Het is een mooie zomerdag en ik heb een blind date.

De man in kwestie klonk heel charmant door de telefoon.

Om zes uur zal hij bij mij thuis komen en voor mij koken,

nog niet eerder stelde iemand me zoiets voor op een blind date.

Het lijkt me leuk, maar ik ben ook een beetje gespannen.......

zomaar een wildvreemde in mijn huis, in mijn keuken.......

enfin, ik heb nu eenmaal ingestemd,

de man had een leuke babbel, een lieve stem.........

Om precies zes uur gaat de deurbel

als ik opendoe zie ik een prachtige, lange, gespierde man voor de deur staan, met in zijn ene hand een bos rode rozen en in de andere hand een aantal plastic zakjes.

Hij geeft me een kusje op de wang en vraagt waar de keuken is.

Daar aangekomen zet hij de rozen in een vaas, ontkurkt hij de wijn die hij heeft meegebracht en schenkt twee glazen in.

Ik ga aan de keukentafel zitten en kijk hoe hij aan de slag gaat met de maaltijd.

Het is lang, heel lang geleden dat er nog iemand voor mij kookte.

Hij is heel behendig en weldra stijgen er verrukkelijke geuren op vanuit de pannen.

Hij dekt de tafel in de living ,leidt mij naar mijn stoel en serveert het eten.

Het is heel, heel gezellig, het kaarslicht weerspiegelt in zijn leuke, lieve ogen.

Gevoel voor humor heeft hij ook nog, én hij houdt van romantische muziek.

Na het eten rijden we naar het autostrand bij Oostvoorne,

we doen onze schoenen uit en wandelen langs de vloedlijn,

de ondergaande zon tegemoet.

Als we terug bij de auto komen, zegt hij: "Wil jij rijden, ik ben een beetje loom van de wijn"

en ik beken, dat ik helemaal niet kán rijden,

Drie lessen nam ik, ooit, lang geleden, en daarna durfde ik niet verder, ik ben bang van het verkeer.

Hij kijkt me lachend aan en zegt: dan krijg je nu les, van mij, hier op het strand.

Even denk ik dat hij een grapje maakt, maar nee hoor, hij is serieus.............

en ik ben overmoedig, dus stap ik gewoon achter het stuur,

start de auto en rij weg..........

wellicht komt het door de wijn, door de ontspannen avond,

in ieder geval rijd ik pico bello, ik maak geen enkele fout, de motor slaat niet af, mijn metgezel hoeft niet in te grijpen,

ik rijd gewoon een heel stuk rechtuit, keer dan en rij weer terug.

Inmiddels is het vloed geworden, de zee komt op, het is donker,

we verlaten het autostrand, hetgeen betekent dat ik het stuur over moet geven.

We rijden terug naar mijn huis, waar hij me afzet en bedankt voor de gezellige avond, die zeker en vast een vervolg krijgt........

Damma

Kom, laten we nog eenmaal vliegen.
Ga je met me mee?
We stijgen op, hoog boven het dal,
vliegen over de rivier,
voelen de kracht van onze vleugels,
maken een duikvlucht
en landen in de kruin van onze lievelingsboom.
We genieten nog eenmaal van het uitzicht
en vliegen dan terug, langzaam en verdrietig,
want we weten:
morgen worden we opgehokt.
damma

Ik, Damma, heb een rijk en bruisend leven, vol aangename ontmoetingen, prettige activiteiten, liefde, tederheid, romantiek, geld, geluk, gezondheid, rijkdom, welvaart, welzijn en welbehagen.

Vannacht kom ik op engelenvleugels naar je toegevlogen.

Voorzichtig land ik op het dak.

Je raam staat, als vanouds, een stukje open.

Stilletjes glip ik naar binnen.

Ik blijf een tijdje naar je kijken;

je ligt zo lief te slapen;
het is zo lang geleden dat ik hier nog was.

Zachtjes schuif ik naast je in het grote bed.

Teder sla ik een arm om je heen.

Liefdevol streel ik je over je lief bolleke.

Je nestelt je tegen me aan;
het is alsof ik nooit ben weggeweest.

Zo liggen we samen, heel de nacht, intens gelukkig.

Ik ben zo blij, dat ik je teruggevonden heb, mijn lief,

zo blij, dat je al die tijd op me bent blijven wachten.

