Dwars tegen alle regels en logica in ben ik van je gaan houden, heeft dat zin? Dwars tegen alle regels en logica in zie ik op jouw gezicht de glans van hetzelfde licht....... Damma
31-12-2021
vol vertrouwen
Vol vertrouwen laat ik los.
28-12-2021
ik mis je zo
ik mis je zo heel erg
daarom kom ik op mijn bezempje naar je toegevlogen
in mijn vuurrode jurkje
je bent aan het werk in de tuin
plotseling voel je een kleine wervelwind
je kijkt om
et voilà, daar ben ik
je bent zo blij, dat je me uitbundig knuffelt en kust
je pakt me beet en draait me in de rondte
je maakt een vreugdedans met me
het is zo heerlijk weer samen te zijn
wat hebben we dát gemist
helaas kan ik maar even blijven, een uurtje slecht,
één uurtje vol geluk,
dan moet ik weer weg
je zwaait me na
ik werp je kushandjes toe en roep:
tot spoedig! damma
25-12-2021
verdronken
Ik ben verdronken in de diepte van mijn eigen hartstocht, toen ik het contact met mijn bron verloren was. Damma
22-12-2021
nog niet uitgewist
Ik mis je zo, heel erg, mis ik je, de tijd heeft je nog niet uit mijn hart gewist. Ik droomde, dat ik weer bij je was. Het voelde zo echt, zo werkelijk, zo tastbaar, maar toen ik ontwaakte, was er slechts de herinnering aan wat mij ooit gelukkig maakte. Nu lig ik hier eenzaam en alleen en ween......... Damma
19-12-2021
somberheid
Hoe ga je om met een somberheid? Je gaat er Niet mee om. Het gaat met jou om. Het is alom tegenwoordig. Je kunt je er niet voor verstoppen. Je kunt er niet even pauze van nemen. Het IS er en het blijft bij je zolang het wil. Je kunt er niets tegen doen. Het is groter dan je zelf bent. Het omhult je helemaal en je moet wachten, tot het weggaat. Er is geen enkele manier waarop je somberheid kunt ontlopen. Je moet wachten tot het je verlaat en dat gebeurt, altijd! Zo maar ineens breekt de zon door de wolken en somberheid verdwijnt. Dat is telkens weer wonder. Het is het wonder waarop ik nu wacht. damma
16-12-2021
moed
moed betekent voor mij volhouden, in donkere tijden, als ik de weg kwijt bent en almaar in kringetjes ronddraai, zonder te weten waarheen te gaan, ik ben dan stil en wacht tot het licht gloort........ damma
13-12-2021
de uitreiking
Je ging studeren, omdat je graag een taal wilde leren.
Je kreeg veel tegenwerking van thuis en je aanleg was matig, maar toch zette je door.
Ik vond je lief, dus hielp ik je.
We oefenden, urenlang, avondenlang de uitspraak, de grammatica, de idioom.
Je eerste proefwerk maakte je slechts matig, maar daarna ging je rap vooruit.
Ik was steeds fier op je en blij met je succes.
Vandaag is een Belangrijke Dag voor jou, je krijgt je bull uitgereikt.
Je zult op het podium staan, er zullen toespraken en na afloop is er feest, met hapjes, drankjes en muziek, je zult eten, drinken, dansen en gelukkig zijn,
maar ik mag er niet bijzijn,
want naast jou op het podium staat je vrouw..............
damma
10-12-2021
de eerste avond van de vakantie
het is de eerste avond van mijn vakentie
de eerste avond zonder jou ik mis je heel erg............ ik kan niet slapen en zit op mijn balkon, naar de hemel te staren, soms zie ik de maan op zee schijnen en dan weer bliksemt het...... die bliksem treft mijn hart....... ik mis je zo er dat het pijn doet in gedachten ben ik bij je.......... ik doe net of je nu naast mij zit je slaat een arm om mij heen en fluistert lieve woordjes in mijn oor je blijft bij me tot ik in slaap val......
