het wil restaureren, Jos doet een oproep naar meer foto's over dit zijspan, wie kan hem helpen.
van Jean van Grieken kreeg ik de deze foto, vermoedelijk genomen op de omloop van Balen Keiheuvel, op de foto zien we, naar het lijkt, een jonge dame op een Greeves met het nummer 141 , de vraag van Jean is of er iemand weet wie deze jonge dame is ???
de foto is genomen in de jaren 60, veel dames zaten er in deze tijd wel niet in het zadel van een crossmotor, wel zien we in deze tijd veel piepjonge kerels van 15 a16 jaar hun debuut maken, is dit een van deze jonge mannen ? ik meen op de foto toch wel enige bekende rondingen te herkennen of zijn deze te wijten aan een te ruim bemeten crosstrui, wie weet het??
foto en info: Jean van Grieken
Reactie:
Deze dame op de Greeves 141 is de Britse Miss Jill Savage op de Keiheuvel in de motorcross van 15 augustus 1961. (info Lucy Poelmans/Leopold Nouwen)
Van Tijn Meulemeesters uit Nederland kreeg ik de volgende foto's van de cross op 2de paasdag 1958 op het circuit "Arendsnest" te Boekel doorgemaild, bedankt Tijn.
Foto genomen 2e paasdag 1958. Motorcross op het circuit "Arendsnest" in Boekel. (nu de bossen bij de Vogelzang) De wedstrijden in Boekel had net zulk een faam als Sint Anthonis en werd bezocht door vele duizenden toeschouwers. Wat denkt u van de namen zoals Lesley Archer, Bill Nilson, Sten Lundin, René Baeten, Broer Dirks, Jan Clynck.
Motocrosscircuit de Vogelzang Boekel. Legendarisch waren deze wedstrijden mettoen al een internationale faam. De belangstelling was enorm. Rijder met nummer A4 een Engelsman maar wie weet ik niet. (wie weet het wel?)zie reacties onder "reageer"
Motocross Boekel circuit Vogelzang (circuit Arendsnest) met hier in beeld de winnaar van deze wedstrijd Lesley Acher rijdend op een Norton uit Engeland. Later dat jaar ook de wereldkampioen, (dit laatste klop niet zie reacties onder "reageer" oa van Leopold Nouwen en Jos van Impe)
Jim was een trouwe lezer van de blog en stuurde me regelmatig reacties en foto's uit de oude doos, spijtig genoeg kreeg ik gisteren dit mailtje toegezonden.
RIP Jim
Titel: Jim overleden
Bericht: Beste Etienne,
Doordat Jim in het verleden regelmatig reageerde op deze site wil ik u mede delen dat Jim helaas is overleden op 13-03-2013. Jim keek graag en ik met hem, alle foto's op motor gebied heeft Jim zelf aan een goede bekende gegeven, hartelijke groet Bea
Heb een verrassend berichtje gevonden in de archieven. Misschien iets voor "oude crossmotoren". Gustafsson heeft heel wat wedstrijden gereden in Belgiê en zijn einde was een verrassing voor mij.
mvg
Rene
In 1965 stopte Lars Gustafsson zijn cross-carrierre en ging in Parijs wonen.
In het begin leefde hij er een normaal leven maar na een paar jaar ging er iets mis, was hij alles kwijt en kreeg hij een drankprobleem.
Hij sliep onder de bruggen van Parijs als een clochard en op een dag kreeg hij met een andere clochard ruzie voor een stuk karton om op te slapen en begonnen ze te vechten en werd Lars dood gestoken met een mes.
Anderzijds, toen het begon “bergaf” te gaan met Lars, ging Sten Lundin een paar keer naar Parijs om Lars proberen te overtuigen terug te keren naar Zweden, spijtig zonder succes, helaas.
bij deze melden wij met droefheid het plotseling heengaan van Julien Luxem op 02/02/2014 Julien was in de jaren 60 als jong piloot terug te vinden in verschillende BLB klassen.
Later in de jaren 70-80 was hij actief bij de BLM inters en in de zijspanklasse.
deze foto's kreeg ik van Julien in 2011, hij schreef het volgende:
Hallo,mijn naam is Julien Luxem ex zijspanrijder bij BLM.Hierbij stuur ik u enkele fotos van de attractie op de IMBA motocross van Rijkevorsel in Juli 1980. John Massis de krachtpatser zou mijn zijspan tegen houden met zijn tanden,en dat is hem ook gelukt. ik hoop dat U deze fotos kunt gebruiken.mvg Julien
John massis in hier nog in smetteloze witte outfit
op deze modderfontein had "den John" waarschijnlijk niet gerekend
Bericht: Dhr. Leopold De Cuyper is op dinsdagavond 23 juli 2013
overleden. Hij was een gewezen lid van de motorvereniging BLB In zijn 92
ste levensjaar is hij van ons heengegaan.
De uitvaart vindt plaats op
dinsdag 30 juli 2013 om 10 uur in Meulebeke.
een overzicht van de Belgische motorcross van 1946 tot 1975
270 bladzijden A4 formaat meer dan 300 fotos van bekende en minder
bekende piloten gedrukt op glosso papier van 100 gr
Samenstelling boek: Rene Vanden Driessche Foto-archief: Pol
Nouwen en Marnix Vanslembrouck Verder medewerking van de old-timer
specialisten Etienne Willems en Jos Van Impe
Prijs: 25,00 +
verzendingskosten
Wie het eerste deel kocht, mag zeker het tweede deel niet missen
!!! Verschijnt omstreeks 15 september 2013
Korte inhoud van het boek:
De jaren Stillekens, een overzicht van de beginjaren 1934 tot 1960
De periode van 1965 tot 1975 met artikels over Joël Robert, Roger De Coster,
Sylvain Geboers, Jaak Van Velthoven, Harry Everts en vele anderen
The Vikings: Bengt Aberg, Ake Jonsson, Sten Lundin, Bill Nilsson Rolf
Tibblin en anderen
Engeland waar alles begon met artikel over de BSA Titanium, de motor van 40
miljoen $, de Rickman brothers enz...
Nederlands Motorsport van 1948 tot 1975 met Henk Steman, Piet Knijnenburg,
grass-tracker Tjalle Reitsma, Frans Sigmans, wedstrijden te Gemert,
St.-Anthonis, Grebbeberg Rhenen, Veldhoven, Schijndel, Markelo enz...
B.L.B motorcrossbond met een fotomontage B.L.B. Golden 50 en artikels en
foto's tot 1975
Een N.B.B. (Nationale Brommersbond) rubriek met artikels en foto's over deze
unieke bond
Een overzicht van de G.P. van België van 1965 tot 1975 en de bijzonderste
Motorcross en Trofee der Naties
Speedway wedstrijden Holsbeek
De tien mooiste foto's uit het archief van Pol Nouwen
Wie voor 31 juli 2013 het boek bestelt betaalt slechts 23,00 plus
verzendingskosten
Nu nog niets betalen, U ontvangt een verzoek tot betaling na 23 juli.
Ook niet te missen voor elke motorcross liefhebber!
Van het boek De Brabantse Motorcross, is nog een beperkt aantal
te verkrijgen aan 21,00 stuk Van het boek Stoere crossers op zware moto's
deel 1, is ook nog een beperkt aantal te verkrijgen aan 23,00 stuk
U kan op de volgende manieren bestellen:
Online: ga naar de onderstaande link en vul het
formulier in. Er wordt nadien een mail teruggestuurd als de bestelling goed
ontvangen is. Klik hier om te bestellen
Per post: naar Rene Vanden Driessche
Hertogstraat 151 bus 208 3001 Heverlee, met welke boeken je zou willen
bestellen.
Oud Inter 500cc André Vanheuverswijn is overleden te Huise op 13 Juni 2012. André is geboren te Huise op 11 October 1920 en wordt begraven op woesdag 20 Juni om 10.30 te Huise. André reed oa op Sarolea en voor de club AMC De Scheldebloem Oudenaarde.
met dank aan Achiel vande Kerkhove uit Wortegem-Petegem voor het toesturen van het rouwbericht.
Boek over Belgische piloten en circuits van auteur Jan Kerckhof
The Continental Circus- De Belgische Kampioenen 1947-1961
de jaren vanAuguste Goffin
De stratencircuits kenden hun hoogdagen tijdens de eerste jaren na de tweede wereldoorlog. Het aanbod overtrof de mogelijkheden, soms waren er wel vijf of meer wedstrijden op een en dezelfde dag. Er werd geracet in bijna alle landen van Europa. De piloten trokken van het ene circuit naar het andere, individueel of in karavaan, als een rondreizend circus. Deze omzwervingen op het Europese continent leenden hun naam aan het Continental Circus.
De wegen waren niet optimaal, autosnelwegen waren er niet of weinig. Ieder land had een andere valuta en douane formaliteiten die het reizen er niet op vergemakkelijkten. In vele landen moest men omrijden voor benzinebonnen vanwege de benzinerantsoenering. Onder deze omstandigheden reed men soms meer dan 1.000km om deel te nemen aan één of twee wedstrijden. De stratencircuits bestonden meestal uit geplaveide omlopen door de dorpskern, rakelings langs gevels, stoepranden, elektriciteitspalen, bomen of andere hindernissen. Het racen in de jaren 40 en 50 was flirten met de dood. Men moest er heel wat voor overhebben en over een flinke dosis moed beschikken. De piloten werden dan ook als helden ontvangen. Het hele racegebeuren was een sociale aangelegenheid waarbij de lokale bevolking betrokken werd en dat meestal uitgroeide tot een feest.
In deze periode verzaakte de Belgische motorfietsindustrie echter aan de zuivere snelheid en concentreerde zich op de motorcross. Dit had tot gevolg dat onze wegracepiloten niet konden rekenen op steun van een fabrieksteam of fabrieksmachines. Noodgedwongen moesten ze een tweederangsrol spelen en als privépiloten het nationaal vaandel proberen hoog te houden tegenover een overmacht van fabriekspiloten op superieure machines.
Zo kan de onofficiële titel van beste privépiloot ter wereld als een morele overwinning van August Goffin op deze fabriekspiloten aanzien worden.
August Goffin was onze meest glorieuze wegracepiloot ooit: hij behaalde niet minder dan 14 nationale kampioenstitels in de periode tussen 1938 en 1955. Hij nam deel aan meer dan 400 snelheidswedstrijden, in het binnenland maar vooral in het buitenland. Zijn naam prijkt op het palmares van alle grote circuits van Europa (en zelfs in Brazilië). Na zijn racecarrière richt Goffin de eerste nationale renstal op om de wegracecompetitie in België, die in een impasse verzeild geraakt was, uit het slop te halen. Hieruit komt Raymond Bogaerdt voort, die als zevenvoudig kampioen zijn waardige opvolger werd.
Dit boek is ook een eerbetoon aan de andere Belgische kampioenen en rivalen van August Goffin in de hoogste klassen (350 & 500cc) van de wegracecompetitie, zoals Roger Laurent, Léon Martin, Ergé en Firmin Dauwe. Ook onze zijspanhelden worden niet vergeten, met name de onovertroffen Frans Vanderschrick, Juliën Deronne, Marcel Masuy en veelzijdig kampioen Pierrot Vervroegen.
Verder is er een hoofdstuk opgenomen over de privépiloten, de stratencircuits en de productieracemachines uit deze tijd.
Het boek bevat een unieke verzameling van een 250-tal originele en meestal nooit eerder gepubliceerde zwart/wit fotos, tientallen kleurafbeeldingen en enkele persoonlijke getuigenissen van de enige drie nog levende helden uit deze roemrijke en wel heel bijzondere periode uit de motorfietsracehistorie.J.K.
Het lezen van dit boek brengt mij in de war, de herinneringen komen terug boven, ik herbeleef alles in mijn fantasie en ga volledig op in het geluid, de geur, het raakt me diep. Ik weet zeker dat iedereen die dit naslagwerk leest een gelijkaardige belevenis kan ervaren, Jean-Marie Stas, ex-bakkenist Frans Vanderschrick.
TECHNISCHE INFORMATIE:
Formaat: 22,7 x 30,80cm; Aantal paginas: 384;
Afwerking: Luxe uitvoering, garengenaaid met gekartonneerde cover en stofwikkel.
Het boek wordt voorgesteld op de officiële stand van BikersClassics te Spa-Francorchamps op zondag 1 juli waar de organisatoren om 10u een interview en signeermoment met August Goffin, Firmin Dauwe en de Nederlandse meervoudige ex-kampioen Piet Knijnenburg voorzien.
van Gerard Wigman uit het Nederlandse Ede kreeg ik een CD toegestuurd met een 160 tal foto's over het crossgebeuren uit de jaren 50 en 60 in Nederland, Gerard heeft zijn "plakboek", zoals er nog vele hier en daar op zolder liggen, ingescand en op een CD rom geplaatst. hier komen de eerste 27 foto's, enne Gerard bedankt dat we mogen meekijken in je plakboek en voor het gratis toesturen van de CD.
Rene Vanden Driessche mailde mij dit programmaboekje door uit het " ijzeren" tijdperk van de motorcross nml uit 1948 van de Brabantsche - Motorcross ofte Motorcross - Brabançon
deze mooie foto's uit de oude schoendoos en bijgaande tekst kreeg ik toegezonden van Renilde en Eric Moons
Programmaboekje van de motorcross op Kesselse bergen uit 1960, met oa de deelnemerslijst van de inters. op deze cross, schrijft Eric, heb ik Rene Baeten voor het laatst zien rijden voor zijn fatale val in Stekene enkele weken later.
piloot Benny De Win uit Grobbendonk samen met zijn aanhang op de foto na zijn overwinning op de Rode berg in Tessenderlo op 9 mei 1976, links van Benny mijn vader (de vader van Eric Moons)
De voetbalploeg, deze foto moet zo wat 43 jaar oud zijn, kermismaandag in Paal-Beringen, de motorcrossers nemen het op tegen het bestuur van AMC Paal, en deelden er broederlijk de inzet.
staande: Andre Luyten (secretaris AMC Paal en schoonbroer van Pol Biscop) Jos Van tichelen (speaker op BMB motorcrossen, verleden jaar in september overleden) Jan Boonen, Albert Bervoets, Ronny Poelmans, volgende onbekend, Jaak Van Velthoven, Louis Geboers, Marcel ...... en Jean Berkmans Zittend : Robert Van Hoof, Rene Vandervorst, Dis Geboers, Andre Sevens en de man met de bal voor mij onbekend.
Alex Jennes in aktie met de CZ, vermoedelijk is deze foto genomen tijdens de cross op de Horenbergsdam te Genk
Sylvain Geboers met de Suzuki
Sylvain Geboers tijdens de cross op de Rode Berg te Tessenderlo
Nieuwjaarswensen van Sylvain Geboers
Jef Teuwissen met het nr 1 op de Rode Berg in Tessenderlo
van Roger Luts kreeg ik een aantal foto's toegezonden met een handtekening van de piloot, daar zitten veel bekenden bij, welke toeren Roger moest uithalen om die handtekeningen op papier te krijgen weet ik niet maar zeker is dat het toch mooie documenten zijn, met dank aan Roger Luts
foto genomen in 1966 te Engsbergen/Tessenderlo met op de BSA Felix Vanderau..... en dan weet ik het niet meer zegt Roger, wie weet het wel? info Eric Moons (de piloot met de halve achternaam is Felix Vandenauwelant uit Turnhout)
Roger Decoster met de CZ in 1966 tijdens de cross op de Rode Berg Engsbergen Tessenderlo
nogmaals Roger Decoster in 1966, Motorcross Rode Berg Engsbergen/Tessenderlo, let op de aluminium velgen op de CZ
Sylvain Geboers (links) met de Suzuki
Jef Teuwissen op de cross van Hechtel 1968
Jef Teuwissen, motorcross Rode Berg Engsbergen/Tessenderlo met de Husqvarna
Gaston Rahier (2de van links) (CZ) Motorcross Hechtel 1968
start motorcross 1966 Rode Berg Engsbergen/Tessenderlo, veel CZ 360 2 pijpers te zien
Beste sportvrienden, op 25 & 26 februari 2012 zal Ronny Renders op zijn circuit te Santa Coloma de Farners (Gerona - Spanje) weer enkele wedstijden organiseren voor old timers in verschillende reeksen volgens ouderdom van machiene en piloot. Tevens wordt er een categorie "old timer zijspan" gereden. Ook de resentere MX1 & MX2 machienes krijgen enkele reeksen te rijden. Voor verdere inlichtingen kan je Ronny steeds berijken op 0034.676.533.602 of ronnyrenders@hotmail.com Op deze site vind je meer informatie over het circuit: http://www.endurocostabrava.com/Motocross_nl.html
hieronder een paar mooie foto's van Etienne Braekevelt uit de late jaren 50
Etienne Braekevelt kampioen van OostVlaanderen bij de juniors in 1958
op de Goldstar met de kampioentrui
een slippertje, let op de typische vorm van de crosssturen uit deze tijd, toen gebruikte men nog een gebogen tussenbuis, later werd de tussenbuis recht
ontvangen van het prijzengeld onder toezicht van de veldwachter , of was het andere formaliteit
mooi beeld hoe de crossen vroeger werden ingericht met zeer weinig middelen
Op bezoek bij motorcrosser Gust De Groote uit Erps-Kwerps
Gust De Groote werd geboren te Nossegem op 17 februari 1927 en is nu een kwieke 84-jarige.