Damma

Het is een mooie zomeravond, ik kom naar je toegevlogen, over wolkjes, en juist als de zon ondergaat, vlieg ik door je raam dat open staat naar binnen,
je bent wel enigszins verbaasd, dat ik zomaar bij je binnenvlieg, maar je bent ook heel blij, je ogen lichten op, je neus krult, je mond opent zich in een lach..............
je bent echt heel verheugd, dat ik zo maar aangevlogen kom
je zet heerlijke hapjes op tafel, verrukkelijke drank erbij, muziek op de achtergrond, mooie muziek, die past bij een zwoele zomernacht.........
je steekt kaarsen aan
het licht weerspiegelt in je ogen
we eten van de hapjes, proeven van de drank
kijken elkaar aan, je staat op en vraagt me ten dans
heel plechtig en heel lief
natuurlijk wil ik met je dansen ,graag zelfs
je streelt mijn haren
kust me teder op mijn voorhoofd, mijn ogen, mijn neus, mijn oren
en dan, heel zacht ,beroeren jouw lippen de mijne
we versmelten, voelen hoezeer we bij elkaar horen
we zijn één, voor nu en voor altijd
damma

Ik heb over je gedroomd,

het verbaasde me, want het was zó lang geleden,

dat ik nog over je gedroomd had.

Ineens was je weer bij me,

alsof je nooit bent weggegaan..........

bij het ontwaken, was er nog het nagenieten,

van jou en mij, weer samen.

Wat er níet meer was,

was de bitterheid, omdat je,

lang geleden, níet voor mij gekozen hebt......

Dat ik terug kan zien op ons samenzijn,

zónder bitterheid en pijn,

dat ik kan genieten van de herinnering aan hoe het vroeger was,

stemt me gelukkig.

Dank je, dat je een onderdeel van mijn leven was

Damma

Het is een mooie voorjaarsdag.

Ik vertel je dat ik een verrassing voor je heb.

Je bent heel nieuwgierig, maar ik verklap nog niets, behalve dat het 2 uur voor zonsondergang gaat plaatsvinden en dat we er voor naar Sint Niklaas gaan rijden.

Heel de dag draai je om mij heen, en tracht je uit te vinden wát je te wachten staat.

Eindelijk is het zover, we stappen in de auto en na een uurtje komen we aan op de plaats van bestemming...........

Wanneer je  merkt dat we ballon gaan varen, glanst je gezicht van blijdschap, zoiets leuks heb je niet eerder gedaan.

Dolgelukkig stappen we beiden in de gondel.

We genieten van het landschap..........van de zon die bijna ondergaat en alles in een heel romantisch licht plaatst.

Je staat dicht tegen me aan, ik voel je lieve lijf tegen het mijne......

Ik neem je teder in mijn armen, fluister lieve woordjes in je oor, vertel hoeveel je voor me betekent, hoeveel ik van je hou
en dan, vlak voor het moment waarop de zon achter de horizon gaat verdwijnen, vraag ik je ten huwelijk.............

Je kijkt me intens gelukkig aan,  je ogen verdrinken in de mijne terwijl je JA, ik wil, zegt......

Nooit eerder in mijn leven ben ik zó gelukkig geweest, als op dat gouden moment........

Damma

Het is een prachtige, zonovergoten dag. 

We maken een wandeling door de duinen.

Hand in hand lopen we door het mulle zand.

Meeuwen vliegen boven  ons,

zo af en toe hupt er een konijntje langs ons heen,

het helmgras beweegt in de wind.

We zijn een beetje loom geworden van de warmte

en besluiten even halt te houden voor een picknick.

Ik haal zak met verse broodjes uit mijn rugzak en een thermoskan met koffie.

Na het eten ga ik even languit liggen......en val in slaap.

Ik word wakker doordat ik gekriebel voel....

Iets kriebelt op mijn rug, mijn schouders, mijn benen.....

Ik besef dat jij het bent, die mij plaagt met een grashalm en ik doe net of ik nog altijd slaap......

Het kriebelen gaat over in strelen.............

Je bent liefdevol en teder.........

Dan leg je je naast mij neer en vallen we in elkaars armen in slaap. 

We worden wakker van een konijntje dat aan ons zit te snuffelen.

Heerlijk uitgerust pakken we de rugzak weer in en lopen door de duinen naar het strand, waar we juist op tijd zijn om de zon in zee onder te zien gaan.

Een prachtig einde van een heerlijke dag.