damma
07-12-2021
regen
Om de sombere, natte zomer in mijn eigen land te ontvluchten, boekte ik een reisje naar de Costa del Sol.... In het vliegtuig verheugde ik me de hele tijd op de heerlijke zonneschijn die me te wachten stond........... Ik arriveerde 's avonds laat in mijn sombere appartement en vertrouwde erop dat al die somberte de volgende ochtend in licht en zonneschijn zou veranderen................. Niets was minder waar....... De volgende morgen werd ik wakker van onweder, en het geluid van stromende regen........... Ik dacht nog: het is een bui, die trekt wel over, straks is de hemel stralend blauw...........maar dat gebeurde niet, het bleef maar regenen en regenen, dus ging ik door de regen, naar de supermarkt om de nodige boodschappen te halen......... Ik bleef hopen op zonneschijn.......maar die kwam niet, wel werd het droog....... Ik toog naar het strand.........er waren geen bedjes te huur, want alle matrasjes lagen hoog opgestapeld en stevig vastgebonden onder plastic.......... Ik ging in het zand zitten en keek naar de zee........ het leek juist of de lucht opklaarde, daarginds, in de verte, leek het wat klaarder te worden............ Ik bleef wachten op de zon..........maar de wolken werden toch weer dikker en dikker en donkerder en donkerder........en wederom begon het te stortregenen........... Ik zat daar op het strand, in de stromende regen en weende............ Toen kwam jij........ je zette je eenvoudig naast mij neer, in kleermakerszit........... We zaten daar een tijdje stil naast elkaar.......... toen raakte jouw hand de mijne aan; ik keek je aan; je lachte me bemoedigend toe en begon te zingen: I'm singing in the rain........ onder het zingen stond je op en danste, terwijl je zong.....I'm singing and dancing in the rain.... Ik moest er om lachen, werd er vrolijk van.......spontaan stond ik op en zong en danste ik met je mee........ Als twee zottekes dansten en zongen wij daar op het strand................helemaal gelukkig en tevree............ damma
04-12-2021
een avond met mijn lief
Ik heb anderhalf uur doorgebracht met mijn lief, bijna een hele avond....... we hebben koffie gedronken, appeltaart gegeten, zoete witte wijn gedronken, nootjes erbij en eindeloos gepraat en gekust
ik ben zo mateloos gelukkig
ik hou van mijn lief en hij houdt van mij
mijn lief HOUDT van mij! mijn nacht kan niet meer stuk want ik weet dat mijn lief van mij houdt zielsveel van mij houdt en ik hou van hem ik ben hem zó dankbaar voor zijn liefde, voor zijn geduld, voor zijn warmte, zijn tederheid, zo eeuwig dankbaar voor wie hij is.....
Damma
02-12-2021
vakantie in Marokko
In het jaar 1999 ging ik voor het eerst op vakantie naar een Arabisch land.
Heel eng vond ik dat toen, er deden van die vervelende verhalen de ronde, dat je daar niet als vrouw alleen naartoe kon, omdat je dan op iedere straathoek aangerand zou worden, dat je bestolen werd, je paspoort en portemonnee zouden er gerold worden en als je de kunst van het afdingen niet verstond, betaalde je een vijfvoud van wat het voorwerp dat je kocht, waard was.
Voor alle zekerheid had ik in een Arabische reisgids een paar woorden Arabisch aangestreept, die ik heel beslist wilde kennen. Het Arabisch vond ik een ingewikkelde taal, niet alleen vanwege de heel andere schrijftekens, maar ook omdat niet onmiddellijk duidelijk was wélke taalgids ik nodig had, want er was het Egyptisch Arabisch, het Irakees Arabisch, het Marokkaans Arabisch, het Tunesisch Arabisch, kortom zoveel Arabisch als er landen waren in Noord Afrika en het Midden Oosten. Ik koos voor Engels Arabisch met cassettebandje van Berlitz, er was geen Nederlands Arabisch, in ieder geval niet in 1999. Bij de inleiding werd al verteld dat het ging om Egyptisch Arabisch, maar dat ik me er in de andere Arabische landen ook verstaanbaar mee kon maken. Ik oefende een paar keer en toen ik eenmaal goede morgen en goede avond kon zeggen ,ja en nee,, a.u.b. en dan u wel en I am sorry, hield ik ermee op, oh ja, het tellen, dat leerde ik ook nog en de Arabische tekens voor de cijfers.
