Als laatste voor vandaag wil ik nog een gedichtje plaatsen van de diep betreurde TOON HERMANS.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
GEDICHT.
HET LEVEN.
Het leven stoot je om en helpt je op,
Als een horzel steekt het je
En het streelt je als geliefde
Het versiert je huis
Met de guirlandes van het voorjaar
En het doet je vluchten voor de kou
Het jaagt je angst aan
In het holst van de nacht
En zegent je
Met de heldere genade van het morgenlicht
Het vult je hart tot aan de rand
Met blijdschap
En doet je schreien als een kind
Het rumoert in je
Met haar zinnelijke bombardon
En het fluistert je een schietgebedje in
Als je aan sterven toe bent
O wonder
Dat ik onnozele
Dit grandioze leven leven mag
TOON HERMANS
|