Van beroep was hij mekanieker bij SABENA en trad in het huwelijk op 24 februari 1945 met Jeanne Abeloos. Samen hadden ze één dochter Viviane en een zoon Michel. Het was deze laatste die een boek bestelde Stoere crossers op zware moto's. Bij de samenstelling van Brabantse Motorcross had ik informatie gezocht over Gust, alias Karel, maar waarschijnlijk niet grondig gezocht want ik vond niets. Van Michel kreeg ik een CD met meer dan honderd verschillende foto's van zijn vader. Spijtig genoeg ook te laat om een artikel te maken in Stoere crossers op zware moto's. Dan gaan we maar een stukje maken over Gust Karel De Groote voor de site OUDE CROSSMOTOREN 3 van Etienne Willems.
De pioniersjaren: start te Bertem bos met uiterst links Gust De Groote
Toen Gust 14 jaar was trad hij als keeper op het voorplan bij FC Kortenberg en hield het 7 jaar later voor bekeken. In 1948 ging hij naar een paar motorcrossen, o.a. Holsbeek en te Ekeren op de Kattekensberg, vergezeld van enkele vrienden. In april 1948 kocht hij een baanmotor tweedehands van garagist Adolf Van Eycken uit Schaarbeek. Gust bracht er eigenhandig de nodige omvormingen aan zodat de moto min of meer op een cross-machine ging gelijken en in feite begon hij hiermee te leren crossen. In de beginjaren was hij actief in de liefhbersbonden, de zogenaamde piraten. In 1953 was hij één van de eerste Brabantse piloten die bij de pas gestichtte B.L.B.aan de slag ging en werd Kampioen van Brabant.
In 1954 stapte hij over naar de grote bond, de BMB en werd dat jaar reeds 2e op de Kesselse Bergen, na Flandrien Marcel Dupont., werd 5e in Longchamps, 10e te Herentals, werd 7e op de Citadel van Namen en reed een dijk van een wedstrijd in de cross van het Terkamerenbos te Ukkel. In 1955 werd hij primus op de Kesselse Bergen en in 1956 behaalde hij twee overwinningen, namelijk te Stelen (Geel) en Haine-St-Paul. In 1957 won hij te Genk en Rumbeke en in 1959 kwamen er drie palmen naar Erps-Kwerps, namelijk van Wannegem-Lede, Tiegem en Ronquières. In 1960 promoveerde hij naar de inters samen met Georges Swiggers, Lucien Decoster, Jean Piette, Roger Maréchal en Jean Hubaut. Het werd geen groot succes, want van de 15 wedstrijden waar hij aan deelnam kon hij maar negenmaal tot een goed einde brengen.
Gust De Groote begon zijn loopbaan op een Sarolea om vervolgens op FN over testappen om in 1962 zijn loopbaan te eindigen op een BSA.
Eén van de eerste crossen van Gust De Groote, in zijn buurt te Zaventem
Als junior (nr 9) bij de oversteek van de Gaverbeek
In de zandbak van Herentals
Gust De Groote (42) als snelstartende te Mettet voor Jean Piette (38) en Jean Robert (29)
De winnende Brabantse ploeg op de Citadel van Namen in 1961: rechts Gust De Groote met ploegmaats Andre Troisième, Marcel De Koninck, Florius Clement, Jean De Vleeshouwer, Theo Goddé
Mettet 1961: Gust bij de inters in duel met Jos Swiggers
Winnaar in 1955 met Sarolea op de Kesselse Bergen
Gust De Groote, een sterke belofte
In Motorsport nr 4 van 1954 stond volgend artikeltje:
In ons vorig nummer hebben we hier in het brokje M.U. Louvaniste pakt aan zo terloops gemeld dat August De Groote in de juniorscategorie de kleuren van de grote Leuvense club zou verdedigen. Daar zijn nu reeds drie weken over heen gegaan en in die beslist korte tijdspanne heeft De Groote zich ontpopt tot één der sterkste beloften van ons juniorsheir. De Groote is er nog niet in geslaagd een zege af te dwingen, maar hij heeft niettemin reeds prestaties geleverd die hem in het brandpunt der belangstelling brachten en omtrent zijn schone mogelijkheden geen twijfel lieten.
Het staat als een paal boven water dat de M.U. Louvaniste aan Gust De Groote nog veel genoegen zal beleven en dit misschien reeds ter gelegenheid van haar internationale moto-cross van 25 april a.s. op de Kesselse Bergen, want aan de Heer Collaer, de actieve clubsecretaris, vertrouwde Gust toe dat hij in de inrichting van zijn club eens iets zou laten zien.
NB: Gust hield woord, hij werd op de Kesselse Bergen 2e bij de juniors.
op 3, 4 en 5 december 2011 zal Ronny Renders op zijn circuit te Santa Coloma de Farners (Spanje), en op het circuit van Guillem te Sant Hilari Sacalm weer enkele wedstrijden organiseren voor old timers in verschillende reeksen volgens ouderdom van machine en piloot.
Tevens wordt er een categorie "old timer zijspan" gereden.
Ook de piloten met een moderne crossmotor krijgen een reeks MX1 en MX2 voorgeschoteld.
Voor verdere inlichtingen kan je Ronny steeds bereiken op 0034.676.533.602 of ronnyrenders@hotmail.com .
240 bladzijden A4 formaat meer dan 300 fotos van bekende en minder bekende piloten op glosso papier van 100 gr
Samenstelling boek: Rene Vanden Driessche
Foto-archief:Pol Nouwen
Peter Zegers
Marnix Vanslembrouck
Verder medewerking van de old-timer specialisten Etienne Willems en Albert Leeten
Prijs: 23,00
+ verzendingskosten
Korte inhoud van het boek:
-De beginjaren met Vic Govaerts, Leon Kindekens, Karel Dom, Albert Meert, Grote en kleine Albert Van Hove, Marcel Meunier, Andre Milhoux, Frans Thomas.
-De jaren 50 met Rene Baeten, August Mingels, Nic Jansen, André Van Heuverzwijn, Leon Liekens, Jan Rombouts
-De jaren 60 met Walter Baeten, Jef Teeuwissen, Hubert Scaillet, Roger Vander-becken, Giel Van Ham, Frans Slechten en de beste motorcrosser van de 20e eeuw; Joël Robert
-Side-cars met Roger Van Lerberghe, Leon Liekens, Thuur Nuyts, Fred Goeman
-Artikels van buitenlandse piloten zoals Leslie Archer, Torsten Hallman, Jeff Smith, Johnny Draper
-25 bladzijden geschiedenis van de BLB cross met fotos Wim Schouteden, Leon Keteleer, Frans De Feyter, Bert De Rijcke en de Limburgse BLB piloten
-Alle Grote Prijzen van België van 1949 tot 1965 en Motorcross der Naties verreden in België
-Wedstrijden zoals de klassiekers van Mol Gompel, Balen, Oostmalle, Herentals, Tiegem, Hof van Rieth, Kattekensberg, Eke,
Ferdinand Theuwissen is op 25/08/2011 overleden na 93 opmerkelijke jaren waarin hij voortdurend de motocross heeft gepromoveerd als piloot en als mens. Tekst: Jean J. Dubois (25 augustus 2011)
Ferdinand Theuwissen was in Lommel geboren in 1918 en woontal 70 jaren in Ivoz Ramet (Flémalle) waar hij in 1950 als garagist begon met wat hij toen met motocross op zondagen (al) had verdient!
Wat is met hem echt merkwaardig ?
Hij is waarschijnlijk de enige die met de 3 Belgische motormerken aan moto cross heeft deelgenomen, nml FN, Gillet en Sarolea.
1947 : Een helm en botten en dan gas geven op zijn Triumph twin.
1956 : Een speciale winst bij de senioren op de « Cahottes » omloop voor de slachtoffers van de mijn van Marcinelle profit motocross
Ferdinand Theuwissen (in het wit) in de achtervolging op de Citadel van Namen 1956
een paar tellen later was hij al op jacht naar zijn volgend slachtoffer
ØEen sleutelbeen , twee hersenschuddingen, een voetwond en een paar polsverstuikingen dat is wat de andere dikke (Auguste Mingels was de dikke reus !) als kwetsuren heeft gehad in ca 20 jaren.
ØIn 85 % van de koersen was hij ook aan de aankomst.
ØHij kwam meer dan 60 maal als eerste over de aankomststreep alhoewel hij altijd achteraan het peloton vertrok. Inhalen van concurrenten gebeurde meestal door een keus van zo maar een andere spoor !.
ØEen privé die door de Belgische Bond geselecteerd werd in de nationale ploeg voor de moto crossen der naties van Engeland, Zweden en Frankrijk van de jaren 50.
ØEen verlegen moto cross gentleman uit de eerste jaren van dit sport in België.
Mijn oom Ferdinand Theuwissen wordt op 9 mei 2008 90 jaar en hij is bijna 20 jaren bezig geweest met motocross : 1946 tot 1964.
(geschreven door Jean J. Dubois, zij neef op 19/01/2007)
de C15 van BSA was de eerste 4 takt met "blokmotor" die BSA op de markt bracht . het waren populaire motoren in Engeland voor het huis-werk verkeer, naast de gewone wegmotoren produceerde men in de late jaren 50 en het begin der jaren 60 ook competitie cross en trialmotoren, de cross en trialmachines verschilden uiterlijk nauwelijks van elkaar, wanneer men de trial motor ook op de weg wilde gebruiken kon men als extra ook een voor en achterlicht voorzien. de trialmachine had hetzelfde frame als de cross met type aanduiding C15 C (de laatste C staat voor "competition") en dan het volgnummer bvb 523, het motorblok van de trial had als aanduiding C15 T (de T staat voor Trial) en dan het volgnummer bvb 2044 met deze nummers kun je in de lijsten van BSA het bouwjaar terugvinden, voor bovenstaande nummers is dat het jaar 1963
de C15 S (cross) had als aanduiding op het frame eveneens C 15 C zoals de trial, het waren trouwens dezelfde frames, op het crossblokje was de aanduiding C 15 S waarbij de S stond voor Scrambler (cross), het C15S blok verschilde op volgende punten van het T blok, bij de crosser hadden we een versnellingsbak met dikkere tanden en andere verhoudingen, de compressie van het S blok was 10 ipv 8 voor de trial, de cilinderkop had een grotere doorlaat evenals een grotere carburator, de veren in de voorvork waren zwaarder van uitvoering en uiteraard waren er de noppenbanden die de S een stoere look gaven.
spijtig genoeg hebben beide motoren niet lang meegedraaid in de topcompetitie, daartegenover werden ze wel veel gebruikt op nationale evenementen en dan vooral in Engeland, daar gebruikte men een en dezelfde motor voor zowel cross als trial wedstrijden door gewoon de versnellingsbak en de banden te vervangen en veelal werden zelfs alleen maar de banden vervangen.
een zestal jaren geleden kon ik een C15 met competitieframe en trial blok op de kop tikken, in eerste instantie was het de bedoeling er een crosser mee te bouwen, het T blok werd vervangen door een SS blokje, dat is de sportversie van de gewone C15, met sportnokkenas idem als deze in het crossblok en met een compressie van 10/1, in het SS blokje heb ik de standaard boite vervangen door de crossboite en verder de motor helemaal gerestaureerd op de foto hieronder zie je de stand van zaken bij aankoop, en toen had ik de nummerplaathouder en de koplamp reeds weggenomen om de BSA wat meer cachet te geven.
hier zie je de C15 na een jaar hard labeur in S (Scramble/Cross) uitvoering
hier staat hij in trialversie, enkel de banden en de versnellingsbak zijn gewijzigd, gelukkig zaten er in het T blok gezonde tandwielen en wat het helemaal goed maakte was dat het ook nog eens de echte trialboite was met de juiste tandwielverhoudingen
aan de hand van de papieren die bij de C15 waren, het volgende:
een van de vorige Engelse eigenaars schreef in 1991 naar de BSA owners club met de vraag of de motor die hij dan in zijn bezit had een BSA C15 T (trial) was, blijkbaar had hij geen kennis van de letters die BSA gebruikte voor de aanduiding van de verschillende types motoren. we spreken hier natuurlijk over het jaar 1991 waar het internet nog maar in zijn prille beginfase stond, anders had hij daar zeker de lijst gevinden met jaartallen en types
hier het inschrijvingsboekje uit 1975 van een nog eerdere eigenaar, hier staat duidelijk vermeld , framenr: C15C 523 en motornr: C15T 2044, de eerste datum van registratie is 13 juni 1963, gezien de nummerplaat 865 DK werd de BSA bijna met zekerheid afgeleverd met verlichting en kilomterteller zodat hij aan zowel aan het gewone wegverkeer kon deelnemen maar ook aan de zogenaamde "long distance" trials zoals die in Engeland werden verreden, zowel overdag als s'nachts.
tenslotte nog dit, de C15 motoren van BSA hebben ze in redelijk grote getallen gemaakt, de Trial en de Crossuitvoeringen in minder mate, vaak zie je in "Old Bike Market" de C15 aangeboden als trial en crossmotoren, soms gaat het om omgebouwde wegmotoren, deze kun je herkennen aan het frame en uiteraard aan de motor, ofwel is het frame van het type "swan nek" ofwel worden de frames van de latere B40 en B25 gebruikt.
deze foto's kreeg ik van Julien Luxem, hij schreef het volgende:
Hallo,mijn naam is Julien Luxem ex zijspanrijder bij BLM.Hierbij stuur ik u enkele fotos van de attractie op de IMBA motocross van Rijkevorsel in Juli 1980.John Massis de krachtpatser zou mijn zijspan tegen houden met zijn tanden,en dat is hem ook gelukt.ik hoop dat U deze fotos kunt gebruiken.mvg Julien
John massis in hier nog in smetteloze witte outfit
op deze modderfontein had "den John" waarschijnlijk niet gerekend
goed nieuws voor beginners of mensen die af en toe eens aan trial willen doen zonder daarom direct aan een wedstrijd te moeten deelnemen, oud of jong, fiets of motor, nieuw of oud het speelt allemaal geen rol, lees meer op de site: http://www.trialsportclublichtervelde.be/
proficiat aan de mensen die dat voor elkaar hebben gekregen
enige maanden terug kreeg ik van Guy Labbe, notoir Triumph liefhebber en kenner, een berichtje dat hij zich had laten verleiden door een schone BSA Goldstar.
hij schreef me oa het volgende:
Ik heb de moto gekocht van de eerste eigenaar een zekere Robert Devoldre uit Roubaix deze heeft de moto nog nieuw gekocht in 1955 en toch wat bekers gewonnen die hij heeft staan in zijn motorwinkel.
Het boekje ( maintenance manual) en test verslag met een grote foto heb ik ook met de moto meegekregen.
nu is het zo dat Robert Devoldre regelmatig in België reed en zijn meestal goede resultaten terug te vinden zijn in de BMB boekjes van toen.