Op een mooie Nederlandse winterdag in februari vloog ik naar Agadir. Op het vliegveld aangekomen was er even een teleurstelling. Ik maakte gebruik van het toilet en daar werd meteen een gulden voor gevraagd, die ik natuurlijk niet betaalde. Bakshisch lè. Dat stond ook boven de toiletten geschreven, in diverse talen, dat je geen bakshisch hoefde te geven. Het mocht natuurlijk wel, maar als het zo afgedwongen wordt, heb je daar helemaal geen zin meer in.
De rit met de bus door de stad naar het hotel was adembenemend. De terracottakleur van de aarde, de pastelkleuren van de huizen en ja, natuurlijk ook de minder mooie buurten, maar al met al vond ik het een sprookje, vooral ook toen ik de eerste dromedarissen zag, want ik was vastbesloten om een ritje op zo’n dier te maken.
Het was een voordeel dat ik goed Frans sprak, zo kon ik in het hotel mineraalwater bestellen, met gas, de l’eau gaseuse, toeristen die alleen maar Engels spraken hadden daar meteen al moeite mee, want wat is Spa Rood in het Engels? En de ober was beslist vriendelijker tegen mensen die Frans spraken dan tegen degeen die dat niet konden.
De volgende morgen ging ik, na een heerlijk ontbijt met vers geperst sinaasappelsap, naar het strand en daar liepen meerdere mannen met kamelen. Ik koos de vriendelijkste man uit, een al wat oudere man die zijn dromedaris heel lief behandelde. De man heette Mohammed en de dromedaris Saïd. Ik vroeg hem hoeveel het kostte om op de kameel te mogen rijden en hij noemde een bedrag in dirham, dat ik zo snel niet om kon rekenen naar guldens, dus zei ik, de afdinggedachte in mijn hoofd: ik wil er alleen op rijden, ik wil hem niet kopen. Mohammed moest lachen en verlaagde de prijs met de helft en dat vond ik prima, het ging mij er niet om de man financieel uit te kleden, meer om proberen of afdingen zou lukken. De rit op Saïd was heel prettig, ik torende hoog boven het zand en de zee en dat gaf mij een prettig gevoel, alsof ik een koningin was. De volgende dag was Mohammed er weer met Saïd en maakte ik ,voor hetzelfde bedrag, opnieuw een ritje, na een paar dagen mocht ik een stukje draven, Mohammed hard lopend naast Saïd en ik staande op de pedalen. Marokkaanse dromedarissen hebben een zadel met koperen pedalen aan de zijkanten, dat is heel comfortabel onder het rijden. De vierde dag zag ik Mohammed niet, wel kwam er een andere man met dromedaris naar mij toe en toen ik nee zei, vroeg hij: “Waarom niet?’ Ik antwoordde dat ik op Mohammed en Saïd wachtte. De man zei: ‘Ik ben Mohammed en dit is Saïd.” Ik lachte hem toe en zei: “U denkt dat ik de ene Arabier niet van de andere kan onderscheiden?”
Een uurtje later kwam de “echte” Mohammed met de “echte” Saïd. Mijn vakantie duurde maar een week en dat was natuurlijk veel te kort. In Marokko heb ik alleen maar vriendelijke mensen ontmoet, ik ben er niet bestolen en ook niet “afgezet” noch fysiek lastig gevallen. De mensen die ik ontmoette waren vriendelijk, het eten was verrukkelijk en vanaf dat moment ben ik nooit meer bang geweest om naar een Arabisch land te reizen.
Damma
30-11-2021
jouw naam die afgeroepen wordt
De laatste zondag van het kerkelijk jaar.
Jouw naam die afgeroepen wordt.
Waardoor je weer aanwezig bent.
Jouw naam, die mij nog steeds iets doet.
Herinnering aan jouw lieve ogen.
Jouw naam die afgeroepen wordt.
Waardoor je weer aanwezig bent. Damma
28-11-2021
alleen op mijn berg
Ik ben geboren op de top van een berg.
Ik koesterde mij overdag in het licht van de zon
en ’s nachts in het licht van de maan en de sterren.
