Morgen is het grote moment daar. Thanksgiving. In ieder geval veel moed en geduld. Tanden bijten en doorslikken. De dag zal ook wel voorbij gaan. Voor mij is het hospitaalbezoek dag. Eerst gewone rontgenfoto's, dan om 11h15 MR en om 13h30 een afspraak bij mijn neurochirurg. Om "het" te bespreken.Als het weer op opereren aankomt, ga ik toch vragen of hij tot begin januari wacht. Anders heb ik niets aan Kerstdag of oudejaarsavond. Maar we zien morgen wel. Misschien is er zelfs geen operatie nodig. In ieder geval kan ik toch zeggen dat er niet veel verandering in gekomen is. En nu met de hond moet ik me tientallen keren bukken om hem op te nemen, een dweiltje slaan, pipi of kaka opkuisen. Tegen 's avonds ben ik perte totale. Vandaag is het relatief zacht weer met een klein miezelregentje. Onze Adhémar is volledig thuis en 's avonds weet hij al dat hij in de adkamer moet gaan slapen en tot 's morgens horen we hem niet. Goed hé Elke keer als hij gegeten of gedronken heeft, ga ik met hem naar buiten. Het gebeurd nog wel eens dat er een accidentje gebeurd, maar ze worden zelden. Ben eens beneuwd hoe het gaat verlopen als hij zijn eerste wandeling ga maken. Daar wacht ik natuurlijk mee tot hij wat gegroeid is. Ik zal in ieder geval veel succes hebben. In ieder geval een happy thanksgiving en smakelijk als er nog iets voor jullie overschiet.