Robert Devoldre aan de start van een heuvelklim in Frankrijk in 1961 met de Goldstar waarmee hij zowel aan de trialsport als cross en heuvelklimraces deelnam zoals dat vroeger gedaan werd met een en dezelfde motor.
zuivere retrostijl
zeer mooie foto van een halve eeuw geleden
zowel auto's als motoren aan de start voor de Course de Cote Du Cran D' Escalles in 1961
Robert Devoldre tijdens een trial wedstrijd met de zware Goldstar, Robert vertelde Guy dat trial niet zijn beste specialiteit was, zie ook de gemonteerde demper op de BSA, toen al was trial de stille tak van de motorsport
een evewichtsoefening die verkeerd kan aflopen als de motor naar de verkeerde kant valt
Robert Devoldre aan de start van zijn geliefkoosde sport, nml de motorcross
hieronder de foto's die Guy me toegezonden heeft tijdens de restauratie
in deze staat bracht Guy de Goldstar mee uit het Noord Franse Roubaix, let op de blutsen in de tank ter hoogte van de voorvork, dat was typisch voor BSA
voor de leek een hoopje oud ijzer, voor de kenner een gouden vondst
het begin van een nieuw leven
mooie tank, vernieuwde Lucas competitie magneto en geparelstraalde motordelen
het BSA embleem
frame en tank
het machtige DBD34 motorblok van de 500cc Goldstar
hier komt de Goldstar vanonder het roest en het stof gekropen, dat ziet er prachtig uit
Guy schreef het volgende:
Het begint stilaan wat vorm te krijgen, mechanisch is hij zo goed als af met een vernieuwde Lucas competition magneto en een gp carburator van 13/8 en opnieuw uitgerust met de juiste SC T boite voor een scrambler.
Voor de boite heb ik nog wat tandwielen moeten zoeken( 4 de versnelling was er slechts aan toe), want deze had redelijk wat actie gezien eigenlijk had die ganse moto het zwaar te verduren gekregen tijdens zijn glorie periode.
de volgende 4 foto's hoeven geen commentaar, alleen kijken ernaar verteld genoeg
en als laatst maar zeker niet op zijn minst, de oude krijger bij zijn gerestaureerde machine, inderdaad Guy Labbe voerde de totaal fabrieksnieuwe Goldstar terug naar Roubaix en liet hem bewonderen door 88 jarige Robert Devoldre
over de 3 laatste foto's schreef Guy het volgende
Hallo Etienne,
Ben maandag langs geweest met de bsa bij Robert Devoldre om hem zijn moto te laten zien in volle glorie en hij was serieus verwonderd door het resultaat, hij is mooier dan nieuw beweerde hij. Had een afspraak op voorhand gemaakt om langs te gaan en tot mijn verstomming was gans de familie aanwezig om de moto te aanschouwen. Robert komt 88 jaar oud maar is nog in erg goede gezondheid en bij de pinken, hij had zeker geen probleem om nog eens op de moto te zitten en ik vreesde dat hij ging vragen om een test rit te maken met zijn ex scrambler. De grand prix carburateur vond hij niet zo bijzonder (soms moeilijk starten als de moto eens heeft gedraaid) en drukte mij op het hart dat ik veel beter die monobloc terug monteer want bij een trap draaid de motor. Tijdens het drinken van een pint in zijn appartement boven zijn oude atelier heb ik ook nog eens kunnen zien in zijn foto album en oude kranten knipsels uit zijn glorie periode. Daaruit blijkt dat het een geen brokkelaar was en altijd vooraan in het klassement zat zowel met zijn 500cc en ook nog eens met zijn 350cc
Zoals je kan zien was het niet enkel cross, maar ook klimkoersen en ook soms trial, maar trial was niet zo zeer zijn ding heeft hij mij verteld.
Voor mij was het een super namiddag om zo direct in de geschiedenis te duiken van iemand die ik zijn motor terug kon laten zien in volle glorie na al die jaren in losse stukken te liggen.
Deze moto zal ik zeker moeten koesteren want hij heeft geschiedenis geschreven.
Robert Devoldre met zijn familie en de Goldstar, dat moet de man toch iets gedaan hebben
Deze morgen vernam ik dat oud crosser Palmer Noppe op 4 maart 2011 is overleden, velen zullen hem herinneren als een van de betere West-Vlaamse piloten uit de jaren 60-70 .
Palmer Noppe met de Husqvarna op 11/05/1969 te Sijsele
onderstaand berichtje van Rene Vanden Driessche kwam enige dagen geleden op mijn pc binnengerold, Rene stelde een boek samen over de Brabantse motorcross van 1934 tot 1998. zie : www.brabantsemotorcross.be proficiat aan Rene voor het geleverde werk.
Beste Etienne,
Op 23 oktober is het boek DE BRABANTSE MOTORCROSS klaar in de drukkerij en zal vanaf dan te koop zijn.
Enkele gegevens:
210 bladzijden A4
meer dan 200 fotos, waaronder veel van aan De Zoete Waters en de Kesselse Bergen uit het foto-archief van Pol Nouwen;
Met een winnaars galerij van iedere piloot die de Brabantse Motorcross won,
enkele voorbeelden van foto's die in het boek voorkomen, hieronder zien we een drietal juniors met name nr 6 Armand Burny, nr 63 Albert cox en nr 62 Albert Hanssens, deze foto werd genomen in 1948 tijdens de cross van de Zoeten Waters te Oud Heverlee
enkele sfeerbeelden van hoe het er aan toe ging tijdens de cross van Oud heverlee
foto's en info bij de foto's : Rene Vanden Driessche
Zaterdag 5 juni 2010, is het vijftig jaar geleden dat René Baeten verongelukte tijdens de motorcross van Stekene: vijf dagen voor zijn 33ste verjaardag. Het nieuws over het heengaan van de ex-wereldkampioen verspreidde zich snel. Het drama verwekte in brede motorkringen algemene verslagenheid. Temeer omdat het zo plots gebeurde.
René Baeten was een kerel met een fantastische ingesteldheid. Zijn vrolijkheid werkte aanstekelijk : altijd was er die lach. Ongeacht vele schitterende sportprestaties bleef hij altijd dezelfde eenvoudige volksjongen. Baeten was een voorbeeld als mens en als piloot. Naast de motor een nobel iemand. Erop een groot kampioen, die duizenden voor zich wist te winnen.
Vijftig jaar na zijn sterfdag is men de kleine motorduivel niet vergeten. René spreekt nog zoveel mensen aan. De ooit zo geroemde terreincrack verdient een mooi eerbetoon. Die eerbetuiging krijgt hij in zijn Herentals. Van dinsdag 22 tot en met zondag 27 juni vindt in t Schaliken aan de Grote Markt een tentoonstelling plaats.
mijn eerste optreden in het trialmidden werd al meteen vastgelegd op de gevoelige plaat, of moeten we nu spreken van "digitale plaat" dank zij Hans Staelens en Andy Verloigne, erefotografen, en gedreven om alles wat voor hun lens komt vast te leggen, kan ik terug een paar mooie foto's wegschrijven in mijn archief en bewaren voor het nageslacht, bij deze mijn dank aan Hans en Andy zoals ik al schreef ging ik een kijkje nemen te Eernegem waar de tweede trial van het jaar werd verreden onder een stralend winterzonnetje (zie ook: http://www.trialwestvlaanderen.be/ ) ik had voor alle zekerheid mijn BSA C15 uit 1963 meegebracht maar ik vond het nog wat te vroeg om we reeds officieel in te schrijven en om wat voeling te krijgen met het grote werk mocht ik van de mannen van de inrichtende macht een oefenwedtrijdje tegen mezelf rijden, buiten de non-stops weliswaar maar daarom niet minder plezierig.
rechtop blijven bij lage snelheid is moeilijker dan rechtop blijven bij hoge snelheid, zoveel is zeker, en dan spreken we nog niet over het "surplassen" (foto: Hans Staelens)
concentratie en dosering van het gas is hier de boodschap (foto: Hans Staelens)
echt plezierig is dat de BSA zeer veel trekkracht heeft bij een zeer laag toerental (foto: Hans Staelens)
ook hier weer, traag een heuvel oprijden, is moeilijker dan er wat sneller overwippen (foto: Hans Staelens)
de BSA C15 in zijn trial vorm, vroeger werd de C15 uit de fabriek geleverd zowel in Trial als in Cross uitvoering met als uiterlijke verschilpunten, de banden, de knaldemper en de verlichting voor de "long distance" trialmotoren, wat het innerlijke betreft verschilden ze van elkaar op gebied van versnellingsbak, compressieverhouding en de vorkveren, soms werden de motoren zowel voor trial als voor het crossen gebruikt, maar daarover meer in een volgend artikeltje (foto: Andy Verloigne)
misschien meer dan 40 jaar verschil tussen de motoren en de piloten maar de fun is zeker dezelfde (foto: Andy Verloigne)
een doefje gas en de BSA gaat zonder probleem in slow motion het heuveltje op (foto: Andy Verloigne)
en nog een keer want oefening baart kunst (foto: Andy Verloigne)
de bedoeling was om in Mesen-Heuvelland van start te gaan in een echte wedstrijd maar door de fraaie weersomstandigheden van zondag laatst ben ik wijselijk thuisgebleven, de volgende trial die nu op het lijstje staat is Zandvoorde bij Oostende op zondag 21 maart
Trial was vroeger meer dan nu verbonden met het crossgebeuren, veel piloten deden tijdens de wintermaanden aan trial om het gevoel met de motor niet te verliezen, om behendigheid op te doen en gewoon omdat ze het leuk vonden.
dat laatste heb ik onlangs nog ondervonden toen ik bij Trial West Vlaanderen eens ging piepen bij de tweede trial van het jaar in Eernegem, een gezellige winterse sfeer, zeer mooie non-stops aangepast aan zowel de "inters" als aan de " recreanten", gemoedelijke inrichters en een goede opvang voor nieuwkomers, wat wenst men nog meer.
wat me vooral interesseerde waren de oudere trial motoren, zowel de classics als de pré 65 4 en 2 takt machines en inderdaad ze waren aanwezig, al was het in kleine mate, maar ze waren er en dat is belangrijk.
ik ben er van overtuigd dat vele oudere motorliefhebbers hier en daar nog een trialmachine hebben staan, maar er niet mee durven buiten komen uit schrik dat ze zullen worden uitgelachen met dat stuk oud ijzer waar een al even oude berijder op zit die meer dan normaal een voetje aan de grond moet zetten.
edoch, eigen pret gaat voor op die van een ander (om eens echt egoistisch uit de hoek te komen) en wie zelf trialist is zal wel weten dat het echt niet gemakkelijk is, dus smeer die ketting van je trialmachine en neem deel aan een van de volgende wedstrijden.
alle inlichtingen, gegevens, plaats en data kun je terecht op de site van "Trial West Vlaanderen"
hieronder nog een paar foto's van classic en pré 65 motoren die regelmatig deelnemen aan de trialwedstrijden.
Vincent Vanbetsbrugge met de BSA B40 tijdens de Trial van Egem ingericht door KAMCE Torhout, de mensen van Torhout hebben verleden jaar een oproep gedaan om zoveel mogelijk oude trialmotoren aan de start te krijgen, de opkomst was redelijk maar het kan nog veel beter (foto Egem 2009)
de BSA van Eddy Zels toont sporen van intensief gebruik (foto Egem 2009)
Montesa, gekend van cross en trialmotoren (foto Egem 2009)
wie kent er deze trialist (foto Egem 2009)
Franse trialist in retro outfit met een tweetaktmachine zonder achtervering en met Villiers 2takt krachtbron (foto Egem 2009)
Fantic trialmachine (foto Eernegem 2010)
Montesa (foto Eernegem 2010)
nog een Fantic (foto Eernegem 2010)
voor diegene die het serieus willen aanpakken hier nog een tip voor een doorgedreven trialopleiding
via een mailtje liet Peter Heinen (Ned.) me weten dat zijn Greeves Hawkstone uit 1961 aan een tweede leven was begonnen. Peter heeft deze Greeves al ruim 13 jaar in zijn bezit maar het miste een aantal onderdelen zoals de kettingkast en de moeilijk te vinden GARDA luchtfilter.
Peter Schrijft het volgende: Toen ik de motor kocht ontbraken er verschillende onderdelen. Deze heb ik in de loop der jaren zelf nagemaakt, waaronder de kettingkast, voetsteunen, spatbordbeugel (voor), zadel en een jiffystandaard. Onlangs heb ik ook nog de luchtfilter nagemaakt. Na lang zoeken heb ik van iemand een originele (Garda) luchtfilter kunnen lenen en ik heb deze geheel nagemaakt. Ook heb ik via een website http://www.classictransfers.co.uk/ vanuit Engeland de originele Garda transfers weten te bemachtigen die op de luchtfilter horen
prachtig plaatje van een zeer mooi gerestaureerde Greeves, de exacte kleur en alles op de juiste plaats, let op het zeer mooi gevormde zadel.
hier staat de "erzats" luchtfilter nog op de Greeves
mooi om naar te kijken met zijn typische "springhaan" look, en de kabel van het gas in een royale boog naar omhoog, net zoals ze vroeger werden geleverd en ook werden gereden (nu zijn alle gashandels in een 90 ° hoek gemaakt en dit om veiligheidsredenen, want als je met die hoogstaande kabel ergens achter blijft haken dan gaat het ineens allemaal veel te snel..)
zo stonden ze vaak te blinken naast de aanhanger in het rennerspark
mooie koelribben op de remtrommels voor en achter
zo maak je een onvindbare GARDA luchtfilter
en met een laagje Greevesblauw komt hij als het ware uit de fabriek
en het past nog perfekt ook
de juiste transfer op de luchtfilter is de spreekwoordelijke kers op de taart
Gerard Vogels kwam in een oud clubblaadje van de Royal Nord club, waar hij al jaren lid van is, een artikel tegen met foto waar ook de piepjonge Jan De Rooy op staat tezamen met het Royal Nord 50 cc team. Jan De Rooy is de man die ook vele Dakar rally's reed in de vrachtwagenklasse en deze hadden aanzienelijk meer power dan de 50 cc waarmee hij begon.
(of de onderstaande oproep nog relevant is weet ik niet, maar wie iets weet kan altijd reageren via de blog)
waar staat Jan De Rooy ? ( Jan De Rooy staat uiterst links met het nr 76 : info Jim Fierant, Ned)
Charles Claes was samen met zijn broer Lowie kleermaker in Antwerpen, eerst in de Ten Eeckhovelei en later in de Lange Zavelstraat, hij was gehuwd met Louiza Verhaegen.
Charles Claes was een motorcrosser van het eerste uur maar verongelukte spijtig genoeg in 1949, hij was toen 26 jaar oud, het ongeval gebeurde tijdens een training met de motor, hij is begraven op Silsburg (Antwerpen)
wie kan er zijn dochter Janine helpen aan meer informatie over haar vader, alvast bedankt
voor November 2010 is er in het Nederlandse motorblad MOTO 73 een artikel gepland over Steve McQueen en zijn deelname aan de ISDT in het Oostduitse Erfurt in het jaar 1964, het verhaal is reeds klaar laat Lukas Verbeke redacteur/fotograaf van MOTO 73/AutoWeek weten, maar we zijn nog op zoek naar exclusieve foto's van Steve McQueen tijdens deze ISDT in Erfurt.
zijn vraag is: zijn er mensen die over foto's beschikken (en deze ter beschikking willen stellen voor het artikel) die ze ofwel zelf hebben genomen ofwel foto's die genomen zijn door iemand uit hun kennissenkring, dus geen foto's uit boeken of van het internet die onder "copyright "staan.
mocht je iets hebben liggen, laat die foto's terug tot leven komen via MOTO 73 en laat iets weten via deze blog en ik breng je in kontact met Lucas of neem rechtstreeks kontact met Lucas Verbeke via luc@moto73.nl met dank bij voorbaat
een unieke foto van (links) Harry Everts (in het midden) Steve Mc Queen himself en Christian Gouverneur tijdens hun Dalesman Puch avontuur in de Verenigde Staten
De dochter van Jozef Valy is op zoek naar meer info en foto's van haar vader Jozef , Jozef Valy had in de jaren 60 een garage met benzinepomp in de Verschansingstraat in Antwerpen op het Zuid maar was afkomstig van Limburg, hij verongelukte op 30 juni 1968 met de motor door in aanrijding te komen met een boomstronk, hij reed altijd met het nr 13 wat zijn geluksnummer was verteld zijn dochter Brigitte waarbij ze nog vermeld dat er veel palmen en trofeën op de zolder hingen.
wie kan haar helpen aan meer foto's en informatie over haar vader, wie iets weet over Jozef, laat het weten via de blog , met dank bij voorbaat.