Zo’n duizend meter onder mij begon een dicht en donker bos.
Daaronder was een dal, met mensen.
Zij waren samen en dat wilde ik ook.
Ik wilde samenzijn met andere mensen, niet langer alleen op de berg,
Dus trok ik door het donkere, dichte bos, naar het dal.
Ik struikelde en viel, doorstond pijn en angst en bereikte het dal.
Eindelijk niet meer alleen........
maar de mensen waren heel anders dan ik had verwacht.
Ze vonden mij niet aardig, hielden niet van mij,
ze bedrogen, mishandelden en bestalen mij.
Ik dacht dat ik iets fout deed en probeerde almaar om dingen beter te doen,
maar wat ik ook deed, niets hielp, de mensen mochten mij niet.
Dus ging ik de weg terug, door het dichte,donkere bos, omhoog naar de top.
Heel tevreden zit ik daar nu, helemaal alleen, in het licht van de zon en van de maan.
Ontsnapt aan de hel, die mensen heet.
Damma
Categorie:dromerijen, romantiek
26-11-2021
hartje voor mariposa
Het is een koude winteravond. In het donker haalt hij houtblokken vanonder de overkapping in de tuin, waar hij ze sinds jaar en dag mooi opgestapeld heeft liggen.
Eenmaal binnen, werpt hij de eerste houtklos in de open haard, daarna pakt hij de tweede en juist voordat hij die in de open haart wil gooien, ziet hij dat er een hart in gegraveerd staat.
Hij zakt ineen op het kleed voor de haard en denkt aan haar voor wie hij, jaren geleden, dit hart heeft gezaagd, met de punt van zijn kettingzaag, in een klos van een van de vele bomen, die hij die dag in stukken aan het zagen was.
Tijdens het zagen had hij steeds aan háár gedacht, aan zijn Mariposa, zijn lieve vlinder.
Heel de zomer had zij hem gezelschap gehouden, tijdens het werken in de tuin. Zij was zijn vlinder en hij was van haar gaan houden.
Toen de herfst aanbrak, zei hij, dat ze weg moest gaan, maar ze wilde niet bij hem vandaan, dus bleef ze tot de winter aanbrak; pas toen het vroor was ze bij hem weggegaan, naar warmer streken, vlinders kunnen immers niet tegen koude. Ze had hem bij het afscheid teder gekust en beloofd, dat ze terug zou komen.
In het voorjaar had hij vol verwachting naar haar uitgekeken, tot ver in de zomer had hij gehoopt op haar terugkeer, toen het herfst werd, had hij alle hoop verloren en in de winter die volgde was zijn hart bevroren. Nooit dacht hij meer aan Mariposa.
Ze had haar belofte niet gehouden, ze was niet teruggekomen en zijn hart was bevroren.
Nu zat hij daar, met "haar" boomstronk in zijn handen.
Hij herinnerde zich die ene mooie zomer; zag haar weer door de tuin fladderen, voelde weer haar "butterflykisses". Langzaam smolt het ijs rond zijn hart. Hoe had hij, destijds, kunnen denken, dat zij de vorst had kunnen overleven? Natuurlijk was ze gestorven op haar tocht naar het zuiden. Geen vlinder kan zo ver vliegen in zulke koude, eigenlijk had hij dat destijds al beseft, maar niet wíllen weten.
Hij had haar zo graag willen geloven, toen ze zei, dat ze terug zou komen en hij was zó teleurgesteld geweest, toen ze almaar niet terugkwam.
Maar nu, met de houtklos in zijn hand, besefte hij, dat ze wel degelijk teruggekomen was........
Hij schonk een glas sangria in, nam er een bord spaghetti piripiri bij, precies zoals hij dat zo vaak gedaan had in de zomer dat ze bij hem was. Hij at en dronk met smaak en daarna plaatste hij het blok hout met het hart van zijn Mariposa, in het houtvuur..............
Hij keek naar de vlammen en herinnerde zich die heerlijke zomer, tot in het kleinste détail........
De warmte, het eten en de wijn maakten hem een beetje slaperig..........