Damma

Op een mooie heldere winterdag land ik in Kuusamo, voor een week sneeuwplezier in het noorden van Finland. Ik ben alleen op reis en hoop dat ik een leuke vakantievriend zal ontmoeten.
De eerste avond, tijdens de korte informatiebijeenkomst in het hotel, val je me direct op.
Je leuke, jongensachtige houding, je vrolijke lach, je twinkelende ogen...........
Je straalt levensvreugde en kracht uit en tegelijkertijd bescheidenheid.
De volgende morgen, na het uitzoeken van de thermokleding, handschoenen, enz. volgen we de gids naar de sneeuwscooters. We krijgen een korte introductie over hoe ze te besturen en dan zoeven we achter de gids, het track op.
Dit is echt genieten, de helderblauwe lucht, de witte sneeuw, de zonneschijn.......het zoeven over het track, dit alles is een heerlijke ervaring. Ik ben blij dat ik voor deze vakantiebestemming gekozen heb. We maken een tocht van honderd kilometer in de richting van de Russische grens. De lunch gebruiken we rond een kampvuur. Jij komt naast mij zitten, kijkt me aan met je leuke ogen en noemt je naam. Ik hoor je lieve stem en ben op slag verloren. Hopeloos verliefd en heel verlegen.
Je praat rustig, vertelt iets over jezelf; stelt me een paar vragen over mijzelf en mijn verlegenheid smelt als sneeuw voor de zon.
Je zegt dat ik je gisteravond al opgevallen ben en dat je me heel graag nader wilt leren kennen.
Dan is het tijd om verder te trekken, in de richting van de bossen, waar we vanavond zullen eten en overnachten in een Finse blokhut.
Terwijl we over de vlakte rijden, zweef ik op roze wolkjes van verliefdheid......
ik droom over de week die voor ons ligt, de excursies die we nog gaan maken: de tocht met de sledehonden, de tocht met de rendierslede en bovenal droom ik van jou.......
dit is echt liefde op het eerste gezicht.........
damma

Al het mooie en goede komt mij vanzelf aangewaaid en ik sta mijzelf nu liefdevol toe het te aanvaarden en ervan te genieten.

Het is een mooie dag tijdens de vakantie, dus huur ik een bootje en trek erop uit...............

Na een uurtje varen leg ik aan bij een mooi palmeneiland.

Ik doe mijn schoenen uit ,stap in het water en trek de boot op het strand.

Daarna maak ik, op blote voeten, een wandeling door het heerlijke, warme, witte zand.

Wat een zalige rust hier, ik hoor de branding ruisen, en zelfs na ruim een uur gewandeld te hebben, ben ik nog helemaal niemand tegengekomen, het lijkt op een aards paradijs, het voelt of ik omringd ben door engelen, zo vredig, zo liefdevol.

Ik ga zitten onder een palm en kijk uit over zee.

Wat zijn er hier veel vogels en wat geven ze een prachtig concert....... het is zó mooi, de combinatie van het kwetteren van de vogels en het ruisen van de zee  en nog iets anders........ik voel me gedragen, omringd door engelen.........het voelt zo prettig en rustgevend, dat ik bijna in slaap val.

Terwijl ik zo zit te soezebollen, bundelen al die liefde en al die tederheid  zich samen en is het alsof ik twee armen om me heen voel, heel teder en liefdevol, het voelt prettig, liefdevol, dus ik nestel me in die armen.
Ik voel me oneindig veilig, zoveel warmte, liefde en tederheid gaan er uit van deze omarming.......

Dit is de perfecte liefde op de perfecte plaats op het perfecte moment.

Ik ervaar het als een groot geluk, dat dit mij overkomt en ik geniet er met volle teugen van; ik laat dit geluk helemaal over mij heenkomen, zonder iets te vragen, zonder iets te zeggen.........ik geniet ..........

tot het tijd is om weer naar mijn bootje te gaan en terug te varen van waar ik vandaan kwam.

Dit was een ongelooflijk heerlijke vakantiedag, waar ik nog heel lang aan terug zal denken.