(Johnny Moonen, Marnix Vanslembrouck en André Syvertsen hebben al iets laten weten)
Jozef Valy in actie met zijn Greeves (als ik me niet vergis)
(U vergist zich met de greeves van jozef valy dit is een cotton Mvrgr Noud van der aa)
Enkele maanden geleden kreeg ik van August C.Priem uit het verre Australië een mailtje met een mooi verhaal en veel foto's. Guus Priem emigreerde in 1965 naar Australië en woont nu in Sydney en zoals hij zelf zegt "het motorvirus emigreerde mee", lees en kijk mee naar het verhaal van Guus die al bijna een halve eeuw aan de andere kant van de wereld woont en door het "internet" terug voeling kreeg met zijn jeugd van weleer in Nederland.
MT. Pritchard 20-09-09
Hallo Etienne
Hartstikke bedankt voor het opzetten van de web-site. Ik heb er al verschillende keren van genoten. Je bent een echte enthusiast. Mijn motorleven is eigenlijk net zo als die van jou begonnen, alleen 10 jaar eerder, ook met fietsen en brommers. Ik had een speedway fiets gebouwd, leek wel wat op een BMX van vandaag maar niet zo degelijk en mooi. Een verende voorvork van electrapijp, een uitgebogen opoe's stuur en een buddy sit overtrokken met mijn ouwe Manchester pofbroek. De zadelstrop van het fame afgezaagd, staande pijp en bovenste frame pijp korter gemaakt met een knik er in verbogen en dan de achtervork naar voren gedraaid, de zadelstrop er weer op laten lassen bij een wagenmaker (vriend van mijn vader) als een " 'n beunhazie". Een 28" voorwiel en een 26" achterwiel met freewheel zo dat men in de bocht nog kon bijtrappen voor extra power. En dan met wat buurtjongens naar het parkje, daar was een plantsoentje met een grote bocht, halve cirkel, en 2 90° bochten voorzien van fijn grint, 't was een pracht.
Mijn vader zat op zee, toen had ik een JLO bakfietsmotortje in zijn fiets gelast, je begrijpt, toen ie thuis kwam was ie niet zo verheugd als ik, toen ie't zag had hij nogal een grote maat van schoen.
Toen kwam er een Germaan met een 98cc Sachs er in van 't Waterlooplein, van gespaard zakgeld en klussies doen. Die werd rap omgebouwd voor speedway maar de Gemeente A'Dam was daar niet van onder de indruk, volgens de smerisse. Toen zijn we maar naar een ander stuk land vertrokken, lopend natuurlijk (zie foto hieronder).
Nou zou ik zo nog een einde door kunnen, ik ben als zovele, geen wereldkampioen geworden, al was ik het wel van plan. Heb erg veel plezier met motorrijden en bouwen gehad. Met mijn 60ste jaar gepensioneerd heb ik een computerkursus voor senioren gevolgd, nou toen ging er een deur voor me open, de World Wide Web. Daar kwam ik op een gegeven moment jou website tegen, met al die mooie foto's en stories, wat een genot. Tja Etienne daar was zowaar een artikel over Gerrit Does die ik nog ken van 't grijze verleden, wij hebben hem leren kennen in de zwarte bond (NMB), wat een mooi verhaal.
Dan kwam ik op de Adler motorcross foto van Wolfgang Büttner terecht en daar begint mijn relaas :
een foto van de "works Adler" waar het verder over zal gaan
1957 was een goed jaar, ik was 17 en erg in alles wat maar wielen had en naar benzine stonk. Op een goede dag kwamen die vuur-rooie Adler motorcrossers op het toneel en al gauw hadden Rudi Goom H19 en Jan v/d Hoek H20 twee Hollandse top piloten er hun beslag op gelegd.
Jan v/d Hoek (H20) op de Adler en Rudi Boom (H19) op Dot, H8 is Fred Selling, de derde piloot herken ik niet direct, zegt Guus.
Jan v/d Hoek
Rudi Boom in aktie op de Adler twin 250 cc
Het waren 2 takt twins. Het uitlaat en inductie geluid te samen maakte een fantastisch kabaal en dan het gejammer van de achterblijvende piloten op Maico's, Jawa's, DKW's en andere zelfbouwers maakte de muziek kompleet. Rudi Holl kampioen en Jan nog goud in de 6 daagse op Adlers, tot dat de Greeves, DOT's en Cottons overnamen. Je begrijpt wel, dat was allemaal indrukwekkend voor een 17 jarige. Toen ik 65 werd ben ik begonnen om zo'n vuur-rooie Adler motorcrosser zo goed als praktisch mogelijk is na te bouwen. Ik had al een en ander bij elkaar en toen kwam ik die foto tegen van jouw site, dat was een stimulans.
het is deze onderstaande foto op de blog "oudecrossmotoren2" die Guus het laatste duwtje gaf om een replica van deze Adler twin te bouwen. deze foto werd genomen op een retrocross in het Nederlandse Lochum door Peter Rietman de man op de foto is Duitser Wolfgang Büttner uit Offenbach (infoen foto: Peter Rietman)
Jan, Rudi een andere goede vriend, en het blad "Motor" hadden me intussen al wat foto's, artikelen en een onderdelenboek gestuurd, zo je ziet ik had best medewerking.
Tekeningen, meetlat, rekenmachine en de broodnodige dokumentatie
lees en kijk verder in deel 2
foto's en tekst: Guus Priem foto Wolfgang Büttner: Peter Rietman
de officiele statie foto van Guus zijn prachtige kreatie gemaakt door Steve Keouch in Canberra (Austr.)
nogmaals het plaatje van de "works bike" van Adler, je zou er het spelletje "zoek de 7 verschilpunten" kunnen mee doen maar het zal moeilijk worden denk ik deze te vinden
al met al moeten we hier besluiten dat Guus een prachtprestaie heeft neergezet, bedankt Guus om ons te laten meegenieten van dat mooie werk.
Na het boek over Jef Teuwissen schreef Leopold Nouwen ook een boek over René Baeten, beide boeken vol nuttige data, wedstrijduitslagen en nooit vertoonde foto's zijn nog te verkrijgen voor de prijs van 20 euro per stuk + 2.95 euro verzendingskosten (voor de 2 boeken blijven de verz. kosten 2.95 euro)
wie kent er Guus Priem nog, Guust vertrok in 1965 vanuit Nederland naar het verre Australië en het motorvirus emigreerde met hem mee, hij schreef me een mail met daaraan een prachtig verhaal en foto's over de bouw van zijn Adler terreinmachine.
binnenkort komt het verhaal en de foto's op de blog, dan kunnen we even kijken hoe Guus zijn jongensdroom waar maakte. het prachtige eindresultaat kun je hieronder al zien, maar het ganse verhaal, is al even mooi.
op 18 november verscheen in het "Eindhovens dagblad" het levensverhaal van motorcrosslegende Jan Clijnk, het is geschreven door Erwin Blatter met de "voortreffelijke" hulp, zoals hij zelf zegt, van oa Peter Rietman en Peter Van Hassel die Jan van dichtbij meemaakten.
van Gerard Vogels uit het Nederlandse Aarle-Rixtel kreeg ik het ingescande krantenartikel met foto doorgemaild, waarvoor onze dank.
Onze Jan lag vooraan of hij lag eraf
Motorcrosser Jan Clijnk won in 1956 als eerste Nederlander een Grand Prix. Twintig jaar na zijn dood is het Atoomkanon van Helmond nog niet vergeten. Onze Jan was een motorkunstenaar.
door Erwin Blatter
Zijn naam wordt genoemd in het lied De motorcross is O.H.I.O. van Normaal en in de Helmondse sportgalerie hangt zijn foto naast die van de broertjes Van de Kerkhof en Willy van der Kuijlen. Motorcrosser Jan Clijnk (1930-1989) was in de jaren vijftig een begrip. En niet alleen in Helmond: zijn faam reikte tot buiten de landsgrenzen. Hij kreeg eens een brief uit het buitenland waarop niets anders stond dan "Jan Clijnk, motorcrosser ", zegt broer Anton (78). Die kwam dus gewoon aan.
Op 13 mei 1956 vestigde Clijnk definitief zijn naam. Die zondag won hij in Schijndel als eerste Nederlander een Grand Prix. In de 500 cc nog wel, de koningsklasse. Zoals altijd had zijn start hem in een goede uitgangspositie gebracht. Clijnk was vermaard om zijn flitsende starts. Ze leverden hem de bijnaam "het Atoomkanon van Helmond" op. Onze Jan kende geen tweede en derde plaatsen, zegt broer Anton. Hij lag vooraan of hij lag eraf, want inhouden deed-ie nooit. Dat is hem wel eens funest geworden.
Zoals die keer dat Clijnk zo hard van zijn BSA kukelde dat zijn hele onderrug in het gips moest. Hij kreeg een soort korset om. Na een week heeft hij het losgeknipt, omdat hij weer wilde rijden.
Jan Clijnk, geboren op 25 maart 1930, was de oudste uit een gezin van negen kinderen. Kort na de Tweede Wereldoorlog beëindigde hij zijn timmermansopleiding om als monteur in de motorzaak van Piet Reijnders in Eindhoven te gaan werken.
Nadat hij de Triumph-legermotor van zijn vader tot crosser had omgebouwd, maakte Clijnk in 1947 zijn motorcrossdebuut op een baantje bij de Sint Jozef-speeltuin in Helmond. Hij reed er prompt naar de overwinning.
Voor zijn volgende wedstrijd had hij zich aangesloten bij de Rooms Katholieke Zuid Nederlandse Motorsport Bond (RKZNMB). Hij verscheen op de (toenmalige) sintelbaan van Nuenen, maar die race verliep allesbehalve vlekkeloos. Niet alleen had Clijnk een slechte start, na een paar ronden brak zijn gaskabel.
Opgeven was er niet bij voor de krachtmens uit Helmond. Vastbesloten de race uit te rijden, greep hij onder de tank van zijn motor de kabel vast en gaf er een snok aan: zo kon hij toch nog gas geven. Schuin op zijn motor hangend en met één hand aan het stuur reed hij naar de overwinning. Zijn reputatie van nietsontziende en spectaculaire rijder was geboren. Toen was het lek boven, hoor. Hij wilde niks anders meer dan crossen. Onze Jan werd heel populair. In Sint Anthonis viel hij eens van zijn motor, toen ging de helft van het publiek naar huis.
Clijnk was zo succesvol dat hij het niveau van de zuidelijke bond al gauw ontgroeide. In 1952 stapte hij over naar de Koninklijke Nederlandse Motorrijders Vereniging (KNMV). Bij de grote bond moest de onverschrokken Helmonder het opnemen tegen koene klasbakken als Frans Baudoin, Broer Dirkx en Hennie Rietman. Dat waren gelouterde kerels met bergen internationale ervaring, maar Clijnk, via Norton inmiddels overgestapt op een BSA, had daar geen ontzag voor. Stoïcijns en kordaat als altijd reed hij zijn wedstrijden, vast van plan ze te winnen.
De motorcross bracht hem in landen als België, Engeland, Duitsland, Frankrijk en Italië. Daar was tenminste geld te verdienen met de sport. Jan zat vaak maanden in het buitenland, dan belde zijn moeder ongerust op. Had-ie weken niks van zich laten horen, zegt Ad Jansen (72). De Gerwenaar reed vroeger wedstrijden met Clijnk. Jans rijstijl was zuiver geënt op snelheid en spektakel. En hij reed heel gemakkelijk. Hij wist heel goed wanneer hij het gas moest dichtdraaien. Maar Jan trainde nooit, dat verrekte hij gewoon. Als hij dat wel had gedaan, was hij wereldkampioen geworden. Zeker weten. Hij was ontzettend getalenteerd.
Zoals Clijnk reed, stond hij ook in het leven: vastberaden, onverstoorbaar en onverschrokken. Clijnk was volgens zijn broer Anton een heel typische figuur. Jansen noemt Clijnk niet sociaal, snel aangebrand en een beetje over het paard getild. Hij voelde zich superieur. Dat straalde hij ook uit. En Jan had lange tenen, maaide wel eens tegen-oe aan als je niet oppaste. Stom geboren en niks bijgeleerd zei hij vaak als hij met iemand in discussie was. Maar Jan was echt niet zon kwaaie als sommige mensen wel dachten.
Een ongeluk op het motorcrosscircuit van Oisterwijk in 1951 had Clijnks reputatie geen goed gedaan. Theo Aben uit Sint Anthonis was met Clijnk in aanraking gekomen waarop beiden van de baan vlogen. Aben knalde met zijn hoofd tegen een boom en overleed ter plekke. Jansen bestrijdt dat Clijnk schuld had aan Abens dood. Dat ongeluk gebeurde in het heetst van de strijd. Dit pakte helaas verkeerd uit. Er werd gezegd dat Jan hem expres van de baan zou hebben gereden, maar zo stak hij niet in elkaar. Ik ken ook niemand die een hekel aan hem had.
Omdat Clijnk meestal in het buitenland was, had hij in 1964 bijna geen races om het Nederlands kampioenschap gereden. En in degene die hij wel reed, viel hij uit. Aan het eind van het seizoen had hij geen punten en Clijnk raakte zijn internationale startbewijs kwijt. De KNMV, niet ongevoelig voor alles wat Clijnk voor de Nederlandse motorcross had betekend, wilde hem begin 1965 zijn vertrouwde H3-nummer teruggeven. Onder één voorwaarde: dat hij in Gemert bij de eerste NK-wedstrijd hoog zou eindigen. De Helmonder viel uit en de bond was onverbiddelijk: die hield Clijnks internationale startnummer op zak. De gevallen held besloot terstond dat hij geen meter meer zou rijden. Hij had altijd geleefd als een god in Frankrijk, zegt broer Anton, maar meer dan motorcrossen kon hij niet. Na zijn carrière had hij eigenlijk nog niets.
Gedesillusioneerd ging Clijnk in de kroeg van zijn schoonouders werken. Zijn nieuwe leven bleek maar voor even. Betsy Crousen, met wie Clijnk in 1964 was getrouwd, kreeg kanker en overleed op 2 mei 1966. Zijn schoonmoeder, die de losbandige Helmonder nooit had geaccepteerd als de man van haar dochter, zette hem prompt op straat. De dood van Betsy betekende een kentering in zijn leven, herinnert Jansen zich. Hij voelde zich buitengesloten en raakte aan de drank. Broer Anton: We hebben hem jarenlang proberen te helpen, maar niets hielp.
Clijnk werd nog opgenomen in de Nijmeegse afkickkliniek Dekkerswald. Die behandeling hielp niet en Clijnk belandde eenzaam en verlaten in Den Herd in Helmond, een opvangcentrum voor daklozen. Daar overleed hij op 26 mei 1989 aan een hartaanval.
Jan Clijnk op zijn vertrouwde BSA Goldstar (foto: Peter Rietman)
foto uit het "Eindhovens dagblad" toegezonden door Gerard Vogels
fragment van het artikel uit het "Eindhovens dagblad" toegezonden door Gerard Vogels, op de foto zien we vlnr: Piet Van Den Oever, Jan Clijnk, Hennie Rietman en Frans Baudoin die onlangs is overleden
in het spoor van Cees Griekspoor, dat zou de titel van een verhaal kunnen worden. Cees Griekspoor, te zien op de foto hieronder zoals velen hem hebben zien rijden met het H15 nummer op zijn Goldstar, was een tijdsgenoot van oa Hennie Rietman en Jan Clynk . kortgeleden nam hij vanuit het zonnige Spanje, waar Cees al jaren verblijft, kontakt op met Peter Rietman, herinneringen kwamen naar boven en Peter beloofde me een en ander over Cees Griekspoor op papier, of moet ik zeggen, op zijn harde schijf te zetten. we kijken er al naar uit en als het zo ver is dan zul je het kunnen lezen op de blog.
onderstaand overlijdingsbericht werd me toegezonden door Geert Matton zoon van Frans
Beste,
Hoewel mijn vader sedert begin de jaren 80 de motorsport vaarwel gezegd had (vanaf het moment dat ik aan mijn humaniora op internaat ging), heeft hij er toch een groot stuk van zijn leven intensief en enthousiast mee bezig geweest. Daarom wil ik ook niet nalaten kennis te geven van zijn overlijden. De motorsport heeft veel voor hem betekent en ik denk dat een aantal mensen hem nog zullen herinneren.