Ineens was ze daar, zijn Mariposa..........het houtblok was vergaan en Mariposa was tot leven gekomen..........Ze gaf hem vlinderkusjes, gelijk weleer............en ze zei: "Zie je wel dat ik teruggekomen ben.................."
Damma
Categorie:dromerijen, romantiek
24-11-2021
de berg op en weer af
Ik loop de berg af, zoals iedere ochtend, met hoop in mijn hart. Ik ben op weg naar het internetcafé, op weg naar mail van jou. Na een half uur kom ik daar aan en wacht tot er een pc vrij is. Met een mengeling van angst en hoop log ik in.......... om te ontdekken......... alweer geen mail van jou......... Ik zeg tegen mezelf, dat je misschien niet hebt kunt mailen omdat je pc stuk is, of omdat er is storing op het internet, of omdat je het te druk hebt............ Ik stuur je een lief mailtje, log uit en loop de berg op. Tranen wellen in mijn ogen en ik voel wat ik niet wil weten...............je bent me vergeten. Damma
22-11-2021
gestorven vlinders
Ik word wakker...... hoor de vogels fluiten........kijk op de wekker 09.09 uur, een mooie tijd om wakker te worden op een herfstochtend.....
er ís iets, maar ik weet niet wát, iets, dat me vaag verdrietig maakt.
Ik blijf nog even liggen, heb immers geen haast om op te staan, geen afspraken vandaag, vrije dag, dus geen haast.
Dan, ineens, wéét ik wat er is............ dit is de eerste ochtend in maanden, dat ik wakker werd, zonder meteen aan Jou te denken.
Ik begin je te vergeten............
denken aan jou gebeurt niet meer automatisch, zelfs niet bij het wakker worden
denken aan jou brengt geen vreugde meer en ook geen verdriet
Ik mis de vlinders die ik voelde, als ik aan je dacht, ik mis het geluk dat ze brachten
maandenlang hield ik van jou, dacht ik altijd aan jou, droomde ik constant over jou, ging ik slapen met een gedachte aan jou, stond ik op met een gedachte aan jou
en nu is dat voorbij
de vlinders van verliefdheid, die er heel de winter waren, ondanks sneeuw en kou, die sterke vlinders
zijn gestorven in de lente, kort voordat de zomer beginnen zou,
op een mooie pinksterdag, gingen ze dood, zómaar,
zonder waarschuwing vooraf
ze zijn weg
ik mis ze, een beetje,
maar het is beter zo
want jij hield nooit van mij.
damma
20-11-2021
een viool klinkt in de nacht
een viool klinkt in de nacht
het is mijn lief die op mij wacht
ik haast mij naar hem toe
regen en wind doen er niet toe
een viool klinkt in de nacht
het is mijn lief die op mij wacht
het waait en regent dat het giet
ik denk: vannacht ga ik maar niet
een viool klinkt in de nacht
het is mijn lief die op mij wacht
het sneeuwt en het vriest
ik blijf thuis en voel me triest
een viool klinkt in de nacht
het is mijn lief die op mij wacht
ik haast mij door de mist
maar zie: het is een list
het spel was niet voor mij
zijn liefde is voorbij
damma
Categorie:dromerijen, romantiek
18-11-2021
rustig, tevreden en vrij
Ik, Damma, ben rustig, tevreden en vrij;
ik hou van alle mensen en ze houden van mij.
16-11-2021
herinnering aan het paradijs
ik herinner me een eerder bestaan, een ander bestaan, dan het aardse bestaan..........
en ook al heb ik geen woorden voor dat eerdere bestaan, ik herinner het me toch, met mijn gevoel...........
van tijd tot tijd stijg ik op als een arend en vlieg ik naar die andere wereld om daar een tijd te vertoeven,
als ik dan weer terugkeer op aarde, voel ik mij weemoedig en verdrietig en neem ik mij voor daar niet meer heen te gaan, omdat de terugkeer hier op aarde steeds weer zo pijnlijk is,
toch kan ik het niet laten om telkens weer op te stijgen en terug te keren naar het verloren paradijs
soms kom ik iemand tegen, die, net als ik, op zoek is naar hetgeen verloren is en waarvan we de herinnering voor altijd in ons dragen...........
een gelijkgestemde ziel, die ook op wil stijgen.................
