BORETTI & MANUVÈL
'Kun je nog harder?' vroeg hij.
Neen, dat kon ik niet. Hoegenaamd niet.
Ze stonden te praten aan de startplaats. Over een rit van daags voordien.
De een had de ander compleet choco gereden. Total Loss.
'Toen ik aankwam moest ik meteen aan het infuus', zei Manuvèl. Hij lachte een beetje groen.
Ik keek naar hun welgevormde kuiten en billen. Precies stampers en zuigers van een stoomtrein.
Achter mij hoorde ik steeds minder stemmen. Het gekeuvel viel stil. Boretti niet.
Er kwam een heel klein beetje stoom uit zijn oren. Het gezicht van Jos dampte rood aan.
'Is het zo goed?' vroeg hij.
Meer moest het voor mijn doen, niet zijn.
Nadien heb ik niemand meer gezien. Ook mijn slakkengangetje naar huis bleef onopgemerkt.
'Morgen ga ik niet fietsen', zei ik tegen mijn vrouw met enige nadruk.
Ze wist precies wat ik bedoelde.
dc
|