Mijn vader was oud BMB rijder in de jaren 50 à 60, hij was aangesloten bij AMC de leiebloem (Beveren-Leie) zoals zijn schoonbroer Maurice De Cuyper.
Daarna was hij starter bij de MCB tot begin de jaren 80.
In 1959 en 1960 reed mijn vader opnieuw bij de BLB ( de Belgische Liefhebbersbond ), waar hij op 26 mei 1960 ( op Hemelvaartdag ) in de cross te Gistel ( bij Oostende ) is verongelukt. Hij was vlak voor een bocht in een karrespoor blijven hangen en gevallen, zijn been zat onder zijn machine en terwijl hij half opgericht zijn machine wat wou lichten om zijn been er vanonder te krijgen is een zekere Octaaf Martens in volle snelheid in zijn rug gereden, met het gevolg dat zijn beide longen doorboord werden door zijn ribben. Dokters waren toendertijd nog niet aanwezig op het terrein. Hij is afgevoerd met een brandweercamion naar een dokter in Gistel waar men de vaststelling deed van de doorboorde longen en vervolgens met een ambulance naar Gent overgebracht waar hij in de Instituut Moderne ongeveer 4 uur na het ongeval is overleden.
Het jaar voordien had hij in het voorjaar in de motocross in Gemert (Nederland) bij een uitschuiver tegen een boom zijn knieschijf
gebroken waardoor hij 8 weken uit wedstrijd was, wat hem dan had doen besluiten dat 1960 zijn laatste crossjaar zou worden hetgeen het uiteindelijk geworden is doch met een fatale afloop.
René Baeten is 9 dagen na mijn vader verongelukt in de Cross van de Gelaagputten van Stekene. In de motocross is het een zeldzaamheid dat crossers verongelukken, er worden wel veel kwetsuren ofbreuken opgelopen, maar 2 dodelijke ongevallen kort na elkaar was een uitzondering. Mijn vader heeft een sleutelbeenbreuk, een beenbreuk, een knieschijf gebroken, 2 ribben gebroken en nog diverse andere kleinere kwetsuren opgelopen tijdens zijn 13 jarige cross-loopbaan en is dan uiteindelijk verongelukt.
het overzicht van Robert Smessaert kwam tot stand dank zij de medewerking van zijn zoon Roland Smessaert
hier nog een paar mooie foto's genomen op het moment dat Robert Smessaert zijn nieuwe BSA Goldstar ophaalde in de haven van Antwerpen recht uit de fabriek van Birmingham in Engeland, alle delen zijn ingepakt met "ribbelkarton" om de motor schadevrij te kunnen leveren
Anno 1959, Robert Smessaert aan het werk voor een van de schuren van het kasteel "Les Muguets" in Mariakerke bij Gent, hij was hier bezig met het vervangen van het gebroken frame van de nieuwe BSA, amper na een paar crossen was het frame al aan vervanging toe. Het oorspronkelijke zwarte frame werd vervangen door eentje in een rode kleur, het is met deze BSA met het rode frame dat Robert verongelukte in 1960. het was in deze tijd de enige BSA Goldstar die een rood frame had, wie heeft er meer inlichtingen waar deze motor zich nu zou kunnen bevinden.
zelf vernam ik dat, maar dat moet ik nog eens checken, dat de toen aankomende crosser Freddy Taillieu uit Ettelgem bij Oudenburg de motor van Smessaert zou gekocht hebben en er ook mee heeft gereden, ook is het zo dat hij een paar jaar geleden nog in het bezit was van de fel geblutste aluminium tank van de BSA.
een tweede spoor zou mogelijk in het verre Limburg terug te vinden zijn, een tijdje terug kreeg ik van Albert Leeten een foto van de eerste 4 takt motor van Albert Bervoets, op de foto zien we een BSA met een rood frame en met een niet originele tank (Albert vertelde dat er een Itom tank op de BSA werd gemonteerd.
nu is de vraag, waar en van wie heeft Albert Bervoets deze BSA indertijd gekocht ??en vooral, had de BSA een rood frame toen Albert Bervoets de Goldstar kocht ??.
het antwoord op het "Limburgspoor"krijgen we van motorcrossspecialist ter plaatse Albert Leeten
Ik meen me te herinneren dat de zelf gekochte crossmachine, de BSA Goldstar 500cc, van 1959 ongeveer 65.000 BF koste en er nog diverse aanpassingen door ons zelf moesten uitgevoerd worden om ze als volwaardige aangepaste crossmachine te kunnen gebruiken. Wel 2 of 3 crossen nadien was de kader gebroken en is door mijn vader zelf gans de moto gedemonteerd en heeft hij een nieuwe in het rood geschilderde kader gemonteerd.
Ho ja nog iets, na de cross moesten de renners of toch deze die in de prijzen vielen, samenkomen in een afgesproken café en daar werden dan de prijzen kontant uitbetaald
De bedoeling was dat ik zou beginnen crossen als mijn vader zou stoppen, daarom oefende ik reeds met zijn machine en had ik zelf een omgebouwde baanmoto Novy 200 cc die meeging naar de cross en waar diverse crosserszonen enkele ronden reden onder de aanmoedigingen van hun vaders, dit gebeurde nadat het publiek van het crossparcours weg was. In die tijd mocht men voor zijn 18de niet crossen omdat de verzekering voor de crosser en de verzekering van de organisator voor het publiek onbetaalbaar waren of niet kon. De crossers hadden dan ook geen ongevallenverzekering in die tijd( te grote risico's en onbetaalbaar). Door het ongeval van mijn vader is er van mijn crossdebuut niets geworden.
Robert Smessaert hier in aktie op de Tiegem berg in 1959 met de nieuw aangekochte Goldstar deze foto is genomen juist voor een valpartij (zie volgende foto's)
Tiegem 1959, de valpartij, machines en piloten door elkaar, als je goed kijkt dan zie je Robert Smessaert als 2de van links liggen, zijn helm is hij in de val verloren, maar voor Robert was dat niet echt een probleem (zie volgende foto)
Tiegem 1959, terug op de BSA, de witte valhelm werd blijkbaar niet direct teruggevonden en Smessaert zette de cross verder zonder valhelm !!!
in 1959 werd er een 2de prijs gereden op de Catsberg in het Noorden van Frankrijk, op de foto zien we trouwe supporter Van Daele op de Goldstar 500 , links de vrouw van Van Daele en zijn oudste zoon, rechts Robert Smessaert, die zoals het in zijn natuur lag, de mensen vaak deed lachen.
Mettet 1959, vlnr: Robert Smessaert, de vrouw van Dolf De smet, Dolf De Smet op de BSA, Van Daele en de zoon van Robert Smessaert, Roland, die ons 50 jaar later deze reeks prachtige foto's bezorgde met tekst en uitleg.
aan de startlijn tijdens een cross ergens in Frankrijk in 1959, Robert Smessaert staat naast zijn BSA met het nr 32
tijdens de cross in het Franse Ronquieres 1959, Van Daele op de motor en Robert rechts, wie zou de piloot in het midden zijn ???
eveneens in 1959 te Ronquieres, Robert rechts in een diepgaand gesprek met piloten en mekaniekers
hier zien we Robert Smessaert met het 21 op de Goldstar 500 en dat wil zeggen dat we in het jaar1960 zijn beland, een noodlottig jaar voor de motorsport, want dat jaar verongelukt Robert tijdens een cross te Gistel (bij Oostende) ook ikzelf was als 10 jarige aanwezig tijdens deze cross maar kan me de details niet echt meer herinneren.
Als ik over indertijd spreek, bedoel ik de jaren 1950 tot 1960, waar ik het meeste van afweet, en waar ik van mijn 7 tot mijn 17 jaar het crossgebeuren heb meegemaakt.
Indertijd werd de crossmachine vervoerd op een aanhangwagen en werd er als er de zondag een wedstrijd was in de andere hoek van België of in het buitenland de zaterdag reeds vertrokken en campeerde men s'avonds in de tent met de harde kern van supporters of verzorger op het cross-terein, om s'anderdaags fris te zijn voor de cross. Naar een verre cross rijden was steeds een avontuur, de slechte wegen en de meeste crossers reden toen met occasie-wagens (defecten) en de beperkte financiele middelen maakten er een echt avontuur van.
De crossers reden toen in gewone broek of soms met een lederen rijbroek, in hemd met de hemdsmouwen opgerold als het te warm was, zonder handschoenen, met lederen laarsen uit de amerikaanse stock en een helm uit kurk
in 1957 voor het kasteel "Les Muguets" te Mariakerke bij Gent met vlnr, Tudor van Winkel met zijn vrouw en Van Daele eveneens met zijn ega, vooraan Robert met zijn prachtig fonkelnieuwe Matchless 500
1957, na zijn overwinning van de cross op kasteel "Les Muguets"
na zijn overwinning in 1957 op de kasteelomloop van "Les Muguets" omringd door tal van supporters
zoals het er in de jaren 60 aan toe ging, eerst een nachtje slapen in de tent en dan de zondag 2 of 3 reeksen motorcross en de maandag terug aan het werk, dat was dus echt mannenwerk.
hier schrijven we al 1958, en zoals Roland reeds beschreef was de uitrusting van de piloten destijds beperkt tot het minimum
zo werd er gestart in 1958, we zien hier en daar al de BSA Goldstars met de mooi gevormde Aluminium tank verschijnen, Robert Smessaert hier nog met de Matchless G80Cs, die een jaar later plaats zal maken voor een splinternieuwe BSA Goldstar 500, wie zijn de andere piloten??
mooie aktiefoto met de Matchless op een natuurlijk heuvelende omloop in 1958
Slijkduivel Robert Smessaert reed zich naar de zege in 1958 te Ekkergem bij Gent, let op de reklamepetjes van "Electrion" en van "Verloove" Sport
in 1958 op de bekende piste van Oostkamp bij Brugge, hier reed Robert (20)zich naar een 2de plaats, op de foto zien we nog Nic Jansen (14)die eerste werd en René Baeten (22)
van 1950 tot 1952 heeft mijn vader een beenhouwerij uitgebaat op de markt in Maldegem.
In 1952 is hij naar Gent verhuisd en is in occasieautos beginnen handelen, inkoop en verkoop langs de baan.
In 1953 is hij in contact gekomen met de huurders van het kasteel " Chateau les Muguets" in Mariakerke bij Gent, wat nu het huidige gemeentehuis van Mariakerke is.
Indertijd had dit kasteel een groot park met vijver, een lange kasteeldreef, 3 grote hangaars waar de Duitser in de oorlog hun voertuigen stalden en hersteldenen een zeer groot koetsenhuis waar het dak van ingestort was en waarin veel mooie koetsen die daar stonden te verkommeren. Van een van de hangaars was het dak ook ingstort en de andere werd gebruikt om materiaal van de huurder in te stallen en voor occasiewagens en afbraakwagens te stallen en de crossmachines te onderhouden.
Het park was toen zo groot dat mijn vader er een crossparcour heeft aangelegd en er motocrossen en jeepcrossen ingericht heeft.
De zoon van de huurder van het kasteel was een sterke fan van mijn vader en is later verzorger van mijn vader geworden, In een later stadium is hij als junior zelf gaan crossen met een Matcheless 250 cc viertakt, in het begin dat de 250 cc machines hun intrede deden.
In die periode is mijn vader aangesproken geweest om fabriekspiloot te worden voor de Oostenrijkse motobouwer van het merk Maico om met een 250 cc machine uit te komen, hij is daar echter niet op ingegaan uit vrees dat de 250 cc machines niet zouden meekunnen met de 500 cc. wat toen ook gebleken is. Veel later zijn met de komst van de nieuwe generatie 2-taktmotoren de zaken enigszins gewijzigd.
In 1955 heeft hij mee geexperimenteerd met de Sarolea 600 cc 2 cilinder, wat eveneens geen succes was gezien de problemen met de juiste afstelling van de 2 carburatoren. Deze machine was ook deels bedoeld om als sidecar-crossmachine te gebruiken.
Ook andere crossers hebben met de Sarolea 600 geexperimenteerd; want het merk was in de verdrukking gekomen door de Engelse en Zweedse merken van crossmachines zoals AJS, Matcheles, Norton enz...
een opname tijdens de cross te Eke in 1954 waar het stuur van de FN loskwam en de strijd gestaakt moest worden
terug een panne tijdens de cross van Oedelem in 1954, het carter van de FN werd stukgeslagen , let ook op het beschermstuk tussen tank en cilinder, dit diende om het stof en zand weg te houden van het kleppenmechanisme die bij FN toen nog niet ingesloten zat
het kasteel "Les Muguets" waar Robert Smessaert in het park van het kasteel Jeep en motorcrossen organiseerde (foto: Erik Roels)
op dit kasteel verbleef "Tomas Pips" regelmatig tijdens de Ronde Van Frankrijk, voor diegene die hem niet meer mochten kennen, hij was diegene die tijdens de Ronde Van Frankrijk een stipverhaaltje publiceerde met het verloop van de rit in de krant "Het Volk" en iedere dag zat er een muis verscholen in een van die tekeningetjes
opnamen tijdens een cross op het kasteel "Les Muguets" te Mariakerke bij Gent in 1955, hier zie je al de nieuwe Sarolea frames met zwevende achtervering die in 1954 waren geintroduceerd, Robert Smessaert (senioren) met de Sarolea nr 35 in de achtervolging
ook in 1955 op het parcours van "Les Muguets" te Mariakerke bij Gent, let op de toen al geplaatste afschermnetten, om, denk ik, niet betalende kijklustigen te ontmoedigen beide piloten rijden hier op Sarolea, Smessaert op nr 35, wie is nr 22 ? (No: 22 is Albert Cox van AMS Stekene. Vele groeten Roland Cox Zoon van Albert Cox)
en nog een foto van "Les Muguets", let op de man met zijn "kepi" op en witte jas, hij doet me denken aan die donkere man die helemaal in het wit was gekleed en die "nougat" verkocht op de crossen, maar het is hem niet
een foto uit 1955 tijdens de cross op de Piottenberg
foto uit 1957 genomen tijdens de Paascross te Marche en Famenne
1957, tijdens de cross voor senioren te Beveren aan de Leie, in de achtervolging Smessaert 35 (met de nieuwe Matchless), Van Der Heyden nr ??? en Keteleer nr ??? op Van Obbergen (niet op de foto)
Mijn vader heeft met de volgende machines en nummerplaten gereden, de machines waren allemaal 4 takt motoren. 1950-1951-1952 met Sarolea 500 cc en de nummerplaten 22, 28 en 47 1953 met AJS 500 cc met nr 47 1954 met FN 500 cc met nr 28 1955 met Sarolea 600 cc met nr 35 1957-1958 met Matchless 500 cc met nr 35 1959 met BSA 500 cc met nr 32 1960 met BSA 500 cc met nr 21 Tussendoor werd er ook soms kortstondig of voor een overgangsperiode met andere merken gereden zoals Norton, Triumph enz.. FN was ook een belgisch merk en een zeer goede machine maar ze was veel te zwaar. o.a. Leon Keteleer en August Mingels hebben ook met FN gereden. Een probleem voor veel crosser was dat ze zelf geen technieker waren en dat het moeilijk was om mecaniekers te vinden die de machines echt goed konden afstellen. Er werd dan ook veel met de "oren" gestolen van de concurentie en veel geexperimenteerd en fout gedaan. Mijn vader, toen hij met FN reed, bracht de machine de maandag na de cross naar een technieker in Luik en ging er de vrijdag terug om. Dat was toen 2 dagen van de week die nodig waren om de machine te brengen en terug te halen en dan moest men wat geluk hebben dat de machine werkte zoals gewenst want zelf had hij te weinig kennis ervan. Ook het feit dat de machines in sneltempo evolueerden en er nieuwe merken uitkwamen gaf problemen om de kennis bij te houden en de juiste techniekers te vinden die er konden aan werken en afstellen.
een groepsfoto en zoon Roland mag mee op de foto, zittend op de tank van de crossmachine, de man met de pijp is Frans de Lange
in volle aktie met de AJS aan de gekende Lac van Loppem in 1953, deze keer geen podiumplaats door het uitvallen met pech
deze foto van Robert Smessaert lijkt me te dateren uit een vroegere periode, aan de helm, de nummerplaat en motor te zien, ik ben het niet zeker, maar ik denk dat de machine een Triumph is
Robert Smessaert nr 22 en zijn goede vriend (Pin) Gilbert Bleyaert nr 6 aan de start, ook dit is een foto uit een eerdere periode
1954, cross op de Rode Berg bij Ieper met FN
nog een opname tijdens de cross van Ieper in 1954
een gekend beeld van vroeger, een boerderij en veel schoon volk in de wei op zondagnamiddag , hier een mooie opname uit 1954 te Beveren Leie
met de FN in 1954
in 1954 met de FN op de Kemmelberg waar hij een 5de plaats haalde
Van 1947 of 1948 tot 1960 is mijn vader motocrosser geweest. In de beginjaren reed hij samen met Gilbert Bleyaert bij de BLB.