Damma

De eerste keer dat ik hem zag, waren we beiden aan het meer. Ik zat op het bankje onder de grote kastanje en hij kwam naast mij zitten. Het was toeval dat ik daar zat, het was toeval dat hij daar langs kwam.
De daaropvolgende dagen, zat hij er soms, toevallig, als ik langskwam, ik ging dan naast hem zitten en we praatten over ditjes en datjes, niets hoogdravends.
Er waren ook dagen dat hij er niet was, en dan miste ik hem. Daarna kwam de tijd, dat we tegen elkaar zeiden: morgen weer? twee uur?
Een half jaar lang zagen we elkaar bijna alle dagen, om twee uur aan het meer. Wanneer hij er eerder was dan ik, zag ik zijn gezicht oplichten, zodra hij mij zag.
Het waren heerlijke maanden, ik leefde naar die middagen toe, ze werden het hoogtepunt van mijn bestaan. Toch deden we niet veel meer dan naast elkaar zitten en praten, zo af en toe raakten onze handen elkaar, bij toeval en voelden we onze verbondenheid.
Toen kwam de dag waarop hij zei: ik kan nog maar zo af en toe. Het spijt me, te druk, teveel werk, ik kom, wanneer ik kan.
Nu zit ik hier alle dagen en wacht..............
Damma

vannacht kom ik op blauwe vleugels naar je toe

in mijn mooiste blauwe jurkje

ik land op het terras, de deur staat op een kiertje

ik loop zachtjes naar je slaapkamer,

je ligt te slapen, ik kijk naar je..........

ik heb je lief, zo oneindig lief.............

ik kruip stilletjes naast je

je wordt niet wakker

ik sla mijn armen om je heen

en dek ons toe met mijn vleugels

ik wieg je zachtjes in mijn armen

ik heb je lief mijn lief, zó lief heb je en jou alleen.........
damma

ik word wakker, veel te vroeg, en heel verdrietig en ik weet ……dit is de dag van het afscheid van de bouw en van jou.

Het huis waaraan jij twee jaar bouwde is af.

Een jaar geleden leerde ik je, bij toeval, kennen, omdat ik langs het huis kwam, dat je aan het bouwen was.

We raakten aan de praat, ik vond je leuk en zo gebeurde het dat ik een jaar lang bijna iedere dag naar je toe kwam, voor een babbeltje en al rap bracht ik eten en drinken mee, voor de gezelligheid.

Soms hielp ik je met stenen aangeven, maar meestal zat ik gewoon naar je te kijken.

Ik zag je graag, toen al en dat gevoel is alleen maar gegroeid.

Je bouwde het huis niet voor jezelf, maar in opdracht en morgen komen de eigenaars het huis in bezit nemen.

Vandaag leg je er de laatste hand aan, vandaag is de laatste dag dat ik bij je kan zijn, morgen vertrek je naar een ander deel van het land, om daar aan een nieuwe opdracht te beginnen.

Ik trek mijn mooiste kleedje aan, maak je lievelingseten en kom naar je toe.

Ik zie, dat je blij bent, dat ik gekomen ben.

Je neemt me in je armen en omhelst me teder, ik voel het kloppen van je hart, het klopt zo lief voor mij...............

Na een paar minuten maak je je voorzichtig los van mij, neemt me bij de hand en samen lopen we nog eenmaal het huis door, eerst beneden: keuken, hal, living......... dan de trap op, de slaapkamers, het weidse uitzicht.

Ik herinner me dat de stelling hier stond en hoe we hier zaten en aten en uitkeken over de weidevelden.

Het is een prachtig huis geworden, je mag fier zijn op je werk en toch denk ik........was het nog maar vorig jaar, was het  huis nog maar níet klaar, dan hoefde je nog niet weg.

We hebben al de tijd geweten, dat onze liefde zou eindigen, als het huis af was, je hebt immers elders andere verplichtingen...........

Ik pak de mand met eten uit en voor de laatste keer eten we samen, drinken we samen,

na het eten neem ik je, als altijd, in mijn armen,

kus je teder op je voorhoofd, je lieve ogen, je neus, je mond,

nog eenmaal liggen we in elkaars armen

en dan is het sprookje voorbij,

Ik moet gaan,

jij moet gaan

Vaarwel mijn lief, vaarwel

je woont voor altijd in mijn hart

damma

Ik ben de baas over mijn leven en volmaakt één met het universum.

Mijn gedachten zijn puur, liefdevol en positief.

Ik put nu uit deze nieuwe kracht in mij en ik doorloop deze groeiende fase moeiteloos.

