|
BUITENSPEL
Op de keeper beschouwd was het vandaag te koud om buiten te spelen, maar ik heb het toch gedaan, zij het dan wel op mijn eentje en niet in korte broek zoals we lang geleden zelfs 's winters deden. In tijden van weleer hadden we nooit kou, niet aan de handen, noch aan de voetjes. Andere kameraden waren niet op de afspraak of ze hadden even genoeg van mijn gezwets.
'Als je meer tijd nodig hebt om je klaar te maken dan om te fietsen, blijf je beter thuis', zegt mijn vrouw. Van kop tot teen heb ik mij ingesmeerd met de meest diverse zalven en zalfjes om mijn frele lijf te behoeden tegen de vrieskou. Mijn nieuwe, dure handschoenen moeten hun faam nu waarmaken! Om mij voor te bereiden reed ik, na het dweilen, eerst vijfendertig minuten op de Tacx, waardoor je lichaamswarmte onmiddelijk toeneemt. Ook de doorbloeding in de uiteinden wordt beter. Daarna ging ik in de buitenlucht vijf kilometer joggen om te wennen aan de winterse temperatuur.
'Je kousen passen niet op je broek en je helm nog minder op je jas!' Mijn styliste is kritisch. 'Was je als kind hoogblond? Op latere leeftijd zijn die precies kleurenblind', merkt ze op. Ik haal een paar zwarte sokken uit de kast en ben nu helemaal klaar om te vertrekken. De thermometer wijst anderhalve graad aan, maar het winterzonnetje doet z'n best om mij de indruk te geven dat het best wel zal meevallen.
'Er zijn ook mensen die bij dit weer moeten werken', denk ik bij mezelf. Een tractor rijdt zich vast en zijn oplegger zakt weg in de gracht langs de Koningsdijk. Doffe ellende. Hij vloekt.
Voel mij toch niet honderd procent op mijn gemak, zo in m'n eentje. Stel je voor dat ik een lekke band krijg! Of een vod in mijn versnellingsapparaat!
Gisteren waren we op de Kerstmarkt in Sint-Niklaas. 'Je ziet er stralend uit', zegt Karin. We hebben elkaar al in geen eeuwen meer gezien en het is nog veel langer geleden dat ik van iemand zo'n mooi compliment kreeg, zelfs niet van mijn eigen familie. We drinken Italian Coffee en Amaretto met ijs. Een warme gloed maakt zich meester van hij die dit drinkt. Misschien had ik mijn drinkbus met likeur moeten vullen vandaag, maar ook met hete thee voel ik mij als een schaatser op glad ijs. De handschoenen doen waarvoor ze gemaakt zijn en de zalfjes missen hun uitwerking niet. Van onderkoeling blijf ik vooralsnog gespaard.
Naar het einde toe zakt de temperatuur nog met een volle graad en dat is het sein om huiswaarts te keren. Koffie, boterhammen en een Tom Pouce zijn voldoende om mij terug op de wereld der levenden te zetten.
Dirk hield het vandaag bij appelstrudel met slagroom in Hulst. Het is een beproefd recept als voorbereiding op de rit van morgen!
'Beweging houdt je alert',zegt Karin en zij kan het weten!
dc
|