Ik vermoed dat hij in het jaar 1953 of 1954 overgestapt is naar de BMB waar hij eerst bij de Senioren categorie reed en 1 of 2 jaar later naar de Internationalen is overgestapt.
Sponsoring was er bijna niet of toch zeer zeer beperkt, praktisch alles werd uit eigen zak betaald, en het onderhoud van de machine koste zeer veel geld. Iedere week werd de motor opengelegd en om de 2 weken nieuwe segmenten gestoken en de kleppen gerodeerd, om de 4 tot 6 weken werd een nieuwe chemise ( cilindervoering gestoken en een cilinderboring uitgevoerd ), dan spreken we nog niet over het aantal kettingen en kettingwielen die vervangen werden door breuk of slijtage en de kleppen die verbranden door een slechte klepspeling, boeken kan men er over schrijven. Men moest telkens bij de eersten eindigen in een wedstrijd om met het prijzengeld de kosten aan de machine wat te kunnen bekostigen. De machine werd dikwijls door de crosser zelf gekocht en betaald.
Die tijd is absoluut niet meer te vergelijken met de latere generaties wat uitrusting, machines en sponsoring betreft.
Robert Smessaert hier op 21 juli 1952 te Anzegem en een van de laatste keren dat we hem zullen zien met de Sarolea 500
1953, de bekers en de eerste prijzen blijven maar komen, de Sarolea is hier ondertussen al vervangen door een AJS 500 van Engelse makelij
op kop van de bende met de AJS (47) tijdens de cross van Heusden waar hij een tweede prijs reed de achtervolgers ken ik niet, misschien aan de hand van hun nr kan iemand er een naam op kleven; vlnr nr: 38 32? 22? en 43 of 45
( Nr 38 Louis D'Hondt Nr 32 Roger Haerinck Nr 22 Albert Cox
Nr 43 Albert Derycke en als het Nr 45 is het Maurice Hoste : info Albert Leeten)
nog een beeld van de cross in Heusden in 1953 met de mooie AJS 500
tijdens de cross van Leke 1953 (west vlaanderen) in het spoor van Marcel Streckx (nr10)( info: Albert Leeten)
(zelf dacht ik dat het Jan Rombouts was maar deze reed in 1953 bij de inters, info: Albert leeten)
aan de start in 1953, naast Robert Smessaert met de AJS een piloot die het nog met de plunjer afgeveerde Sarolea moet doen, de Engelse AJS en Matchless machines hadden reeds een zwevende achtervering wat toch een groot voordeel was
cross te Geraardsbergen in 1953 waar Robert Smessaert de concurrentie achter zich liet en de beker en bloemen mee naar huis nam wie kent er de andere piloten ??
( Nr 27 Firmin Eeckhout, Nr 18 Leon Liekens, Nr 12 Antoine Roes, Nr 36 Frans Vantrier, Nr 29 August Meirsman, info: Albert Leeten)
aktie in Geraardsbergen 1953, (1ste prijs)
nog een aktiebeeld van Geraardsbergen 1953, hier krijg je een mooi beeld van een piloot en zijn machine uit de jaren 50
we schrijven het jaar 1950, Robert Smessaert pakt de ene overwinning na de andere met als resultaat dat hij dat jaar Kampioen van België wordt.
Roland Smessaert schrijft daarover:
In 1950 werd mijn vader kampioen van België, naar men mij vertelde heeft hij toen 28 crossen van de ongeveer 35 gewonnen dat jaar.
Dit was zeer goede publiciteit voor de motorenfabriek Sarolea, het was kort na de oorlog en de meeste mensen konden zich nog geen auto aanschaffen. Er werden dan ook veel Sarolea motos verkocht.
De geldprijzen waren toen nog zeer laag, het was nog echt voor de sport. Wel kregen ze bij winst een aantal liter olie van Castrol, Valvoline of van Electrion als prijs. Dikwijls werd toen nog na iedere reeks de olie ververst van de moto.
De winnaar van een cross werd dan gehuldigd bovenop een radiowagen van Radiobell en zo werd reclame gemaakt voor Sarolea.
Gezien er toen nog weinig zelf gefotografeerd werd werden de meeste fotos genomen door sportfotografen die de cross volgden en de volgende cross de fotos verkochten aan de renners op het rennerspark.
in 1950 werd deze foto genomen na een overwinning, aan supporters zeker geen gebrek, de 2de persoon van links is de vader van Lea Vermarke, links van Robert Smessaert met zijn helm nog op, staat De Clerck en rechts van hem Albert Gieregat
een tweede foto werd genomen om toch maar iedereen een kans te geven op de gevoelige plaat te staan
we schreven het al, in 1950 volgde de ene overwinnig op de andere, helemaal rechts zien we Frans de Lange, daarnaast Remy uit Bassevelde en daaronder de broer van Lea Vermarke, Robert op de Sarolea met beker
piloten aan de start in 1950, plaats niet gekend, met het nummer 22 Robert Smessaert (Sarolea) en met het nr 13 Ghislain Calle eveneens op Sarolea, wie kent er de andere piloten ?? zoals we kunnen merken was Sarolea zeer goed vertegenwoordigd in het crossgebeuren, echter een paar jaar later zou daar verandering in komen
Robert Smessaert werd in 1950 Kampioen van België te Eke, als je goed kijkt zie je dat het gezelschap hier samen met de "speaker" boven op het dak van de omroepbus staat
met de kampioenstrui even poseren voor de fotograaf, dat waren toen nog van die netjes gebreide truien
en nog eens op de foto met de kampioenstrui, let op de infrastructuur van de officials, een platbodem wagen en een tafel erop en men begon eraan
en nog een laatste kampioensfoto uit 1950, wat hier vooral opvalt is de achtervering van Sarolea, je zou denken dat deze motor reeds over een zwevende achtervering beschikte, echter dit is niet zo, het betreft hier nog altijd de plunjervering die weinig comfort bood
in 1951 reed Smessaert met het nr 28 maar wel terug op Sarolea, de kleur van de helm is nu wit waar hij vroeger bruin was
wanneer we het hebben over de pioniers van de motorcross in West en Oost-Vlaanderen dan bemerken we daar steevast de naam Robert Smessaert tussen, vanaf 1947/48 tot 1960 reed hij op diverse merken van motoren, zowel bij de BMB als de BLB en dat zowel bij de Seniors als bij de Internationalen, naast mannen als Van Heuverzwijn, Nic Janssens, August Mingels, René Baeten, Jeff Smith, Leon Liekens, enz.. om de motorcross te promoten richtte hij zelf crossen in op het kasteeldomein van "Chateau les Muguets" te Mariakerke bij Gent. Robert Smessaert was een gerespecteerd en te duchten piloot, die spijtig genoeg op26 mei 1960 tijdens de cross in Gistel (bij Oostende) verongelukte en nog dezelfde dag in Gent overleed, na jaren van stilte, weggeborgen foto's en kranteknipsels komt het verleden weer tot leven en dat mede door een mailtje van Robert zijn kleinzoon, Sam Smessaert, die het volgende schreef op de blog bij een foto van Gilbert Bleyaert.
Naam: smessaert Sam Titel: Robert Smessaert is mijn grootvader Reactie: samen met zijn vriend Robert Smessaert die vaak met FN reed en die later tijdens een cross verongelukte, laat hij ons een stuk motorcross geschiedenis na.
dat was kort maar goed samengevat want Smessaert en Bleyaert waren vrienden en ook Gilbert Bleyaert was een van de pioniers van het eerste uur.
Sam contacteerde zijn vader, Roland, die de zoon is van Robert Smessaert en alles van dichtbij meemaakte, de foto's rolden binnen en teksten vol mooie verhalen en details verschenen op mijn PC , in totaal haalde Roland een 60 tal foto's uit de oude doos naar boven die een mooie illustratie zijn van de loopbaan van zijn vader, dankzij hem en zijn zoon Sam kunnen we meegenieten van een stukje motorgeschiedenis, waarvoor onze dank.
als intro schreef Roland Smessaert het volgende:
Mijn vader is beginnen crossen in het jaar 47 of 48 met een motor van het leger. Waarschijnlijk door zijn goede prestaties is hij in 1950 voor het Belgische motormerk Sarolea gaan rijden. Deze crossmachienes werden toen door meerdere piloten gebruikt zoals U kunt merken op de oude fotos. Ook Gilbert Bleyaert,zijn vriend, reed toen met dezelfde crossmoto. Mijn vader kreeg door de Sarolea-fabriek een mecanieker toegewezen die elke zondag op de cross aanwezig was, waarschijnlijk niet alleen voor mijn vader gezien er meerdere Sarolea-rijders waren. Deze zeer goede mecanieker noemde Molly Debruyne en had indertijd een garage in Zulte.
Rond de jaren 60 is hij verhuisd naar Gent waar hij dicht bij de Vrijdagmarkt een grote autogarage had. Deze bestaat momenteel niet meer . ( Graag had ik nog wel eens info over deze man
)
wie kan er zich nog Molly Debruyne herinneren ??
een tevreden Robert Smessaert met zijn beker en bloemen in 1950, toen zat hij al in het zadel van een Sarolea.
Smessaert in aktie met de Sarolea tijdens de cross van Knesselare in 1950 (langs de Brugse vaart )
in achtervolging op het nummer 478 (wie kent de naam van deze piloot) foto genomen in 1950 tijdens de Cross van Knesselare op het terrein langs de Brugse vaart
foto van 1950 tijdens Knesselare cross langs de Brugse vaart, de Sarolea was hier nog uitgerust met plunjervering die maar een minieme veerweg toeliet zodat na een sprong op de grond komen met dergelijke zware machine niet altijd even comfortabel was.
terug een foto van 1950 tijdens de cross van Knesselare maar ditmaal van Gilbert Bleyaert ook wel eens "Pin of Pinne" Bleyaert genoemd, hij was een zeer goede vriend van Robert Smessaert. ook Gilbert Bleyaert zit hier in het zadel van een Sarolea.
Robert Smessaert in 1950 met enkele "officials" die hem de 1ste prijs overhandigen en de beker
Robert Smessaert in 1950 uitgedost in de typische crossoutfit van de jaren 50
Roland Smessaert shrijft daarover: De crossers reden toen in gewone broek of soms met een lederen rijbroek, in hemd met de hemdsmouwen opgerold als het te warm was, zonder handschoenen, met lederen laarzen uit de amerikaanse stock en een helm uit kurk.
rechtblijven was hier de boodschap, want zoals we zien, veel bescherming is er niet
Robert Smessaert gezeten op zijn Sarolea en terug met de 1ste prijs en de bloemen, door de talrijke overwinningen in 1950 zal Robert in 1950 Kampioen van België worden, meer daarover bij een volgende reeks foto's meer let op de man met een blik olie in zijn hand van het merk "AMALIE" reklame maken is van alle tijden.
Frans Baudoin is overleden, (info Peter Rietman), nu woensdag 29 juli 2009 wordt Frans om 11 uur te Heeze gecremeerd, samen met Frans verdwijnt een van de pioniers van de motorcross in Nederland maar ook in België
Peter Rietman schreef indertijd het volgende:
Het was Frans Baudoin die in 1949 de gelederen van de KNMV kwam versterken, Egmond a/d Zee had de eer deze talentvolle Brabantse crosser te mogen aanschouwen.
Hennie Rietman had in dat jaar weinig tegenstand en won elke wedstrijd hoe hij dat wilde, mannen als v Heukelom en de Koning waren voor Rietman een maatje te klein.
Zoals gezegd, toen kwam Franske op zijn Matchless, in het begin moest hij nog genoegen nemen met een tweede plaats, het tempo van Rietman was nog iets te hoog gegrepen.
Maar dat zou spoedig veranderen .
Hennie Rietman had al snel gezien dat hij in Frans in de toekomst een geduchte tegenstander zou krijgen en aldus geschiedde.
Frans Baudoin werd kampioen van Nederland in 1951 op BSA ( jawel ) en in 1954 op zijn vertrouwde Matchless.
In het jaar 1951 reed Baudoin zowel Rietman op BSA en in 1952 reden beiden op Matchless.
Tweemaal Kampioen van Nederland en in de Grand prix van Nederland 1953 een tweede plaats, diverse internationale overwinningen in binnen en buitenland.
In Randers Denemarken in 1956 tijdens de MOTOCROSS-DES NATIONS met het Nederlandse team een derde plaats, dit alles waren mooie resultaten van een echte motorsportman.
Naast het Motocrossen heeft Frans ook een mooie Garage opgebouwd.
Samen met mijn vriend Peter v Hassel heb ik Frans Baudoin die momenteel woonachtig is in Belgie, bezocht.
Dit was een onvergetelijke middag, diverse verhalen en anekdotes uit die tijd kregen wij daar te horen.
Frans bedankt.
Frans met het nummer 15 op de Matchless naast zijn concurrent August Mingels met de Sarolea 2 cilinder
Enige tijd terug kreeg ik een mailtje van Georges Verhelst uit Temse die het artikeltje over piloot Gaston Smet uit Steendorp bij Temse had gelezen op de blog, Gaston was een achterkozijn van me zegt Georges en een van zijn toenmalige concurrenten was Ghislain Calle en wat meer is, ik zie Ghislain nog om de maand in het biljartcentrum de Witte molen in St Niklaas waar we een partijtje biljart spelen en waar Ghislain nog ferme stoten kan uithalen op de biljart, het mooie daarvan is dat de oud piloot nog altijd in goede doen is voor zijn 88 jaar en zegt Georges, een fijn man om mee om te gaan.