Het is een zwoele nacht, ik ben ver bij jou vandaan.
Ik kijk naar de maan en denk aan jou.
Ik mis je enorm ............. ik wenste dat je hier kon zijn, naast mij, op dit verlaten strand, je arm om mij heen, samen kijkend naar de maan die zo mooi weerspiegeld wordt door de zee........
Ik heb je lief mijn lief, zo lief heb ik jou en jou alleen.
In mijn verbeelding ben je bij me, nu hier, naast me.
Ik ruik je geur, ik voel je warmte, en als ik mijn hoofd tegen je borst leg, hoor ik zelfs het kloppen van je hart.
Tijd, ruimte, afstand, het is allemaal verdwenen,
je kwam naar me toe op een gedachtestroom,
juist toen ik hevig naar je verlangde..........
zó zul je altijd bij me zijn
soms kom je op een gedachtestroom en voel ik je naast me "landen" als een zuchtje wind..........
dan weer kom je als een klein wolkje aan de (bijna)wolkeloze hemel.........
telkens weer is er die groet van jou
dat teken van leven
van liefde
van nabijheid
hoe ver ik ook bij je vandaan ben,
je bent altijd dicht bij me
dank je voor je vriendschap
dank je voor je genegenheid
dank je voor je trouw
Damma

Iedere dag gaat het, in ieder opzicht, steeds beter met mij.

Er staat in de tuin van het huis, waar ik juist ben komen wonen, een boom, die veel schaduw geeft op mijn terras. Als echte zonaanbidster kan ik daar absoluut niet tegen. Ik ben dus begonnen met hem drastisch te snoeien, met de handzaag heb ik er al zoveel mogelijk takken afgehaald, de onderkant van de stam is al kaal, maar de hogere takken, daar kan ik niet bij. Jij bent, toevallig, bezig in je eigen tuin.
Je hebt me al een tijdje gadegeslagen en het eerste wat je opviel, was, dat ik helemaal niet voor het karwei gekleed ben. Ik draag een  kort, rood klokkend rokje, daarboven een felgeel topje en daaronder rode open schoentjes met een hakje.
Het ziet er leuk uit, maar het is totaal ongeschikt voor werken in de tuin. Ik plaats een ladder tegen de boom, teneinde ook de takken die hoger zitten, af te zagen.
Je ziet me op de ladder, die enigszins scheef staat, klimmen en je weet op voorhand dat het fout zal gaan.
Je loopt alvast mijn erf op...... en juist als je bij de boom met de ladder gearriveerd bent, val ik naar beneden, precies in jouw armen.
Ik kijk naar wie mij zo liefdevol heeft opgevangen en zie een paar prachtige ogen heel liefdevol naar mij kijken. Ik voel me heerlijk in jouw armen en hoop dat je me voor altijd vasthoudt.
Jij, op jou beurt, hebt het gevoel dat je mij voor altijd vast zou willen houden, dus zet je me niet onmiddellijk op de grond, maar draag je me naar de living. De schuifpui staat open, dus je kunt zó doorlopen. Ik zeg je, dat ik je heel dankbaar ben en jij antwoordt, dat een goede buur beter is, dan een verre vriend.
Ik beaam dat volmondig en zeg dat ik hier helemaal alleen woon en dat ik nog geen enkele vriend heb.
We kijken elkaar aan en ik verdrink in je lieve ogen.  Je kust me teder en je zegt: "Dit is liefde op het eerste gezicht! Vanaf het eerste moment, dat ik je daar bezig zag met die boom, werd ik door je aangetrokken, als door een magneet.......... en ik was zó blij dat die ladder scheef wegzakte, zodat ik een reden had om naar je toe te komen........ en toen ik je eenmaal in mijn armen voelde, wilde ik je nooit meer loslaten."
Ik neem je lieve gezicht teder tussen mijn handen, kus je voorhoofd, je lieve ogen, je neus, je oren en tenslotte je mond...........
het begint als een tedere, liefdevolle kus ,maar het wordt steeds gepassioneerder..........ik heb je lief, mijn lief, zo lief heb ik jou en jou alleen............... ik verlies mezelf helemaal in jou.... er is geen verschil meer tussen jou en mij..........we zijn één....................Damma

Ik concentreer me en creeër een beschermende bubbel van liefde en licht om mij heen.

Harmonie staat altijd tot mijn beschikking.

Kastanjes aan de boom
nog in hun groene bast
straks vallen ze

bruine kastanjes
in het natte gras

damma