De laatste dagen horen we veel over de Islam spreken, maar in feite weten we er, ik toch, niet zo veel van.
De ISLAM is arabisch voor overgave ( aan Allah) en duidt de grondhouding van de mens tegen Allah ( arabisch voor God) aan, zoals deze in de Koran en in de uitspraken van de profeet Mohammed wordt aangeprezen.
Het woord MOSLIM betekent "iemand die zich overgeeft" en daardoor behoort tot de islamitische godsdienst.
Islam is de jongste van de drie monotheïstische godsdiensten. Hij sluit aan bij de joodse en christelijke tradities en presenteert zichzelf als de voltooiing van de ene monotheïstische openbaring, waarbinnen Abraham ( Abrahim in het arabisch) als vader van alle gelovigen een centrale plaats inneemt.
Mohammed ervoer rond het jaar 610 ( hij was toen 40 jaar) zijn geroepen-zijn tot profeet. Tot 622 trad hij op in zijn eigen vaderstad MEKKA. Hij reageerde op het onrecht dat hij om zich heen zag. Daarnaast sprak hij over Gods goedheid ten opzichte van de mens, waarop de mens met "overgave" en rechtvaardigheid moet antwoorden.
Klinkt ons dat onbekend in de oren? Wat maakt die jongere uitgave zoveel bijzonder dat er om de haverklap rellen moeten uitbreken door diegenen waarvoor "overgave en rechtvaardigheid" zo hoog in hun vaandel staat. Staat er ook in de Koran dat de vrouw moet werken terwijl manlief op café zit en een waterpijp aan het roken is. Ja, door de eeuwen heen, heeft de man zich als een bevoorrecht persoon naar voren geprofileerd ten nadele van de vrouw. Niets doen en maar argumenteren staat nu hoog in zijn vaandel. Niet moeilijk dat hij het lastig heeft om zich in de Westerse maatschappij te integreren. Voortvegeteren op wat in 610 werd gezegd en neergepend. We spreken hier van 1.395 jaar geleden. Ondertussen is er al heel wat geëvolueerd. Bij hen niet blijkbaar. Hoe is er communicatie mogelijk met mensen die met waarheden afkomen die meer dan 1000 jaar geleden neergeschreven zijn in een gans andere tijd zowel op theologisch als maatschappelijk vlak.