Georges deed de moeite om me een aantal foto's te bezorgen van Ghislain van begin de jaren 50 waar hij meestal in de resultaten stond op een meer dan behoorlijke plaats met zijn Matchless of FN, ook een aantal foto's waar hij de beker in ontvangst mag nemen, dus een piloot die meedraaide in de voorste gelederen en waarvan we nu een aantal foto's het daglicht kunnen laten zien dankzij zijn biljartvriend Georges Verhelst . Mochten er nog mensen zijn die info hebben omtrent deze piloot van het eerste uur, graag een reaktie, hij was oa een concurrent van Robert Smessaert waarvan er binnen een paar weken mooie foto's op de blog zullen komen.
op deze foto staat Ghislain 2de van links naast de piloot op zijn BMW Rennsport uit de jaren 50, let op de "Plusfour" broek die Ghislain draagt, wie kent de snelheidspiloot op de BMW ?? (info: Leopold Nouwen, de man op de BMW is de bekende Nederlandse snelheidspiloot Piet Knijnenburg)
Ghislain (met helm) omringd door zijn talrijke supporters, let op de mannen met hun stofbril, het was nog de tijd dat de motorhelm niet verplicht was en een pet of een lederen muts dienst deden als bescherming
Ghislain Calle (2de van rechts) in het rennerspark met de Matchless 500
Ghislain met de bekers en omringd door Mevr Calle naast hem en ander schoon volk
wie weet er meer over de letters MCK op de helm van Ghislain Calle ?
ik weet het niet zeker maar ik denk dat we links mevr Calle in beeld hebben, wie weet het zeker? ( het is inderdaad Mevr Calle, info Georges Verhelst)
bekijk de resultaten van de motorcross op de Zwarte Berg 1956 op de grens van België en Frankrijk, Fifi (Yves Courouble) won bij de seniors , Jurion werd 2de en Calle op Matchless op een mooie 3de plaats
Moortsele 18 april 1954 werd terug afgesloten met een mooie 3de plaats.
een stralende Ghislain Calle op 88 jarige leeftijd (2de van links) in 2009
foto's: met dank aan Ghislain Calle & Georges Verhelst
van Eric Roels kreeg ik een aantal foto's die hij zelf genomen heeft in Gelaagputten van Stekene en waarvan hij niet meer weet wie het is, wie kan helpen ?
bij de foto's vermeld Eric het volgende:
datum van mijn foto's weet ik niet meer, zou mij niet verwonderen dat anderen ze herkennen, die dag won Heikki Mikkola (met baardje) bij de inters als ik niet mis ben, ook zie ik nog 2 gele suzuki's al de eerste ronde vooruit stormen op de rest..., de eerste die ik in de cross zag!
de foto's moeten begin de jaren 70 genomen zijn, gezien een van de eerste optredens van Suzuki
info Rudi Put: Dag Etienne De fotos van de Suzuki is van Roger Decoster en ik denk van 1975 met dit type van Suzuki werd er in 1975 gereden want met de vorige types van Suzuki liep de knalpijp in een soort omgekeerde gebogen Z van onder het kader naar boven en met het model van 75 liep de knalpijp van boven tussen en langs het kader ik stuur je enkele fotos door om het verschil te laten zien .
Ps ik kan verkeerd zijn maar ik denk het niet er zullen nog wel reacties komen !!!!!
Jan Rombouts is onlangs overleden maar bij velen leeft hij verder, op een schijfje die ik kreeg van Leopold Nouwen /Marnix Vanslembrouck heb ik vele foto's staan van Jan Rombouts en het zou zonde zijn deze niet op de blog te plaatsen en Jan nog een keer in aktie te zien, maar er is meer, op diezelfde foto's staan er ook andere piloten die zeker naam en faam hadden in die periode maar waarvan ik de namen niet meteen ken, wie ze wel kent mag ze me laten weten en de foto's zullen er meer waarde door krijgen.
Leopold Nouwen schreef een afscheidsgedicht voor Jan Rombouts.
deze foto werd genomen op de Kattekensberg in 1949, Jan Rombouts met het nummer 41, wie is nr 83 ? (nr 83 is Louis Dekeersmaeker: info Albert Leeten-Vromans)
foto van 1950 genomen te Herenhout waar Rombouts met het nr 61 de tweede plaats behaalde, wie is de man met het nr 59 en wie is de piloot tussen 61 en 59 in (nr 59 is Marcel Sterckx: info Albert Leeten-Vromans) (de piloot tussen nr 61 en 59 is marcel Verhaegen: info Leopold Nouwen-Poelmans)
een duel tussen 2 stalgenoten bij de senioren te Ronse in 1951, Rombouts met het nr 11 op zijn Sarolea, wie is nr 14 (nr 14 is Jozef Deconinck: info Albert Leeten-Vromans)
start van de Seniorenreeks te Temse 1951 waar Rombouts nr 11 triomfeerde met Sarolea, wie is nr 14 op FN, nr 12 op Matchless, nr 155 op ??, nr 35? op Triumph, nr 7 op Sarolea ( nr 11 is Jan Rombouts, nr 14 is Jozef Deconinck, nr 12 is Antoon Roes, nr 155 ?, nr 35 is Camille Fruythof, nr 7 is Gaston Smet, nr 103 is Petrus Maes: info Albert Leeten-Vromans)
Senioren 1952 te Akkergem waar Rombouts met het nr 11 op zijn Sarolea 4de werd, wie is nr 45? (nr 45 te Akkergem is Govaert , voornaam ?: info Marnix Vanslembrouck) (nr 45 is Victor Govaerts : info Leopold Nouwen-Poelmans
1952 te Bouwel, wie is de Senior met het nr 43 op zijn Sarolea piloot nr 43 te Bouwel is Albert Verhaegen: info Marnix Vanslembrouck
eveneens te Bouwel 1952, Jan met het nr 11, wie is de piloot met het nr 14 op zijn AJS en wie zijn de anderen ?? (nr 43 is Albert Verhaegen info: Leopold Nouwen) (nr 11 is Jan Rombouts, nr 14 is Marcel Verhaegen, nr 27 is Firmin Eeckhout, nr 34 is Rene Hendrickx, nr 12 is Antoon Roes , nr 1 is Jos Vanpee : info Albert Leeten-Vromans)
prijsuitreiking voor de Senioren te Eke 1952, wie is nr 27 ? (nr 11 is Jan Rombouts, nr 27 is Firmin Eeckhout: info Albert Leeten-Vromans)
op pinkstermaandag 1 juni 2009 trok ik om 6 uur s'morgens mijn ogen open en het eerste waaraan ik dacht was dat het vandaag zou gebeuren waar ik toch 50 jaar heb op gewacht, nml starten in mijn eerste motorcrosswedstrijd, ik heb vroeger wel aan het gas gedraaid van Sarolea's, FN's en CZ maar nooit in wedstrijdverband, op het circuit heb ik wel aan veel wedstrijden meegedan, dat wel, maar deze 2 zijn niet te vergelijken.
toen ik een mannetje van een jaar of 8 a 9 was, was ik er vast van overtuigd dat ik later deel zou nemen aan motorcrosswedstrijden zoals mijn grote voorbeelden uit het dorp waar ik woonde.
dus, om 7 uur stond ik al in Lotenhulle om Willy Van Parijs, ex crosser op CZ en retrocross liefhebber op te halen en om 8h20 stonden we al op onze plaats op het prachtige circuit van MC Lille op de Breugelheide in Lille, ( http://www.mc-lille.be/ ) de mensen zijn daar gemoedelijk en vriendelijk en de accomodatie is daar prima, dus dat begon al goed.
een eerste probleem was er al bij de inschrijving omdat het nummer 15 dat ik op mijn nummerplaten had reeds bezet was, maar de man achter de inschrijftafel loste dat kalm en bedreven op en met een streepje plakband maakte ik daar het nummer 75 van, dus ipv van met het nummer 15 (een van de nummers waar mijn vroeger idool Alex Jennes mee reed) start ik nu met het nummer 75, is dat een goed of een slecht teken, ikzelf schonk er niet veel aandacht aan als er maar gereden kon worden.
voor de trainingen van mijn reeks was ik al te laat want mijn "concurrenten"" zijn al duchtig gas aan het geven terwijl ik nog een laatste inschrijvingsformulier aan het invullen ben.
geen paniek want door de jaren en de ouderdom zijn we al aan vanalles gewoon geraakt, de CZ 360 van 1964 wordt uitgeladen en vanaf dat moment komt er regelmatig een blogbezoeker een praatje maken , (ze herkennen de motor van op de blog.) daardoor vergeet ik een afspraak met Aloïs Peeters na te komen die een en ander had meegebracht voor me .
ik begin me nu toch al een beetje zorgen te maken om aan de start te komen van mijn eerste wedstrijd zonder het parcours van dicht bij te hebben gezien, ik denk aan de situatie van een paar jaar geleden in Rockanje (Nederland) waar ik aan een snelheidsdemorace deelnam met de 350 Triumph zonder training, en in de 2de ronde op een gewijzigd stuk circuit de kontrole over de motor verloor en zwaar onderuit ging, gelukkig alleen maar met blikschade.
maar als de nood het hoogst is is de redding meestal nabij, en deze vescheen in de gedaante van Johnny Moonen getalenteerd speaker op de Breugelheide en ex piloot, Johnny regelde voor mij een prive training vlak voor de start van de wedstrijd, het is toch gemakkelijk als je hier en daar een goed geplaatst persoon kent.
de eerste kennismaking met een zandcircuit viel zeker niet mee, zulke dingen hebben we in West Vlaanderen niet, in het mulle zand is het lastig rijden en af en toe zat ik naast mijn derde versnelling, bovendien had ik vanuit mijn ooghoek gezien dat er nog een tweede piloot op het circuit rondtoerde die ik soms wel en soms niet zag en tot overmaat van ramp begon ik me in te beelden dat ik op een bepaald moment een verkeerde afslag had genomen en in tegengestelde richting over het circuit reed, je kunt je voorstellen als je dan voor een springberg komt en de (ingebeelde) kans bestaat dat er vanuit de tegenovergestelde richting ook iemand over de berg komt gereden, dat de grote lol er dan wel vanaf is, in een nuchtere reflex dacht ik, mocht ik mogelijks in een verkeerde richting rijden dan zouden baancommisarissen toch wel driftig met de vlag staan zwaaien, maar ze waren de kalmte zelve en tegen het moment dat ik dat allemaal doorhad zat mijn training erop en mocht ik een nummertje trekken voor het spannenste moment van de dag, de start.
nummer 31 was mijn startnummer, maar ik plaatste me toch helemaal aan de buitenkant en was vast van plan niet in de voorste gelederen te starten, starthekkens omhoog , dan de groene vlag gevolgd door het bord 20'' en dan 5" en hup we waren weg, zo gemakkelijk gaat dat, vooral als je als laatste vertrekt en maar te volgen hebt, ik had direkt het gevoel dat ik toch redelijk goed diegene die vlak voor me reden kon volgen, maar voor hoelang, tot ik na een halve ronde halverwege een bocht het gas erop zette maar niet meer vooruit ging en door gebrek aan trekkracht de motor op zijn zij ging en ik ernaast, ketting eraf en achterwiel geblokkeerd, finito eerste reeks.
ik had al min of meer voor mij zef uitgemaakt dat het erop zat voor vandaag, ik wilde de oorzaak kennen waarom de kettingspanner aan de tandwielkant afgebroken was, Werner Castelijns, houvast in slechte tijden maakte me direkt een nieuwe spanner met geleende stukken van andere piloten (dat geeft je een goed gevoel), maar het heeft niet mogen zijn, de een na de andere kwam kijken wat er was voorgevallen (ook dat geeft je een goed gevoel) en een paar CZ specialisten, incluus Willy, raden me toch aan eerst een kettinggeleider te plaatsen alvoor weer van start te gaan, zoniet riskeerde ik weer hetzelfde tegen te komen.
niets aan te doen, volgende keer beter, dat is mechanische sport, één vijs verkeerd en je kunt het vergeten, toch een mooie dag met dank aan:
Willy Van Parijs voor de technische en morele steun Werner Castelyns voor het maken van de kettingspanner Aloïs Peeters voor het bezorgen van de retro mond/neus beschermers Johnny Moonen voor het verzorgen van een prive training, en mijn naam een paar keer te laten weergalmen over de heide Jef De Cnodder voor het plaatsen van het leuke tekstjes in de "Motor Gazet" en op zijn site (zie ook Jef zijn site: http://blog.seniorennet.be/crossertje/) de Makke voor het nemen van de foto's (zie de fotosite van Makke http://picasaweb.google.com/makke1007 )
en alle andere die meehielpen de dag goed te doen verlopen
links uw dienaar op de CZ, rechts redder in nood Werner Castelyns met de Suzuki 250
een beetje rook bij de start, te wijten aan een beetje meer olie bij de naft, kwestie van geen vastloper te rijden met de nieuwe zuiger (foto: de Makke http://picasaweb.google.com/makke1007 )
de Mooie Matchless van Jac Schoofs die op methanol staat en aardig goed vooruit gaat
Willy wijst Jac erop dat de achteras van de Matchless het zwaar te verduren heeft gehad
aan supporters geen gebrek (foto: Lucien Scaillet)
begin de jaren 60 met de Rickman Triumph Metisse (foto: Lucien Scaillet)
Scaillet (2) gevolgd door Donald Rickman in 1956
Hubert Scaillet op FN (68) tijdens de GP van België 1956 op de Keiheuvel te Balen
Hubert Scaillet met de FN wordt gevolgd door Raymond van Obbergen op Matchless, let op de bescherming bovenaan de cilinderkop van de FN, deze diende om de min of meer open kleppen toch wat af te schermen voor stof en dergelijke, alle andere motoren hadden toen reeds gesloten kleppenkasten ofte "rockerboxen"
Scaillet met een van zijn tijdsgenoten Roger Vanderbecken (8 Triumph) in de achtervolging
de naam Hubert Scaillet doet bij velen een belletje rinkelen, hij was dan ook een van de toppers op motorcrossgebied gedurende de jaren 50 en begin de jaren 60.
Hubert was de zoon van Lucien Scaillet die als autopiloot forure maakte en woonachtig was in Spontin (Belgische Ardennen)
Hubert Scaillet, geboren in 1935, begon begin de jaren 50 met de motorcross en had in 1954 reeds de titel van Kampioen van België 500 cc Junioren op zak.
het jaar daarop pakte hij in het zadel van zijn FN de overwinning bij de senioren op de de Citadel van Namen, dat zelfde jaar stapte hij over naar de Inters waar hij moest opboksen tegen de reeds gevestigde waarden zoals een Mingels, Broer Dirkx, Johnny Draper , René Baeten , Bill Nilsson en alle andere toppers van deze periode .
dat Scaillet zo maar geen meeloper was verteld ons de eindstand van het wereldkampioenschap 500cc 1957 waar hij een 9de plaats wist te veroveren, niet slecht voor iemand die nog maar een paar jaar meedraaide op het hoogste niveau.
in 1958 won hij met de FN fabrieksmachine de grote prijs van Oostenrijk in Sittendorf, hij bleef dit jaar bevestigen en het kwam zelfs zover dat hij enige tijd meespeelde voor de wereldtitel tot pech en een valpartij roet in het eten kwam strooien, Scaillet eindigde 5de in het WK zonder dat hij alle GP's had kunnen rijden, hij werd dat jaar 2de in het BK achter René Baeten .
nadat FN eind 1958 de crossaktiviteiten stopzette reed Hubert Scaillet in 1959 op Matchless waarmee hij opnieuw goed van leer gaf oa weer in de GP van Oostenrijk waar hij als derde eindigde achter Lundin en Broer Dirkx.
niet echt tevreden over de Matchless ruilde hij deze begin de jaren 60 in voor een Triumph waarmee hij in 1962 Kampioen van België bij de Inters werd, in 1963 werd hij terug Kampioen van België bij de Internationalen ditmaal op de Triumph Metisse die toen zeer populair aan het worden was.
met de Triumph's behaalde hij een aantal goede resultaten in de GP crossen en in de motocrosses des Nations waar hij tussen 1956 en 1964 6x aan deelnam.
Hubert Scaillet was zeker een van de betere rijders van zijn tijd, met een klein beetje geluk sleepte hij misschien een WK titel in de wacht
in 1986 kwam Hubert Scaillet om in een auto ongeval, hij had op dat moment een garage in Spontin, hij was toen 51 jaar, een van de mannen die in België het crossgebeuren groot hielp maken was niet meer.
