Onlangs,naar aanleiding van de vraag van vorige maand over hoop en angst zei een persoon dat,het omgekeerde van hoop is wanhoop en dat wanhoop tot angst leidt.

In Europa en meer specifiek in ons land leven veel mensen met angst sinds de aanslagen in Brussel.

Na “Charlie Hebdo” was dat ook enigszins maar deze keer is het dichtbij en geeft méér angstgevoelens.

Want ,eerlijk,al die aanslagen ver van ons bed raken ons veel minder.

Of nu wanhoop tot angst leidt of angst tot wanhoop blijft een vraag.

Ik kan me voorstellen dat vele mensen zodanig met angsten leven,levensangst door depressies of onoverkomelijke ziektes zo wanhopig worden,de levensangst te groot wordt,ze liever uit het leven stappen.

En dan heb je de terroristen. Het zijn ook maar mensen,gehersenspoeld,dàt wel. Men gaat mij niet wijsmaken dat ze ook niet beefden van angst voor de aanslagen. De taxichauffeur die ze ophaalde getuigde dat ze héél stil waren.

Was hun angst voor henzelf of dachten ze toch aan de gevolgen?Niemand kan daar op antwoorden.

Ze hadden wel de hoop (of zekerheid) dat ze beloond zouden worden in hun hiernamaals

.Wanhopig waren ze dus niet. Angstig?Misschien.

Maar waar leidt hoop dan wèl naartoe?

Zoals terroristen hopen op een paradijs,wij gewone mensen op wat kunnen wij nog hopen?

Ik denk,gewoon ons leven terug opnemen,zich niet laten meeslepen door angst die ons voornamelijk via de media wordt voorgehouden

Gezamenlijk hebben we verdriet en vooral woede,wraakgevoelens meegemaakt.

De filosoof Kant wist dat in de menselijke natuur een hang is naar radicale en onuitroeibare kwaad en hoe die hang naar het kwade zich verhoudt tot de menselijke neiging tot zelfbedrog. Hoe er ook wegen zijn om die hang naar het kwade in bedwang te houden en om te buigen.

Auschwitz,IS zijn logische uitwassen van de lagere instincten en perversiteiten die eigen zijn aan de menselijk geest.

Dan komt een leider,een demon die onze vuile zaakjes kan opknappen en onze vuile verlangens bevredigen.

Het multiculturalisme is doorgeslagen,hoe dit terugdraaien, omkeren?

Kan men weigeren te oordelen aan éne kant , met oordelen gooien aan de andere kant?

Laat ons beginnen bij onze eigen houding en hoopvol blijven dat onze leiders het inzien.

Wij willen niet dat ons landje als een “failed state” wordt aanzien.

Geen vliegtuigen of bommen die alleen maar de haat aanwakkeren. Hopen op vrede dus en vooral geen angst

Ik pleit,niet voor tolerantie maar aanvaarding op hetzelfde niveau,

Rosetta

10/4/2016