De witte tijger - Spilosoma lubricipeda - White ermine

De kleine zwarte vlekjes op de voorvleugels zijn duidelijk zichtbaar, maar liggen zonder patroon her en der verspreid. Ook het aantal vlekjes kan variëren. Ze hebben een kop met een dikke 'bontmuts'. Het achterlijf is krachtig geel met zwarte vlekjes. Ze hebben een spanwijdte van 3 tot 4 centimeter. In Nederland en België is de vlinder overal in parken, tuinen en open bossen waar te nemen van mei tot en met augustus. Deze vlinders rusten overdag, vlak bij de grond op een stam of in het gras, met de vleugels gevouwen in de vorm van een dakje. Als ze verstoord worden krommen ze hun achterlijf en houden zich dood. Ze worden niet door vogels gegeten, daar ze vies smaken en giftig zijn.

Witte tijger (Foto's: Karel VERBRUGGEN)