Hubert Scaillet op de frontpagina
met de FN (2) voor August Mingels (28) in 1957
hier met de Triumph 500 2 cilinder begin de jaren 60
Hubert Scaillet in burgerkledij
in 1965 met de Triumph Metisse in Ronquieres (Inters)
Hubert Scaillet had de naam een snelle starter te zijn, hier op kop in 1962 te Leuven (Inters) wie kent de namen van de anderen ??? nr 21 zou Sten Lundin moeten zijn (info Lucy en Leopold Nouwen) met nr 31 is Jeff Smith, achter Scaillet Jef Teuwissen en nr 42 is Roger vanderbecken.
met de prachtige Metisse Triumph in Marche en Famenne
even de Metisse de sporen geven om zijn belager af te schudden, ik denk dat het Roger Vanderbecken is
voorstelling van de Nationale ploeg tijdens een Cross des Nations ?, (Hubert Scaillet 3de van links) wie zijn de anderen ??? uiterst links meen ik Jan Rombouts te herkennen (info Lucy en leopold Nouwen) deze foto is zeker geen voorstelling van de Motorcross der Naties, maar een Belgische ploeg die afgevaardigd werd voor één of andere wedstrijd in het buitenland, vermoedelijk Frankrijk. Hier hebben we uiterst links Jan Rombouts,daarnaast Fernand Neri, achter Scaillet loop Jef Teuwissen,naast Scaillet Lucien De Soete, afgevaarde dhr Vervoelt en daarachter Roger Vanderbecken.
op onderstaande link kun je de Cross des Nations 1964 in Hawkstone Park Engeland bekijken, als je goed luisterd dan hoor je op bepaalde momenten de naam Scaillet vernoemen, het was de laatste Cross des Nation waaraan hij deelnam, en tevens het debuut van Sylvain Geboers die daar een prachtprestatie neerzette. http://motorbikearchives.com/Video-Gallery/High-Resolution/1964-Motocross-des-Nations.html
(voor de mensen die niet over een snelle PC beschikken laten best het filmpje eerst wat opladen door op pauze te klikken )
foto's: met dank aan Lucien Scaillet (zoon van Hubert) Videotip: Peer Bijnen (Ned.)
In Nederland laat de naam Rietman bij de oudere motorsportliefhebbers direct een belletje rinkelen, Hennie Rietman "de Leeuw van Doetinchem" is zo een beetje de stamvader van de crossende Rietman's, hij speelde het klaar om als internationaal met het H1 nummer te rijden.
de anderen zijn misschien minder gekend maar reden toch elk voor wat ze waard waren, één onder hen laat na zovele jaren terug van zich horen en het zal velen plezier doen terug een Rietman in de resultaten te zien verschijnen, maar straks meer daarover.
hier een kort overzicht:
Hennie Rietman met de leeuw op de helm en H1 nummer op zijn BSA Goldstar
de broer van Hennie, Gerrit Rietman
de zoon van Hennie, Hans Rietman hier met de Greeves
Ronald Rietman (broer van Peter Rietman en Hennie was zijn oom) reed indertijd met het H3 nummer bij de Internationalen 4 taktklasse
Peter Rietman, (broer van Ronald en Hennie Rietman was zijn oom) hier op de Maico in 1972, het is deze Rietman die na meer dan 30 jaar zijn come-back maakt in de wondere wereld van de motorcross.
hij doet dat met deze prachtig gerestaureerde Maico 250 cc uit 1969
hier zien we Peter aan het werk met de Maico tijdens de classiccross in Utrecht, hij rijdt er in de categorie 60+ , zo te zien is hij het rijden nog niet verleerd en komt nog gezwind van de grond
zoals in de jonge jaren, voet vooruit en het gas erop, zo gaat men in stijl door een bocht
op onderstaande foto zien we Peter Rietman (rechts) met een van zijn jeugdidolen Jeff Smith (links) tijdens de classiccross in het Nederlandse Rhenen 2004. Peter is ook de man die regelmatig een spannend pré 65 verhaal schrijft voor deze blog, met bijhorende foto's, en ons zo de tijd van vroeger nog eens laat beleven, nu zit hij zelf weer in het zadel en we wensen hem alle succes toe
Oud motorcrosser Jan Rombouts overleed na een slepende ziekte op maandag 4 mei 2009 in het ZNA Jan Palfijn Middelheimziekenhuis te Antwerpen. Rombouts werd 83. Volgens de wens van de overledene, zal de uitvaartplechtigheid en het uitstrooien van de as in alle intimiteit plaatsvinden op vrijdag 8 mei 2009.
Rombouts werd geboren te Mortsel op 22 maart 1926. Hij droomde van een voetbalcarrière bij Berchem Sport. De dag dat hij een motorcross bezocht werkte dat fascinerend op hem. Beïnvloed door het geronk der machines begon Jan te sparen tot hij een aftandse legermotor kon kopen. Rombouts werd door de heer Alfred van Brussel ingelijfd bij AMV-Mortsel.
In 1949 demonstreerde de Antwerpenaar voor het eerst zijn kunde binnen de omheining van de Zoete Waters te Oud-Heverlee. De crossfans leerden hem kennen als een begaafd en gedreven piloot. Jan was tot daverende rushes in staat en gaf zich nooit gewonnen. Romboutsaanwezigheid betekende strijd!
Hij maakte in elke categorie snel furore. In 1953 werd de eerste vergunning als elite gesigneerd. Jan was geroepen om een wereldvedette te worden. Maar Dame Fortuna spaarde hem niet : pech en verschillende breuken remden zijn opgang. Toch bleef hij van 1953 tot en met 1960 één van de beste Belgische piloten.
De man van de snelle starts had een uitgesproken voorkeur voor harde terreinen. Te Marche, Mettet, Stekene, Eke, Wannegem-Lede en Tiegem bracht de motorduivel met schitterende zeges de toeschouwers in vervoering. De BMB selecteerde hem in 1956, 1957, 1958 en 1959 voor de Motorcross der Naties .
Rombouts ,een graag geziene figuur in de motorcrosswereld, kon raak en leuk uit de hoek komen. Het rijnummer 10 was als sportman groot van kwaliteit en als mens een goede en betrouwbare vriend. In 1962 hing hij zijn valhelm aan de haak.
het is zover, de CZ heeft zijn wederoptreden gemaakt in het mulle zand, en geloof me, alle arbeid was de moeite waard, want zeg nu zelf, een ritje op een crosser van 1964 die op alle toerentallen even hard wegtrekt en een vering die meer dan zijn werk doet, meer moet dat niet zijn.
ik zou er nog een paar bladzijden kunnen over schrijven maar dat zou eentonig worden, beter dan duizend woorden zijn een paar foto's, veel spektakel is er nog niet te zien, het was trouwens zo'n kleine 25 jaar geleden dat ik nog in het zadel van een CZ zat, maar het viel allemaal goed mee, de armen en benen hielden goed stand, enkel aan de rugspieren moeten nog wat gewerkt worden.
ik heb nog een paar foto's van vroeger (1984 ) teruggevonden met de toenmalige CZ 380 en heb ze onderaan toegevoegd.
normaal was de eerste confrontatie in wedstrijdverband voorzien op 13 april in Ranst maar deze dag heb ik andere plichten te vervullen en de aftrap is verschoven naar 4 juli in Wommelgem.
PS: voor ik het vergeet: dank aan de mensen die me met raad en daad hebben bijgestaan tijdens de restauratie
een streepje zand doen opvliegen aan het achterwiel, daar keek ik vroeger altijd naar toen ik als klein mannetje naar de echte crossers ging kijken, en hoe hoger het zand opvloog des te hoger schatte ik de kwaliteiten van de piloot
een beetje uit het zadel komen voor het kleine sprongetje die eventueel kan komen, bij het paardrijden noemt men dat "verlichte zit"
een beetje balanceren om het spel in evenwicht te houden
voet vooruit voor het geval je hem dringend nodig hebt
nog een keer het bergje op ....
en dan nog even poseren voor de fotograaf
dit is een foto uit 1984 met de CZ 380, iedere zondagmorgen werd er gereden om de stress van de voorbije weg te werken, of de "kater" van de vorige avond te verjagen
toen kon er bijna overal nog gereden worden zonder veel problemen, zoals hier in de putten van Ampe te Egem
Leon Sagaert uit Meulebeke kunnen we zo stilletjesaan een monument gaan noemen in crossend Vlaanderen, steeds trouw gebleven aan de MCB - MCLB, begon hij in 1962 (hij was toen 18 jaar) in het zadel van een Greeves aan zijn crossavontuur.
dat het zou doorlopen tot op de dag van vandaag (hij werd in maart 2009 65 jaar), met een onderbreking van een aantal jaar weliswaar, is toch uniek te noemen.
de vele overwiningen en podiumplaatsen ga ik hier niet opnoemen, want het zou een saaie bedoening worden, maar om even te illustreren wat Leon zoal bij elkaar heeft gereden, een paar honderd bekers sieren zijn zaak in Meulebeke en onlangs heeft hij er een aantal moeten verwijderen door plaatsgebrek, daarvoor moet je toch al een aantal keer op het podium hebben gestaan.
hoogtepunten op het palmares is zeker de 2 keer dat hij Belgisch kampioen werd bij de sidecars in 1983 en 1986 en de 2 maal dat de Rally Parijs Dakar met een zijspan werd gereden in 1983 en 1986 (1986 = het legendariche jaar dat Thierry Sabine omkwan in die helikoptercrash)
maar laten we eerst eens kijken naar foto's uit zijn beginperiode als solo en sidecarpiloot
te Wetteren in 1962 of 1963 met de Greeves 24MDS 250cc
te Pamel begin de jaren 60 weer met een Greeves maar nu met een Griffon
spectaculaire toestanden te Kortemarkt 5/10/1969
het begin van een lange periode als zijspanrijder, terug met Greeves maar nu als zijspancombinatie , hier zien we hem met bakkenist Eric Tiffaert in 1972, Leon laat zijn spierballen rollen
terug met Eric Tiffaert in de bak en gesponserd door Massey Ferguson, het legendarische tractormerk
Kluisbergen 27/4/1975 nog steeds met de trouwe Greeves maar nu met Rudy Volder als bakkenist, Leon kwam als eerste over de meet maar werd gediskwalificeerd omdat Rudy uit de bak was gevallen
Zomergem 5/8/1979 de Greeves is vervangen door Yamaha
Oostkamp 16/4/1979 Leon Sagaert (20) met Yamaha vertrekt op kop en is op weg naar een zoveelste podiumplaats, nr 3 is Oostkampenaar Paul Claeys
Wortegem - Petegem 1979 Leon Sagaert (2) Yamaha, Wiliam Goethals (22) Paul Clays (3) , wie herkent de anderen, Freddy Versluys zit er ook tussen maar ik weet niet waar
hier nog een tweetal mooie aktiefoto's van Gerrit Does
hier met de Husqvarna 250 tijdens een cross van Reusel ( Nederland)
hier tijdens de Inter. cross van Budel 1970 (Nederland)
Gerrit Does, we schreven het vroeger al, is er niet een van 13 in een dozijn en dat kun je zien aan de decoratie (in Nederland noemen ze dat een lintje) op zijn zondags kostuum, hij werd namelijk eind vorig jaar door de Nederlandse Koningin Beatrijs tot Ridder geslagen in de Orde van Orange Nassau, dit voor het vele werk die hij doet voor de Nederlandse BMX federatie ( zie zijn website www.univofbmx.com )
hier kunnen we dus echt spreken van "Adel in het Zadel" al is het dan met enige vertraging.
let op de typische kledij van de jaren 60 , jet helm, lederen broek, laarzen met gespen en de lange kousen een randje over de laars, mooi om zien
iedere overwinnaar straalt bij het ontvangen van de bloemen, zo ook Julien
het startnummer 1 wordt je niet zomaar aangeboden, die moet je bijeenrijden
een CZ waarvan er niet veel gemaakt zijn.
Julien De Roover is altijd nauw verbonden geweest met CZ, op een klein zijsprongetje met Maico na, tot over enkele jaren reed hij retrocrossen met de vertrouwde CZ en tot op vandaag is het nog altijd zijn merk.
iemand die we zeker niet mogen vergeten is wel een piloot als Julien De Roover die eind de jaren 60 toch wel bij de toppers van het Belgische crossgeweld hoorde. Julien debuteerde begin de jaren 60 in de brommercrossen en ging, zoals zo velen, over naar de motorcross in het zadel van het toen zeer populaire merk CZ waarmee hij talrijke overwinningen op zijn naam zette, later trad zijn jongere broer Gilbert in zijn voetsporen, maar dat is voor een andere keer.
de jonge Julien De Roover uit Booischot tijdens een brommercross, de vrouwelijke fans kijken aandachtig toe, me dunkt
hier met de CZ 2 pijper in de kop van het peleton om het in rennerstermen uit te drukken, hier zit nr 45 nog voorop (wie is deze rijder?) hier wordt de aanval ingezet
en vervolgens op weg naar een zoveelste zege
met de 360 zijpijper in Beerzel 1969
Rijmenam 1971 met de Yellow tank CZ en weeral op kop
Nismes 1971
pure klasse gecombineerd met een spectaculaire rijstijl
eerst even iets anders, een aantal mensen zonden me een mailtje met de vraag of alles wel OK was met me omdat er een tijdje niets nieuws op de blog te zien was, in ieder geval dank voor de bezorgdheid, maar alles is prima in orde, de restauratie van de CZ en een beetje blogschrijfmoe waren de oorzaken van deze "stand by" eerst zet ik een paar foto's van de CZ restauratie op de blog en dan komen er foto's van oa Julien De Roover, Leon Sagaert , Gerrit Does , André - Jean Pierre en Remi Vromans , Jan Rombouts, Jos Vermeiren, Alex Jennes enz enz... ook naar de restauratie van de BSA Goldstar scrambler van Guy Labbe zullen we regelmatig een kijkje gaan nemen.
en last but not least op tijd en stond een paar foto's van de retrocross, alleen maar om te verwijzen naar de retrocross site bij uitstek http://www.katesretropage.be/ waar regelmatig een en ander te lezen valt.
en nu een paar foto's van de CZ waarmee ik dit jaar een aantal retrocrossen zal "proberen" te rijden, ik ben in ieder geval al begonnen met wat conditie training zodat ik de 360 in bedwang kan houden
zoals hij was, de fransen noemen dat "dans son jus"
afbreken gaat rap maar kan ook stresserend zijn omwille van de vraag "wat ga ik hier vinden"
hier heb je het al, gebroken segmenten en kapotte zuiger
hier en daar een kleine verbouwing
nu kan het snel gaan met de wederopbouw
als alles netjes klaarligt dan is het zoals vroeger met een "Mecano" spelen
het motorblokje, al zeg ik het zelf, komt als uit de fabriek
even de nummerplaten erop
en af, 4 maal kicken en hij pruttelde er rustig op los, het leven kan soms schoon zijn
er begint wat te bewegen in West Vlaanderen op het gebied van oude crossmotoren, meer en meer zie ik links en rechts mensen die bezig zijn met de restauratie van een oude crosser. hieronder enkele foto's van het Goldstar project van Guy Labbe, goed gekend in Triumph middens maar hier duidelijk verleid door de charmes van een Goldstar crosser.
Guy kocht de Goldstar "dans son jus" in het Franse Roubaix van oud crosser Robert Devoldre, zeker gekend bij de ouderen onder de crossliefhebbers, Devoldre kocht de machine in 1955 en stuurde de BSA menigmaal als eerste over de meet.
prachtig project en we kijken uit naar het verder verloop van de werkzaamheden
Wie kan er An en Dieter behulpzaam zijn met het decoreren van hun zaak, ze willen namelijk retro foto's van de 15 augustuscross op de Keiheuvel in Balen in hun zaak ophangen, dat is een mooi initatief, alleen de foto's ontbreken nog, wie kan er meehelpen met affiches, foto's van zichzelf of anderen en zo opgenomen worden in een soort permanente tentoonstelling in De "Wascuyl" op de Keiheuvel in Balen.
met dank bij voorbaat, An en Dieter
je kunt ze bereiken op onderstaand adres, tel, of mailadres
An en dieter De Wascuyl Sint jansstraat 105 2490 Balen Tel 014687214 info@wascuyl.be
liefst foto's van een betere kwaliteit dan deze hieronder,
Op de startfoto van 15 augustus 1953 te Mol - Gompel ( en dus niet van de Keiheuvel zoals er eerst stond) herkennen we v.l.n.r. : nr 52 René Baeten (Saroléa), nr.1 Nic Jansen (Saroléa), daarachter nr 18 André Van Heuverzwijn (Saroléa) en uiterst rechts A2 Jeff Smith (BSA). (info Leopold Nouwen, zie ook "reaktie")
